Stekelhuidigen
| Stekelhuidigen Echinodermata | |||
|---|---|---|---|
|
| |||
| Leefgebied | wereldwijd | ||
| Leefomgeving | oceaan | ||
| Behoort tot de | Eumetazoa (Orgaandieren) | ||
| |||
Stekelhuidigen zijn dieren die bij een afdeling in het dierenrijk horen. Ze leven in de zee leven en we kunnen ze in drie groepen verdelen; zee-egels, zeesterren en zeekomkommers. Deze drie hoofdgroepen lijken op het eerste oog misschien niet zo op elkaar toch horen ze bij elkaar.
Wat zijn de overeenkomsten?
- In hun volwassen verschijning hebben zij eenzelfde soort lichaamsbouw.
- Ze zien er stekelig uit en hebben verschillende soorten stekels over hun lichaam.
- Stekelhuidigen hebben niet een skelet zoals wij dat hebben.
Lichaamsbouw
De larven van stekelhuidigen zijn tweezijdig, dat wordt ook wel bilateraal genoemd. Als de stekelhuidigen volgroeid zijn dan zie je een vijfstralige symmetrie (radiaire symmetrie). Tweezijdig, kun je opsplitsen in twee zijden (bilateraal). Als je dit weet, kun je vijfstralige symmetrie misschien ook wel raden? Juist, denk maar aan een zeester. In het midden zit een klein lichaam met daaraan vijf armen/uitlopers. Bij de zee-egel is dit minder goed te zien. In het omhulsel van de zee egel kun je dat wel zien. Dit weten we omdat we in de omhulsels van dode zee-egels dit patroon konden zien. De zeekomkommer lijkt op een echte komkommer, maar kan er ook heel anders uitzien. Ruim 600 soorten van de zeekomkommer horen bij de stekelhuidigen. Ze horen wel bij de stekelhuidigen omdat ze net als de zee-egel en zeester stugge en flexibele stukjes kalk onder hun huid hebben. De mond van een zeester zit in het midden van het dier tegenover de anus (het poepgat) van het dier. De zeester, zee egel en de zeekomkommer hebben geen hersenen.
De stekels
De huid van de stekelhuidigen wordt wel vergeleken met een pantser. Deze is dus niet zacht, maar stug.
Hierop kunnen allerlei soorten stekels zitten; scherpe, stompe, zachte en met grijphaken. Deze stekels zitten over de hele huid verspreid. De stekels beschermen hele kleine kieuwblaasjes die op die huid liggen en houden vijanden op afstand. De zeekomkommer beschermt zichzelf door plakkerig slijm aan te maken en plotseling uit te spuwen op de prooi. Het slijm maakt de komkommer van zijn darm- en vaten stelsel en vocht in zijn lichaam.
Het skelet
De zeedieren hebben geen skelet, maar hebben wel stugge of flexibele stukjes kalk in hun huid. Dit maakt de huid steviger en beschermt het dier tegen vijanden. Ook kunnen ze aan de hand van fossielen zien hoe bijvoorbeeld de opbouw van een zee-egel is.
Waar leven ze?
Ze leven op de zeebodem van de oceaan en zijn ook te vinden in de buurt van de kust. Ze kunnen vastzitten aan stenen/zeebodem en ze kunnen los door de zee heen leven. Als ze zich bewegen, dan doen ze dit heel langzaam.