Oekraïens-Orthodoxe Kerk
|
|
De Orthodoxe Kerk van Oekraïne (OCU) is een gedeeltelijk erkende autocefale (wat "eigendom van het eigen hoofd" betekent) Oosters-orthodoxe kerk waarvan het kerkelijk gebied Oekraïne is.
Oprichting
De kerk werd verenigd op de verenigingsraad in Kiev op 15 december 2018 als voorwaarde voor erkenning door het Oecumenisch Patriarchaat (kerkvader) van Constantinopel (vergelijkbaar met de Paus in Rome) en kreeg het de tomos van autocefalie (akte van kerkelijke onafhankelijkheid) van het Oecumenisch Patriarchaat van Constantinopel op 5 Januari 2019. De eenmakingsraad heeft gestemd om alle bestaande Oekraïens-orthodoxe belangrijke jurisdicties (wetten en regels) te verenigen: de Oekraïens-orthodoxe kerk - Kiev Patriarchaat (UOC-KP) en de Oekraïense autocefale orthodoxe kerk (UAOC), evenals een deel van de Oekraïens-Orthodoxe Kerk van het Patriarchaat van Moskou (een tak van de in Moskou gevestigde Russisch-Orthodoxe Kerk, die jurisdictie opeist over Oekraïne). De Raad voor de Eenwording verkoos Epiphanius Dumenko – voorheen de metropoliet (soort bisschop) van Pereiaslav -Khmelnytskyi en Bila Tserkva (UOC-KP) – als zijn kerkleider, de metropoliet van Kiev en heel Oekraïne.
In maart 2019 zei Metropoliet (bisschop) Epiphanius dat de overdracht van parochies (kerkelijke gemeenten) van het opgeheven Kiev Patriarchaat naar de jurisdictie van het nieuwe Oecumenisch Patriarchaat al was begonnen. De oprichting en daaropvolgende erkenning van de OCU door andere autocefale orthodoxe kerken hebben flinke tegenwerking en pogingen tot ondermijning gekregen van de kant van de Russisch-orthodoxe kerk (Patriarchaat van Moskou) en de regering van Rusland.
Geschiedenis
In 988, als resultaat van de kerstening (bekering tot het Christendom) van Kiev door Vladimir de Grote, werd de eerste christelijke kerk op Oekraïens grondgebied gevormd met het centrum in de stad Kiev onder de naam van het Metropolitanaat van Kiev als onderdeel van het Oecumenisch Patriarchaat van Constantinopel. In 1448 benoemde de Raad van de bisschoppen van Moskou bisschop van Riazan, tot metropoliet van Kiev. Dit gebeurde zonder toestemming van de oecumenische patriarch Jona in Constantinopel, de hoogste kerkelijk leider. Deze gebeurtenis wordt beschouwd als het begin van de scheiding van de kerk van Moskou. Na de Unie van Brest in 1596 was er een splitsing in het Oekraïense christendom, dat werd verdeeld in: Orthodoxen en Katholieken.
In 1685 begon het Patriarchaat van Moskou met de annexatie (inpikken) van het Metropolitanaat van Kiev van het Oecumenisch Patriarchaat. Het Patriarchaat van Moskou wijdde (soort benoemen, inzegenen) Metropoliet Gedeon van Kiev in Moskou tot bisschop. In 1686 schreef de oecumenische patriarch Dionysius IV (die later anathema werd) een synodale brief waarin hij het recht verleende om de metropoliet van Kiev tot priester te wijden door de Moskouse Patriarch. Het was verplicht dat de metropoliet van Kiev de oecumenische patriarch van Constantinopel als zijn eerste hiërarch (soort baas) in elke kerkdienst zou vermelden, en zijn afhankelijkheid van de moederkerk van Constantinopel zou verkondigen en bevestigen. Aan geen van deze voorwaarden werd voldaan. Het Metropolitanaat van Kiev werd eigenlijk een van de gewone bisdommen van het Patriarchaat van Moskou, toen Peter de Grote in 1722 Barlaam (Voniatovych) koos in de rang van aartsbisschop, en niet als metropoliet.
Eenmakingsraad (2018)
_18.jpg)
Na maanden van onderhandelingen en voorbereidingen kwamen op 15 december 2018 alle bisschoppen van de UOC-KP en de UAOC, evenals twee metropolieten van de UOC-MP bijeen in de Sint-Sofiakathedraal in Kiev. Deze bijeenkomst had als voorzitter de metropoliet van de oecumenische troon, Emmanuel Adamakis [ fr ]. Er werd besloten om gezamenlijk op te gaan in de Orthodoxe kerk van Oekraïne (OCU), hun primaat (leider) te kiezen en het statuut (reglement) van de nieuwe onafhankelijke kerk van Oekraïne aan te nemen.