Basblokfluit

Uit Wikikids
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Barokke blokfluiten

Een basblokfluit is een blaasinstrument in de met een grondtoon van F 3 dat tot de familie van blokfluiten behoort. In het Engels wordt het de bas recorder genoemd. De andere naam is basset.

Vanwege de lengte van het instrument heeft de laagste toon een zogeheten toets (zie ook toetsinstrument) met daaraan een klep nodig, anders kun je het onderste gat niet dichten. Op moderne instrumenten kunnen ook toetsen worden geleverd voor andere lage tonen.

In het begin van de 17e eeuw (barokke muziek periode) gebruikte de Duitse componist Michael Praetorius het verkleinwoord 'basset' (kleine bas) om dit formaat blokfluit te beschrijven als het laagste lid van het zogeheten 'viervoets'- consort, een ensemble van blokfluiten, waarin de instrumenten een octaaf hoger klinken dan de overeenkomstige menselijke stem. Er zijn nog lager klinkende blokfluiten. Praetorius noemt het volgende lagere instrument (onderste noot B ♭ 2 ) een 'bas', en het instrument een octaaf (een toonladder) lager dan de basset (met onderste noot F 2 ) een Großbaß of 'grote bas'.

Links

Afkomstig van Wikikids , de interactieve Nederlandstalige Internet-encyclopedie voor en door kinderen. "https://wikikids.nl/index.php?title=Basblokfluit&oldid=647834"