Buldog

Bulldog

De bulldog wordt ook wel bullenbijter genoemd, het is een hond dat werd gefokt voor de strijd tegen stieren (bullen). In verschillende Europese landen, maar vooral in Engeland waren vanaf de zestiende eeuw gevechten tussen honden en stieren populair.

Geschiedenis

Nij een gevecht tegen een stier werd een groepje honden ingezet. Zij moesten zich vastbijten aan de stier die meestal vast zat aan een paal. De honden moesten de stier tegen de grond zien te krijgen, zodat de mens de stier af kon maken.

Uitgangspunt bij het fokken van de bulldog: - het hebben van krachtige en brede kaken; - de onderkaak moet verder vooruit staan dan de bovenkaak, voor een goede greep; - ze moeten goed kunnen ademhalen, wanneer ze de stier vast zouden hebben. Het neusbeen moest hierdoor kort zijn, om een terugliggende neus te krijgen; - hij moet laag zijn, om de stier makkelijk te kunnen ontwijken; - En licht, om zich goed vast te houden als hij in de lucht getild werd.

Er werd niet alleen tegen stieren (stier) gevochten, maar ook tegen beren (beer) en een enkele keer zelfs tegen apen. En natuurlijk tussen honden onderling. In 1835 kwam er een einde aan het bullebijten, maar de gevechten tussen honden onderling ging door. Hierdoor werden er nieuwe eisen gesteld aan de honden, waardoor het uiteindelijk de bulterriër werd.

De bulldog zelf werd in de tweede helft van de 19e eeuw een showras, namelijk de Engelse bulldog. Omdat de eisen geen rol meer speelden, gingen fokkers de kenmerken van het ras overdrijven. Daarnaast zijn er nieuwe rassen van het bulldog type ontwikkeld. De boxer hond is erg bekend. Sinds jaren '90 worden er veel nieuwe varianten op de bulldog gefokt.

Bulldog: - Engelse bulldog - Franse bulldog - Ca de bou - Amerikaanse bulldog - Boxer