Oppervlaktespanning

oppervlaktespanning is de eigenschap die het mogelijk maakt ronde zeepbellen te blazen, die ervoor zorg dat de regen die op je pas gewassen auto valt ronde druppels vormt en die op het water lopende insecten redt van een verdrinkingsdood. Voor zeepbellen en regendruppels is de bos simpelweg de effectiefste vorm waarin de grootste hoeveelheid water het kleinst mogelijke oppervlak heeft. het doel is om zo veel mogelijk watermoleculen aan de andere watermoleculen aan andere watermoleculen te verbinden, omdat zo de stabielste configuratie ontstaat. oppervlaktespanning trekt de watermoleculen dus in een ronde druppelvorm. schaatsenrijders gebruiken een iets andere strategie. als je die goed bestudeerd, kun je zien dat elk ban hun pootjes een kuiltje in het wateroppervlak duwt waar het raakt. dat kuiltje vergroot het wateroppervlak, en dus reageert het water door te proberen zijn oppervlak te minimaliseren. dat doet het door tegen het insect omhoog te duwen, en zo wordt het diertje ondersteund.

door vervuiling van het water met afwasmiddel en zeep, word de oppervlaktespanning lager, waardoor de schaatsenrijdertjes verdrinken.

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.