Irrigatielandbouw
Irrigatielandbouw
Irrigatielandbouw is een vorm van landbouw. Bij irrigatielandbouw hebben mensen zelf slootjes en kanaaltjes aangelegd om het land van water te voorzien. Het komt vooral veel voor in droge gebieden.
Geschiedenis
Het begon allemaal in het oude Egypte. Zo' n 5000 jaar geleden deden ze daar al aan irrigatielandbouw, want slechts 4% land was bruikbaar voor landbouw en was ongeveer honderd meter breed. Gelukkig hadden de Egyptenaren de rivier de Nijl. Vanaf de Nijl maakten ze dan een weggetje naar hun landbouwgrond. Elke zomer steeg het water van de Nijl en stroomde dat water door het weggetje naar de landbouwgrond, dat noemt men kunstmatige watertoevoer. Zo kwamen de Egyptenaren aan hun voedsel en bovendien kwamen er ook wilde beesten op het water af.
Soorten irrigatie
| Beregening |
| Druppelirrigatie |
| Cirkelirrigatie |
| Gietdarmirrigatie |
Beregening is een vorm van irrigatielandbouw die vooral wordt toegepast voor bloementeelt, sportvelden en vollegrondsteelt. Dit wordt gedaan doormiddel van een sproei-installatie die het beregeningsplan bepaalt. Druppelirrigatie is een vorm van irrigatielandbouw waarbij meststoffen gemengd met water, doormiddel van leidingen, slangetjes en druppelaars bij planten worden gedruppeld. In kassen wordt dit systeem vaak gebruikt. Er zijn diverse soorten druppelaars. Bij circel irrigatie wordt er een constructie gemaakt rond een punt dat 360 graden rond draait. Doordat er om het middelpunt geroteerd wordt, heeft het bevloeide land een ronde vorm. Gietdarmirrigatie wordt gedaan met een platte slang met gaatjes. Als er flink gepompt wordt, komen er straaltjes water uit de slang.