Rijksbegroting

De rijksbegroting is een uitgebreid document waarin de financiën van de staat jaarlijks in staan vermeld. In dit document staan de begrotingen waarin de ontvangsten en uitgaven per begrotingshoofdstuk staan aangegeven. Het gaat hierbij om de plannen van de verschillende ministeries en daarbij wat de desbetreffende minister aangeeft wat die plannen gaan kosten. Het wordt ook wel de miljoenennota (ook wel: miljardennota) genoemd, formeel de "Nota over de toestand van 's Rijks Financiën".

Elk jaar presenteert de minister van Financiën op Prinsjesdag de Rijksbegroting aan de Tweede Kamer. Dit gebeurt in het welbekende koffertje. Het pakket van plannen wordt vervolgens in de Tweede Kamer besproken. De leden van de Tweede Kamer mogen er dan commentaar op leveren en eventueel een tegenbegroting indienen. Eventueel kan de begroting dan worden bijgesteld. Tijdens deze bespreking wordt ook de algehele economie van het land besproken en gekeken wat de invloed van de plannen op de burgers en het bedrijfsleven zal zijn.

Ter vergelijking

Net als bij je spaarpot of de huishoudportemonnee moet je kijken wat wel en wat niet kan. Als je een mooi ding hebt gezien wat je graag wil kopen, dan moet je daar wel genoeg geld voor in je spaarpot hebben zitten. Kom je geld tekort, dan zou je van je ouders geld kunnen lenen om het toch te kopen. Dan krijg je echter wel een schuld. Zit er niet genoeg in je spaarpot, dan heb je zeg maar een begrotingstekort. Een overheid kan ook geld lenen. Dit doet ze door staatsobligaties uit te geven. Dat neemt niet weg dat er dan nog steeds een begrotingstekort is. Als die leenmogelijkheid er niet was, dan zouden delen van de plannen niet door kunnen gaan. Maar stel je voor dat bruggen en dijken vanwege de veiligheid toch echt vervangen moeten worden. Dan is er een groot probleem. Ook de overheid moet dus zuinig zijn en als het even kan sparen.