Stichting AAP
| Stichting AAP | |
| |
| Opvangcentrum Stichting AAP in Almere | |
| Oprichting | 1972 |
| Oprichter | echtpaar Okko en Riga Reussien |
| Sleutelfiguren | David van Gennep (Directeur-bestuurder) Erik Peeters (Directeur-bestuurder) |
| Land |  Nederland
|
| Locatie | Kemphaanpad 1,
1358 AC Almere |
| Werknemers | 100 medewerkers 200 vrijwilligers |
| Producten | Bescherming en opvang van niet inheemse dieren, voornamelijk primaten |
| Sector | Natuurbehoud |
Portaal  Economie
| |
Stichting AAP (stichting Apen Adoptie en Protectie of Animal Advocacy and Protection - kortweg AAP) is een organisatie die wilde dieren (bijvoorbeeld apen) die eerst als huisdier werden gehouden opvangt en indien mogelijk uit plaatst op meer natuurlijke plekken zoals reservaten. Dieren zijn al weggehaald bij circussen, de illegale handel en huishoudens en opgevangen op het centrum bij 'de Kemphaan' in Almere. Dieren zijn weggehaald of in beslag genomen. Vaak werden ze verwaarloosd aangetroffen of moesten dieren in een niet natuurlijke situatie leven. Op het centrum worden de dieren gerehabiliteerd en geresocialiseerd. Dat wil zeggen dat de dieren weer een wild dier mogen zijn met de daarbij behorende leefregels en gedragingen die bij dat dier horen. De dieren leren ook stapsgewijs weer samen te leven met soortgenoten (het socialiseren). Ook wordt er gekeken of het dier verwondingen heeft waarvan het moet herstellen.
Voordat een dier in beslag genomen kan worden, moet er eerst heel wat papierwerk geregeld worden. Als een dier vanuit het buitenland komt, zijn er allerlei wettelijke regelingen waaraan voldaan moet worden. Ook het vervoer van de dieren moet zorgvuldig worden voorbereid. Bij aankomst op het centrum gaan de dieren eerst 6 weken in quarantaine. Dat wil zeggen dat ze in afzondering van andere dieren worden geplaatst, om mogelijke verspreiding van ziektes te voorkomen, maar ook om de dieren tot rust te laten komen. Er wordt gekeken naar wat het dier nodig heeft aan verzorging en dieet. Jonge dieren (aapjes) krijgen een knuffel als 'vervangende ouder' als die is overleden. Ook wordt er zachte muziek of dierengeluiden afgespeeld om de dieren gerust te stellen.
Als de dieren voldoende hersteld zijn, wordt er gekeken wat een goede opvangplek zou kunnen zijn. Dit kan een dierentuin zijn, maar ook een meer natuurlijk reservaat (eventueel in het buitenland). In het wild terugplaatsen is vrijwel uitgesloten. Sommige dieren zijn te oud om herplaatst te worden, of dragen ziekteverwekkers zoals HIV, die ze als proefdier hebben gekregen. Deze dieren blijven bij stichting AAP. De stichting heeft een wereldwijd netwerk van contacten en opvangplekken. Ze werken bijvoorbeeld samen met dierentuinen die zijn aangesloten bij EARS (European Association of Zoos and Aquaria).
Geschiedenis
Stichting AAP is in 1972 opgericht. AAP bestaat dus iets meer dan 50 jaar. Okko Reussien en zijn vrouw Riga vangen in hun huis te Amstelveen apen op die niet meer door mensen thuis gehouden kunnen worden. Maar ook bij hun thuis werd dat problematisch. In Amstelveen werd later een plantenkas als opvang ingericht. In 1996 verhuisde men naar Almere. Daar groeide het uit van een nationaal opvangcentrum tot een Europees opvangcentrum. Ook opende AAP in 2009 een opvangcentrum bij Villena in Spanje: Primadomus. In 2016 kwam daar ook een opvanggedeelte voor (grote) katachtigen.
Organisatie
Er werken zowel beroepskrachten (ca.100) als vrijwilligers (ca. 200) bij Stichting AAP. De Directeur-bestuurder is David van Gennep. Op zijn 12e bouwde hij in de tuin van zijn ouders als een vogelasiel. Hij is al vanaf 1981 betrokken bij Stichting AAP. Daar verzorgde hij de dieren en in de tussentijd studeerde hij Biologie aan de VU in Amsterdam en werkte hij als onderzoeker bij het Ministerie van Landbouw. Hij werd in 1995 directeur van Stichting AAP.