Slag bij Poitiers (1356)

Slag bij Poitiers

De slag bij Poitiers was een veldslag in de Honderdjarige Oorlog. De slag vond plaats op 19 september 1356 en de strijdende partijen waren Frankrijk en Engeland.

Wat vooraf ging

Plundertocht van de Zwarte Prins

De bevelhebber van de Engelsen, Eduard van Woodstock alias de Zwarte Prins, had enorme stukken Frankrijk geplunderd met zijn leger. Toen hij zoveel had geroofd dat er niks meer bij kon wilde hij terugkeren naar Bordeaux, de sterkste vesting van de Engelsen.

Enorm leger van Jean II

Jean II van Frankrijk had gehoord van de plundertocht en wilde de spullen terughebben. Hij maakte een enorm leger (voor die tijd) en zette de achtervolging in. Volgens sommige bronnen waren er wel 80.000 soldaten, maar waarschijnlijk waren het er "maar" een kleine 18.000. Ten zuiden van de stad Poitiers, bij Maupertuis, sloot Jean de Engelsen in op een heuvel.

De slag

Verloop van de slag

Op zondag 18 september 1356 waren beide partijen klaar om te vechten, maar kardinaal Talleyrand de Périgord wist de christelijke legers op andere ideeën te brengen. Op zondag vecht je niet, was zijn gedachte.

Onderhandelingen lopen spaak

De Zwarte Prins was ervan overtuigd dat hij kansloos was, dus bood hij in ruil voor zijn aftocht een wapenstilstand van zeven jaar, de vestingstad Calais, het graafschap Guînes aan de Kanaalkust, al zijn gevangenen en al zijn recente veroveringen aan, maar Jean wilde dat de Zwarte Prins zelf zich overgaf, en gevangene werd van Jean II. In die tijd waren belangrijke krijgsgevangenen heel belangrijk, want die waren veel geld waard! En geld hadden ze allebei nodig, want de soldaten moesten betaald worden. De Zwarte Prins wilde zich alleen niet overgeven, en dus zou er worden gevochten.Sjabloon:Veldslagen tijdens de Honderdjarige Oorlog