Mat '46: verschil tussen versies
| Regel 13: | Regel 13: | ||
Het waren vooral aanvullingen van treinstellen die in de Tweede Wereldoorlog beschadigd of verloren waren gegaan. De machinistencabine was krap, waardoor de machinisten er niet graag mee reden. | Het waren vooral aanvullingen van treinstellen die in de Tweede Wereldoorlog beschadigd of verloren waren gegaan. De machinistencabine was krap, waardoor de machinisten er niet graag mee reden. | ||
| − | Er werden 79 ELD2 (tweewagenstelken, serie 221-299) en 65 ELD4 (vierwagenstellen, serie 641-705). De kleur groen was iets anders, namelijk olijfgroen. vanaf de jaren zestig grasgroen met een gele "snor" op de neus. | + | Er werden 79 ELD2 (tweewagenstelken, serie 221-299) en 65 ELD4 (vierwagenstellen, serie 641-705) gebouwd. De kleur groen was iets anders, namelijk olijfgroen. vanaf de jaren zestig grasgroen met een gele "snor" op de neus. |
De ELD2: 229 ging in 1957 uit dienst. | De ELD2: 229 ging in 1957 uit dienst. | ||
De rest tussen 1973-1983. Een aantal reed toen nog als extra treinstel mee achter het nieuwere [[Stadsgewestelijk Materieel]]. | De rest tussen 1973-1983. Een aantal reed toen nog als extra treinstel mee achter het nieuwere [[Stadsgewestelijk Materieel]]. | ||
Versie van 2 sep 2024 08:19
Terug naar lijst van treintypen in Nederland| Materieel '46 Muizeneus | |
|---|---|
|
| |
| Fabrikant | Beijnes |
| Vervoerder | Nederlandse Spoorwegen |
| Maximumsnelheid | 125 km/u (max), 110 km/h (dienst) |
| In dienst | van 1942 tot 1970 / 1972 |
Portaal  Openbaar vervoer
| |
Mat '46, voluit: Materieel '46, ook wel muizeneus genoemd, is de naam van elektrisch stroomlijnmaterieel voor personenvervoer, zoals door de Nederlandse Spoorwegen aangeschaft in 1946. Ze zijn vrijwel hetzelfde als Mat '35, Mat '36 en mat '40. Door de elektrische en pneumatische verbindingen in de Scharfenbergkoppelingen konden de stellen in treinschakeling rijden met de treinstellen Mat '35, Mat '36 en Mat '40 en de latere Mat '54.
Het waren vooral aanvullingen van treinstellen die in de Tweede Wereldoorlog beschadigd of verloren waren gegaan. De machinistencabine was krap, waardoor de machinisten er niet graag mee reden.
Er werden 79 ELD2 (tweewagenstelken, serie 221-299) en 65 ELD4 (vierwagenstellen, serie 641-705) gebouwd. De kleur groen was iets anders, namelijk olijfgroen. vanaf de jaren zestig grasgroen met een gele "snor" op de neus. De ELD2: 229 ging in 1957 uit dienst. De rest tussen 1973-1983. Een aantal reed toen nog als extra treinstel mee achter het nieuwere Stadsgewestelijk Materieel.
Van deze serie is één museumtreinstel bewaard gebleven in het Spoorwegmuseum, de 273.