Bijna-doodervaring: verschil tussen versies
k |
(hebben niets te maken met) |
||
| (8 tussenliggende versies door 4 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand:Hieronymus Bosch 013.jpg|miniatuur|De tunnelervaring als onderdeel van de bijna-doodervaring geschilderd door Jeroen Bosch]] |
[[Bestand:Hieronymus Bosch 013.jpg|miniatuur|De tunnelervaring als onderdeel van de bijna-doodervaring geschilderd door Jeroen Bosch]] |
||
| − | Een '''bijna-doodervaring''' treedt op bij mensen die op de rand van de dood staan, zoals bij een coma, een bijna-verdrinking, of een hartfalen. In het verleden werden deze ervaringen als [[magie|magisch]] gezien. Binnen de [[parapsychologie]] werd beweerd dat bijvoorbeeld bijna-doodervaringen een tijdelijke scheiding zijn van het '[[astraallichaam]]' (ziel), terwijl de dood een permanente uittreding is. |
+ | Een '''bijna-doodervaring''' treedt op bij mensen die op de rand van de dood staan, zoals bij een coma, een bijna-verdrinking, of een hartfalen. In het verleden werden deze ervaringen als [[magie|magisch]] gezien. Binnen de [[parapsychologie]] werd beweerd dat bijvoorbeeld bijna-doodervaringen een tijdelijke scheiding zijn van het '[[astraallichaam]]' (ziel), terwijl de dood een permanente uittreding is. Bijna-doodervaringen hebben niets te maken met een scheiding van ziel, maar met een prikkeling van de hersenen. Toch zijn er [[getuige]]n die dingen konden vertellen die in andere kamers gebeurden, terwijl ze klinisch dood waren. Hiervoor is nog geen sluitende verklaring gebonden. |
==Historie== |
==Historie== |
||
| − | In het verleden zijn deze ervaringen ook opgetreden. Ze komen terug in verschillende werken van bekende mensen. Zo is [[Plato]]'s verhaal "De mythe van Er" een van de vroegste bekende vermeldingen van een bijna-doodervaring, en paus [[Gregorius I]] schreef er een boek, "Dialogues", over. Een bekend schilderij met een bijna-doodervaring is van [[Jeroen Bosch]]. De laatste tijd komen meer en meer verslagen van bijna-doodervaringen voor. Dat komt omdat mensen zich vrij voelen om erover te spreken. Ze worden niet meer als gek in de hoek gezet. Een andere reden zijn de moderne medische technieken om mensen die nog net niet dood zijn, weer teruggehaald kunnen worden. Ongeveer |
+ | In het verleden zijn deze ervaringen ook opgetreden. Ze komen terug in verschillende werken van bekende mensen. Zo is [[Plato]]'s verhaal "De mythe van Er" een van de vroegste bekende vermeldingen van een bijna-doodervaring, en paus [[Gregorius I]] schreef er een boek, "Dialogues", over. Een bekend schilderij met een bijna-doodervaring is van [[Jeroen Bosch]]. De laatste tijd komen meer en meer verslagen van bijna-doodervaringen voor. Dat komt omdat mensen zich vrij voelen om erover te spreken. Ze worden niet meer als gek in de hoek gezet. Een andere reden zijn de moderne medische technieken om mensen die nog net niet dood zijn, weer teruggehaald kunnen worden. Ongeveer 15% van degenen die teruggehaald worden hebben een gehele of gedeeltelijke bijna-doodervaring. Dat betekent dat 85% zich niets meer weet te herinneren, of niets heeft meegemaakt. |
In het verleden werd er ook al onderzoek gedaan naar bijna-doodervaringen. Een bekende wetenschapper die er een boek over heeft geschreven is [[Pim van Lommel]]. Een andere wetenschapper is [[Eben Alexander]], een hersenwetenschapper (neurochirurg) die zelf een bijna-doodervaring heeft gekregen. [[Emanuel Swedenborg]] heeft geen bijna-doodervaring gehad in de zin van het leven op de rand van de dood, maar beweert wel veel uit zijn lichaam te zijn getreden. Daarover heeft hij in de 18e eeuw veel boeken geschreven. |
In het verleden werd er ook al onderzoek gedaan naar bijna-doodervaringen. Een bekende wetenschapper die er een boek over heeft geschreven is [[Pim van Lommel]]. Een andere wetenschapper is [[Eben Alexander]], een hersenwetenschapper (neurochirurg) die zelf een bijna-doodervaring heeft gekregen. [[Emanuel Swedenborg]] heeft geen bijna-doodervaring gehad in de zin van het leven op de rand van de dood, maar beweert wel veel uit zijn lichaam te zijn getreden. Daarover heeft hij in de 18e eeuw veel boeken geschreven. |
||
==Ervaringen== |
==Ervaringen== |
||
| − | Iedere bijna-doodervaring is anders. Er zijn echter een aantal elementen die vaak terugkeren. Een ervan is dat de geest zich losmaakt van het lichaam. Dat betekent dat iemand kan zien wat er gebeurt met zijn lichaam. Een ander element is dat mensen een puntje zien dat steeds groter wordt en een soort tunnel wordt waar ze ingaan. Mensen zien hun hele leven aan zich voorbijtrekken en ze beginnen |
+ | Iedere bijna-doodervaring is anders. Er zijn echter een aantal elementen die vaak terugkeren. Een ervan is dat de geest zich losmaakt van het lichaam. Dat betekent dat iemand kan zien wat er gebeurt met zijn lichaam. Een ander element is dat mensen een puntje zien dat steeds groter wordt en een soort tunnel wordt waar ze ingaan. Mensen zien hun hele leven aan zich voorbijtrekken en ze beginnen te oordelen. Ze schamen zich voor wat ze gedaan hebben, of ze ervaren de blijdschap die ze anderen hebben gegeven. De meeste bijna-doodervaringen zijn erg plezierig, maar er zijn uitzonderingen. Sommige mensen hebben een uiterst akelige ervaring. Dit wordt een [[hel]]ervaring genoemd. |
==Wetenschap== |
==Wetenschap== |
||
| + | Tegenwoordig weten mensen beter wat bijna-doodervaringen zijn en hoe die mogelijk zijn. Dit komt door wetenschappelijk onderzoek. |
||
| − | De zaken die in meerdere onderzoeken vast gesteld zijn bevestigen een 'non lokaal bewustzijn' (men kon overal zijn met andere dan de lichamelijke zintuigen) volgens de onderzoekers. Er waren bijvoorbeeld mensen die wisten waar hun spullen lagen in een andere ruimte terwijl ze door dokters klinisch dood verklaard waren. Deze zaken zijn niet te verklaren door hallucinaties of werking van de hersenen. Er wordt door een aantal wetenschappers daarom gedacht dat de hersenen als een soort computer worden bestuurd door de persoon, en dat je uit je lichaam kan en dan veel meer kan waarnemen als met je lichaam. |
||
=== Het leven voorbij zien flitsen === |
=== Het leven voorbij zien flitsen === |
||
| + | Dat mensen hun hele leven zien voorblij flitsen, komt volgens sommigen omdat het gebrek aan zuurstof ervoor zorgt dat de [[hippocampus]] (ook wel het 'zeepaardje' genoemd) minder goed werkt en verward raakt. In deze hippocampus worden [[herinnering]]en gevormd. Bij ontregeling van dit gebied kan het dus gebeuren dat iemand zich opeens veel dingen tegelijkertijd herinnert. Sommige mensen die een bijna-doodervaring meemaakten konden ook dingen vertellen vanuit de beleving van anderen, zoals hun eigen geboorte, en ook blinden beschreven dingen, terwijl ze nooit hebben kunnen zien. Hiervoor is nog geen [[verklaring]] gevonden. |
||
| − | Men beschrijft dat men, nabij een 'liefhebbend licht' het hele leven beleeft vanuit de gevoelens van anderen. Zo zagen ze hun eigen geboorte, en werden ze blij als ze lief waren voor iemand. |
||
=== Terugzien dierbaren === |
=== Terugzien dierbaren === |
||
| + | Dat sommige mensen zeggen dat ze hun dierbaren weer ontmoet hebben, komt volgens sommige wetenschappers waarschijnlijk doordat een of meerdere [[temporale kwab]](ben) niet goed meer werk(en). Deze kwabben zijn verantwoordelijk voor het verwerken en bewaren van de herinneringen die de hippocampus vormt. Uit onderzoek van neuropsycholoog [[Michael Persinger]] blijkt dat prikkeling van deze temporale kwabben ervoor zorgt dat mensen de aanwezigheid van andere mensen voelen en bijzondere dierbaren terugzien. Toch verklaarden veel mensen dingen over dierbaren die zij eerst niet wisten, en dat ze er allemaal uitzagen alsof ze rond de dertig jaar waren, ook als ze ouder of jonger stierven. Hiervoor is nog geen verklaring gevonden. |
||
| − | Mensen die een bijna dood ervaring beleefden vertelden dat ze bekende mensen terug zagen. Ook vertelden een aantal mensen in onderzoeken dat vreemde mensen vertelden dat ze familie waren, wat later bleek te kloppen. Een vrouw zag de buurman, die zei dat hij haar vader was, toen ze dat later aan haar moeder vroeg bleek dat waar te zijn. De mensen die ze zagen waren allemaal rond de dertig jaar. Ook als ze als kind waren overleden, of als oudere. |
||
| + | |||
| + | === Extreme emoties === |
||
| + | De gevoelens van schaamte en blijdschap worden volgens sommigen veroorzaakt door de spanning en pijn die mensen tijdens een bijna-doodervaring hebben. Door deze spanning en pijn maakt het lichaam het hormoon [[endorfine]] aan, waardoor iemand zich heel blij kan gaan voelen. Zodra dit hormoon echter is uitgewerkt, slaan die gevoelens om in schaamte. Ook kan het gebeuren dat mensen op een gegeven moment geen emoties meer voelen bij droevige herinneringen. Dit komt door de uitval van de [[prefontale cortex]]: dit deel van de hersenen regelt normaal dat mensen de gevolgen van hun gedrag kunnen overzien en [[oorzaak]]-[[gevolg]]relaties kunnen maken. Deze verklaring is nog niet helemaal sluitend, omdat getuigen hun leven beleefden vanuit de gevoelens van anderen. |
||
=== Tunnel naar het licht === |
=== Tunnel naar het licht === |
||
| + | De 'tunnel naar het licht' die door veel mensen met een bijna-doodervaring wordt gezien, ontstaat volgens sommige wetenschappers doordat mensen met een bijna-doodervaring een gebrek hebben aan [[zuurstof]]. Hierdoor vallen de lichtgevoelige cellen aan de zijden van het [[netvlies]] uit, aangezien die minder bloed krijgen. Zuurstof wordt namelijk door het bloed vervoerd. Dat het licht vervolgens wel in het midden te zien is, komt doordat de lichtgevoelige cellen in het midden van het netvlies beter doorbloed zijn en dus beter werken. Deze ervaringen komen alleen ook voor bij mensen met gezonde hersenen bij het overlijden van een [[dierbaar|dierbare]]. |
||
| − | Men beschrijft dat men eerst een aantal minuten buiten het lichaam is, en de omgeving ziet en de gevoelens van de mensen voelt. Ook kan men zomaar naar andere ruimtes. Dit is in de onderzoeken gecontroleerd en de beschrijvingen bleken te kloppen. Dan gaan ze door een donkere tunnel naar een licht, volgt de 'levens schouw' en terug zien bekenden. Sommigen, vaak wetenschappers, stelden vragen en kregen antwoorden, die ze toen ze weer terug kwamen in hun lichaam niet meer snapten. |
||
== Media == |
== Media == |
||
=== Informatie === |
=== Informatie === |
||
| + | *[https://scientias.nl/hoe-echt-zijn-bijna-doodervaringen/ Hoe echt zijn bijna-doodervaringen?] |
||
| − | *[https://pimvanlommel.nl/eindeloos-bewustzijn/] |
||
=== Persoonlijke ervaringen === |
=== Persoonlijke ervaringen === |
||
* [https://www.youtube.com/watch?v=vTOfy0uMd4c&index=1&list=PLi_srCikhtgiJrVPwtyxt40FxK1fwFE_Y/ Interview met iemand die een bijna-doodervaring heeft gehad] |
* [https://www.youtube.com/watch?v=vTOfy0uMd4c&index=1&list=PLi_srCikhtgiJrVPwtyxt40FxK1fwFE_Y/ Interview met iemand die een bijna-doodervaring heeft gehad] |
||
| Regel 30: | Regel 33: | ||
[[Categorie:Psychologie]] |
[[Categorie:Psychologie]] |
||
| − | [[Categorie: |
+ | [[Categorie:Religie]] |
Huidige versie van 20 apr 2024 om 22:52
Een bijna-doodervaring treedt op bij mensen die op de rand van de dood staan, zoals bij een coma, een bijna-verdrinking, of een hartfalen. In het verleden werden deze ervaringen als magisch gezien. Binnen de parapsychologie werd beweerd dat bijvoorbeeld bijna-doodervaringen een tijdelijke scheiding zijn van het 'astraallichaam' (ziel), terwijl de dood een permanente uittreding is. Bijna-doodervaringen hebben niets te maken met een scheiding van ziel, maar met een prikkeling van de hersenen. Toch zijn er getuigen die dingen konden vertellen die in andere kamers gebeurden, terwijl ze klinisch dood waren. Hiervoor is nog geen sluitende verklaring gebonden.
Historie
In het verleden zijn deze ervaringen ook opgetreden. Ze komen terug in verschillende werken van bekende mensen. Zo is Plato's verhaal "De mythe van Er" een van de vroegste bekende vermeldingen van een bijna-doodervaring, en paus Gregorius I schreef er een boek, "Dialogues", over. Een bekend schilderij met een bijna-doodervaring is van Jeroen Bosch. De laatste tijd komen meer en meer verslagen van bijna-doodervaringen voor. Dat komt omdat mensen zich vrij voelen om erover te spreken. Ze worden niet meer als gek in de hoek gezet. Een andere reden zijn de moderne medische technieken om mensen die nog net niet dood zijn, weer teruggehaald kunnen worden. Ongeveer 15% van degenen die teruggehaald worden hebben een gehele of gedeeltelijke bijna-doodervaring. Dat betekent dat 85% zich niets meer weet te herinneren, of niets heeft meegemaakt.
In het verleden werd er ook al onderzoek gedaan naar bijna-doodervaringen. Een bekende wetenschapper die er een boek over heeft geschreven is Pim van Lommel. Een andere wetenschapper is Eben Alexander, een hersenwetenschapper (neurochirurg) die zelf een bijna-doodervaring heeft gekregen. Emanuel Swedenborg heeft geen bijna-doodervaring gehad in de zin van het leven op de rand van de dood, maar beweert wel veel uit zijn lichaam te zijn getreden. Daarover heeft hij in de 18e eeuw veel boeken geschreven.
Ervaringen
Iedere bijna-doodervaring is anders. Er zijn echter een aantal elementen die vaak terugkeren. Een ervan is dat de geest zich losmaakt van het lichaam. Dat betekent dat iemand kan zien wat er gebeurt met zijn lichaam. Een ander element is dat mensen een puntje zien dat steeds groter wordt en een soort tunnel wordt waar ze ingaan. Mensen zien hun hele leven aan zich voorbijtrekken en ze beginnen te oordelen. Ze schamen zich voor wat ze gedaan hebben, of ze ervaren de blijdschap die ze anderen hebben gegeven. De meeste bijna-doodervaringen zijn erg plezierig, maar er zijn uitzonderingen. Sommige mensen hebben een uiterst akelige ervaring. Dit wordt een helervaring genoemd.
Wetenschap
Tegenwoordig weten mensen beter wat bijna-doodervaringen zijn en hoe die mogelijk zijn. Dit komt door wetenschappelijk onderzoek.
Het leven voorbij zien flitsen
Dat mensen hun hele leven zien voorblij flitsen, komt volgens sommigen omdat het gebrek aan zuurstof ervoor zorgt dat de hippocampus (ook wel het 'zeepaardje' genoemd) minder goed werkt en verward raakt. In deze hippocampus worden herinneringen gevormd. Bij ontregeling van dit gebied kan het dus gebeuren dat iemand zich opeens veel dingen tegelijkertijd herinnert. Sommige mensen die een bijna-doodervaring meemaakten konden ook dingen vertellen vanuit de beleving van anderen, zoals hun eigen geboorte, en ook blinden beschreven dingen, terwijl ze nooit hebben kunnen zien. Hiervoor is nog geen verklaring gevonden.
Terugzien dierbaren
Dat sommige mensen zeggen dat ze hun dierbaren weer ontmoet hebben, komt volgens sommige wetenschappers waarschijnlijk doordat een of meerdere temporale kwab(ben) niet goed meer werk(en). Deze kwabben zijn verantwoordelijk voor het verwerken en bewaren van de herinneringen die de hippocampus vormt. Uit onderzoek van neuropsycholoog Michael Persinger blijkt dat prikkeling van deze temporale kwabben ervoor zorgt dat mensen de aanwezigheid van andere mensen voelen en bijzondere dierbaren terugzien. Toch verklaarden veel mensen dingen over dierbaren die zij eerst niet wisten, en dat ze er allemaal uitzagen alsof ze rond de dertig jaar waren, ook als ze ouder of jonger stierven. Hiervoor is nog geen verklaring gevonden.
Extreme emoties
De gevoelens van schaamte en blijdschap worden volgens sommigen veroorzaakt door de spanning en pijn die mensen tijdens een bijna-doodervaring hebben. Door deze spanning en pijn maakt het lichaam het hormoon endorfine aan, waardoor iemand zich heel blij kan gaan voelen. Zodra dit hormoon echter is uitgewerkt, slaan die gevoelens om in schaamte. Ook kan het gebeuren dat mensen op een gegeven moment geen emoties meer voelen bij droevige herinneringen. Dit komt door de uitval van de prefontale cortex: dit deel van de hersenen regelt normaal dat mensen de gevolgen van hun gedrag kunnen overzien en oorzaak-gevolgrelaties kunnen maken. Deze verklaring is nog niet helemaal sluitend, omdat getuigen hun leven beleefden vanuit de gevoelens van anderen.
Tunnel naar het licht
De 'tunnel naar het licht' die door veel mensen met een bijna-doodervaring wordt gezien, ontstaat volgens sommige wetenschappers doordat mensen met een bijna-doodervaring een gebrek hebben aan zuurstof. Hierdoor vallen de lichtgevoelige cellen aan de zijden van het netvlies uit, aangezien die minder bloed krijgen. Zuurstof wordt namelijk door het bloed vervoerd. Dat het licht vervolgens wel in het midden te zien is, komt doordat de lichtgevoelige cellen in het midden van het netvlies beter doorbloed zijn en dus beter werken. Deze ervaringen komen alleen ook voor bij mensen met gezonde hersenen bij het overlijden van een dierbare.