Zuigfles
Een zuigfles of babyfles (in Vlaanderen ook wel aangeduid als papfles of tutterfles) is een fles (drinkgerei) met daarop een speen waaruit baby's flesvoeding kunnen drinken. Ze hebben een inhoud van 16 tot 31 cl.
Het wordt meestal gebruikt bij baby's en jonge kinderen wanneer een moeder geen borstvoeding geeft, en er wellicht geen moedermelk is, of als een baby niet goed uit een glas of beker kan drinken. Er zijn speciale zuigflessen voor het geven van borstvoeding. Met de zuigfles wordt dus kunstmatige voeding gegeven. Dit is dan op basis van koemelk (als poeder oplosbaar in water), en zou volgens de fabrikanten lijken op de eigenschappen van moedermelk. Maar sinds moeders ook borstvoeding kunnen afkolven, kan ook borstvoeding met de zuigfles gegeven worden.
De zuigfles is gemaakt van glas of van kunststof (tegenwoordig BPA-vrij) en is uitgerust met een speen, die van siliconenrubber of latex is gemaakt en een nabootsing van de tepel is. De speen zal zelfs de borst en tepel zo nabootsen dat baby's gemakkelijker uit een fles kunnen drinken. Wanneer moeders weer gaan werken is de overgang van borstvoeding naar borstvoeding met de fles makkelijker. De zuigflessen hebben dan een bredere hals en de speen is ook breder en boller. Er zijn nu zelfs zuigflessen die je aan het kolfapparaat kunt bevestigen zodat men hygiënischer met de afgekolfde melk kunt omgaan.
Hoewel de zuigfles oorspronkelijk voor zuigelingen bedoeld was, ziet men ook wel peuters met een zuigfles. Meestal bevat de fles dan limonade of iets anders zoets als drinkyoghurt.
Er bestaat ook een grotere variant (tot wel 2 liter), die bij kalfjes, lammetjes en dergelijke gebruikt wordt. Dat wordt een kalverdrinkfles genoemd.