Wolfskinderen

Wolfskinderen zijn kinderen die niet door mensen zijn opgevoed, maar door dieren. Niet alleen door wolven, iedere diersoort kan.

Waarom heet het ‘wolfskinderen’

Het heet wolfskinderen omdat er bij de romeinen een verhaal was over twee kinderen, Romulus & Remus. Die waren opgevoed door een wolvin. Dus vandaar de naam: wolfskinderen.

Hoe kan het dat wilde dieren ze niet opeten?

Als die kinderen dan aardig doen tegen de dieren, dan vinden de dieren de kinderen soms ook lief. Maar als ze pech hebben worden ze opgegeten. Maar als ze niet opgegeten worden, dan zijn het Wolfskinderen. En dan verzorgen de wilde dieren ze soms als hun eigen kinderen. Maar als het tamme dieren zijn, en je doet niet lief, dan kunnen ze je gaan negeren.

Communicatie

(Communicatie betekend met elkaar praten)Wij kunnen geen dieren verstaan. Wolfskinderen ook niet. Maar wij kunnen wel dieren verstaan met een soort gebaren. Zoals als honden met je willen spelen gaan ze naar je toe. Dat doen ze soms met een speeltje. En als ze honger hebben gaan ze naar je toe en janken om eten. Dit gebeurt ook bij wolfskinderen. Dus zo kunnen zij dieren begrijpen. Maar verstaan? Nee dat kan niet.

Wat eten de wolfskinderen dan?

Wolfskinderen krijgen gewoon het eten wat de dieren eten. Zoals: rauw vlees, hondenvoer, kattenvoer, vogelvoer en nog veel meer. Ze kunnen nog wel altijd ziek worden. En als ze echt heel ziek zijn, kunnen ze zelfs dood gaan.

Soorten wolfskinderen

Oksana is een honden meisje. Ze is door haar moeder in een hok met honden gestopt. Toen ze 8 jaar was, hadden mensen haar gevonden. Andrei is een jongen uit Siberië. Hij is opgevoed door een waakhond. Hij is ontdekt in 2004 toen hij 7 jaar was. Chita is een meisje uit Siberië. Ze is opgevoed door honden. Ze kan niet praten maar communiceert alleen met honden. Sunji Kumar uit Fiji, heeft zijn hele kinderleven door gebracht in een kippenhok. De vogeljongen heeft in een hok vol vogels gezeten. Hij heeft gecommuniceerd met de vogels om te tjilpen en met zijn armen te wapperen. Zijn moeder heeft nooit tegen hem gesproken maar wel eten gegeven en soms at hij ook vogelvoer. Toen hij 7 jaar was werd hij ontdekt.