Numbat
| Numbat Myrmecobius fasciatus | |||
|---|---|---|---|
|
| |||
| Bedreigd | |||
| Leefgebied | Zuid- Australië | ||
| Leefomgeving | eucalyptus- bossen en grasland | ||
| Behoort tot de | roofbuideldieren | ||
|
| |||
| |||
De numbat (Myrmecobius fasciatus), ook bekend als de noombat of walpurti, is een insectenetend roofbuideldier, die behoren tot de zoogdieren. Het is overdag actief en zijn dieet bestaat bijna uitsluitend uit termieten.
De soort was ooit wijdverbreid in Zuid-Australië, maar is nu beperkt tot verschillende kleine kolonies in West-Australië. Het wordt daarom beschouwd als een bedreigde diersoort en wordt beschermd door beschermingsprogramma 's. Numbats zijn onlangs opnieuw geïntroduceerd in omheinde reservaten in Zuid-Australië en New South Wales. De numbat is het fauna-embleem van West-Australië.
Er zijn twee ondersoorten beschreven, maar een daarvan - de roestkleurige Myrmecobius fasciatus rufus Finlayson , 1933, - is uitgestorven sinds ten minste de jaren zestig van de 20e eeuw. De naam numbat komt uit de Nyungar-taal.
Kenmerken
De numbat is een klein, opvallend gestreept dier tussen de 35 en 45 centimeter lang, inclusief de staart, met een fijn gepunte snuit en een flinke, borstelige staart die ongeveer even lang is als zijn lichaam. De kleur varieert aanzienlijk, van zachtgrijs tot roodbruin, vaak met een steenrood gebied op de bovenrug en altijd met een opvallende zwarte streep die loopt van het puntje van de snuit door het oog naar de basis van de kleine, ronde getipte oor. Tussen de vier en elf witte strepen kruisen de achterhand van het dier, die geleidelijk zwakker worden naar de middenrug toe. De onderkant is crème of lichtgrijs, terwijl de staart bedekt is met lang, grijs haar met witte vlekken. Gewicht varieert tussen 280 en 700 gram.
Numbats zijn niet groot, en ze hebben vijf tenen aan de voorpoten en vier aan de achterpoten. Echter, net als andere zoogdieren die termieten of mieren eten, heeft de numbat een gedegenereerde (niet zo goed ontwikkelde) kaak met wel 50 zeer kleine, niet-functionele tanden, en hoewel hij kan kauwen, doet hij dat zelden vanwege de zachte structuur van zijn dieet.
Zoals veel mieren- of termietenetende dieren, heeft de numbat een lange en smalle tong bedekt met kleverig speeksel.
Numbats bezitten ook een geurklier, die kan worden gebruikt om hun territoria (eigen leefgebied) te markeren.
Numbats worden soms gegeten door bekende inheemse roofdieren, zoals verschillende reptielen en roofvogels. Ze worden ook belaagd door ingevoerde rode vossen en wilde katten.