Lelievlet
| Lelievlet of Scoutingvlet | |
| |
| Boot informatie | |
| Lengte | 5,60 m |
| Breedte | 1,80 m |
| Diepgang | 0,30 m |
| Massa | 650 kg |
| Bemanning | (max) 6 personen |
| Materiaal_romp | staal |
| Materiaal_rondhout | hout (5,60 m) |
| Tuigage | gaffeltuig |
| Zeiloppervlakte | 12,15 m² |
| Organisatie | Scouting Nederland |
| Architect | Teunis Beenhakker |
| Jaar | 1956 |
| |
| Website | |
| https://www.scoutingvlet.nl/ | |
|---|---|
Portaal  Binnen- en zeevaart
| |
De Lelievlet of Scoutingvlet is de meest gebruikte stalen zeil- en roeiboot van de Zeeverkenners van de Nederlandse Scouting. Het wordt ook gebruikt door veel zeeverkenners in Vlaanderen en door het National Water Activity Centre (NWAC) van de Irish Scouts in Killaloe. Het ontwerp is gebaseerd op de Beenhakkervlet, een soort stalen sloep die vaak op binnenschepen wordt gebruikt, en de naam is afgeleid van het internationale Scout-logo, de scout-lelie.
Nawaka
"Nationaal Waterkamp" van de waterwerkafdeling van Scouting Nederland, de waterscouts (zeeverkenners). Tegenwoordig wordt het geschreven als Nawaka, waarmee het een gewone naam is. Nawaka's zijn zomerkampen in Nederland waar onder andere wedstrijden met de lelievlet worden gevaren.
Geschiedenis
Tot in de jaren vijftig gebruikten de Nederlandse Zeeverkenners veel verschillende boten. Vaak waren dit verlaten reddingsboten van de marine of andere soorten boten. Deze boten waren bijna geheel van hout, waardoor ze duur waren in termen van tijd en kosten om ze te onderhouden. Ook was het moeilijk om onderdelen te vinden om reparaties mogelijk te maken. Deze situatie vroeg om een project om een standaard vaartuig te vinden. De standaardboot maakte regatta's (zeilwedstrijden) ook gemakkelijker uit te voeren, aangezien alle boten van dezelfde klasse waren. De vaartuigeisen waren als volgt:
- Zitplaats voor zes personen.
- Ze moesten kunnen wrikken, roeien of zeilen .
In 1955 waren de Nederlandse verkenners, op zoek naar een boot die aan deze eisen voldeed, geïnteresseerd in een stalen roeiboot ontworpen door Teunis Beenhakker uit Kinderdijk. Hij had een ontwerp gemaakt voor een roei- en motorboot voor de binnenvaart. De groep zag iets in het ontwerp en de heer ALJ Stockmann, schipper bij Titus Brandsmagroep in Breda en commissaris bij de Katholieke Verkenners, nam het ontwerp over zodat het als zeilboot gebruikt kon worden. In 1956 bouwde Teunis Beenhakker experimenteel twee casco's. Hij maakte twee bijna identieke rompen: een van 4,6 m en de andere van 5,60 m. Beiden werden gebouwd als zeilboten met 12½ m² zeilen. Uiteindelijk werd de boot van 5,6 meter als meest geschikte gekozen.
De lelievlet was, zoals voorspeld, werd een groot succes. Tot 2006 zijn er in Nederland ruim 1600 Lelievlets gebouwd. Het nummer '1' van de Lelievlet bestaat nog steeds en voert nog steeds de vlag van de Titus Brandsma Groep uit Breda.
Inmiddels zijn er ook een groot aantal vmbo -schoolrompen in licentie gebouwd onder de vlag van het Botenbouwproject Vletten op de Maas.