Labradoodle
| Labradoodle Canis lupus familiaris | |||
|---|---|---|---|
|
| |||
| Leefgebied |  Australië
| ||
| Leefomgeving | gezelschapsdier | ||
| Behoort tot de | Niet-erkende hondenrassen | ||
| |||
Een labradoodle of labradoedel is een kruising tussen een labrador en een poedel. De term dateert van ten minste 1955 maar was destijds niet populair. Het gebruik van een Labradoodle als blindegeleidehond of hulphond was pas in 1989 gebruikelijk. Labradoodles worden beschouwd als een goede keuze voor mensen met allergieën voor huidschilfers van honden, omdat sommigen dezelfde hypoallergene vacht hebben als hun poedelvoorouders.
Het behoort wereldwijd tot de niet-erkende hondenrassen. Behalve in Australië wordt het als een eigen ras erkend.
Uiterlijk
Het uiterlijk van een labradoodle kan erg verschillend zijn. Sommige zien er uit zoals een Labrador, maar dan met krullen. Andere hebben dan weer langer haar. Maar soms lijken ze gewoon op een poedel, soms gewoon op een labrador. Daarom is het soms moeilijk te zien dat het een labradoodle is. Een labradoodle is geschikt voor mensen die allergisch zijn voor hondenhaar. Het zijn lieve dieren en je ziet ze niet vaak.
Het haar van Labradoodles kan van stug tot zacht zijn en kan steil, golvend of gekruld zijn. Sommige Labradoodles verharen, hoewel de vacht gewoonlijk minder verhaart en minder " hondengeur " heeft dan die van een Labrador retriever . Regelmatig knippen, baden en borstelen zijn nodig om een gezonde vacht te behouden.
Labradoodles houden vaak van water en ze hebben een sterk zwemvermogen net als hun ouderrassen. Zoals de meeste Labrador retrievers en poedels, zijn Labradoodles over het algemeen vriendelijk, energiek en goed met gezinnen en kinderen.