Koloniale Conferentie van Berlijn
De Koloniale Conferentie van Berlijn of de West-Afrikaconferentie was een belangrijke internationale bijeenkomst in Berlijn tussen 1884 en 1885. Op deze conferentie legden de Europese grootmachten regels vast voor de wedloop om Afrika. Veel Europese machten wilden zo veel mogelijk grondgebied in Afrika. Dit leverden conflicten op tussen onder andere Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk, aangezien landen soms hetzelfde gebied claimden.
De Duitse rijkskanselier Otto von Bismarck besloot daarom om de Europese grootmachten uit te nodigen voor een conferentie. Ook de Verenigde Staten en het Ottomaanse Rijk waren op deze conferentie aanwezig. Niet alle aanwezige landen kregen ook stukken Afrika toegewezen. Afrika werd uiteindelijk verdeeld tussen het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Spanje, Italië, Portugal en België. In de jaren na de conferentie werd Afrika bijna volledig gekoloniseerd. Enkel Liberia en Ethiopië bleven onafhankelijk.
De kunstmatige rechte grenzen in Afrika zijn deels op deze conferentie bepaald. De Afrikaanse volkeren en landen werden niet uitgenodigd, aangezien zij als minder werden gezien. De grenzen liepen hierdoor soms dwars voor de leefgebieden van volkeren heen.