Gebruiker:Annet125
Wat zijn de gastarbeiders? Na de tweede wereld oorlog ging het steeds beter en beter met de Nederlandse economie. Het land werd weer opnieuw opgebouwd na alle ellende wat het doorstaan heeft. Er ontstond meteen een probleem er was een tekort aan mensen die in fysieke beroepen konden werken. Denk hierbij aan fabrieken in de bouw etc. Om dit probleem op te lossen werden er arbeiders gehaald uit landen aar de leefomstandigheden minder goed zijn om te komen werken in Nederland. Deze arbeiders werden gastarbeiders genoemd. Ze waren te gast in Nederland om te werken en zouden uiteindelijk weer terugkeren naar het land van herkomst. Waar kwamen deze arbeiders vandaan? In de jaren 70 kwamen de meeste gastarbeiders uit Marokko, Turkije, Spanje en Italië. Er was een andere opvallende groep arbeiders die zich ook vlak na de tweede wereld oorlog kwamen vestigen in Nederland om hier te werken. Deze arbeiders kwamen uit ex-kolonies van Nederland. Dit waren mensen uit Suriname, de Antillen en Indonesië. Hoe werden de arbeiders geselecteerd? In Nederland ontstond er een tekort aan arbeiders. Omdat Nederland net uit de oorlog kwamen en het hele land weer opgebouwd moest worden moest dit tekort zo snel mogelijk aangevuld worden. De Nederlandse regering bedacht hier een oplossing op. Vanuit Nederland werden er mensen gestuurd om arbeiders te werven. Dit kwam deze arbeiders ook goe duit. Om een voorbeeld te geven een van dze landen waar veel gastarbeiders uit zijn gehaald is Marokko. Van de destijds 16 miljoen inwoners in Marokko waren er 3 miljoen werkloos. Deze arbeiders moeste zich melden in het arbeidsbureau. Eenmaal aan de beurt kregen ze een intake. Hier kregen ze vragen als welke taal spreek je? Kun je lezen en schrijven? Hoelang heb je op school gezeten? etc. Dit had te maken met het feit dat de werkgevers in Nederland bepaalde eisen hadden aan de arbeiders. Op deze manier kunnen ze het niveau schatten van de arbeider. Als dit allemaal goed genoeg is dan kregen ze een arbeidscontract om naar Nederland te gaan. Leef en werkomstandigheden
Het was voor de werkgevers in Nederland verplicht om te zorgen voor woningen voor de gastarbeiders. Bedrijven deden dit door grote gebouwen te kopen en deze om te laten bouwen tot pensions. De gastarbeiders sliepen met z’n vele samen in slaapzalen. De werkgevers probeerde het de arbeiders zo aangenaam mogelijk te maken. Dit werd bijvoorbeeld gedaan door bijvoorbeeld te koken met recepten uit het land van herkomst de arbeiders de mogelijkheid te geven om tijdens het werk te bidden. Dit werd gedaan omdat veel van de gastarbeiders moslims waren en graag tijdens het werk hun gebed wilde verrichten. Dit was vooral in het begin van de jaren 70 het geval. Na verloop van tijd kwamen er steeds meer en meer gastarbeiders. De gastarbeiders die er eerder waren namen meestal de verantwoordelijkheid op zich voor de nieuwe gastarbeiders om ze wegwijs in Nederland te maken. De gastarbeiders weden zo steeds zelfstandiger. Ze gaven elkaar onderdak eten en steunde elkaar. De arbeiders maakte lange dagen en na het werk gingen ze naar huis om alleen tot rust te komen om vervolgens weer aan de slag te kunnen/. De arbeiders hadden geen sociaal leven en dit zorgde op een geven moment voor eenzaamheid. De arbeiders hadden als wenst om hun vrouw en kinderen ook te laten overbrengen naar Nederland. Zo ontstond er gezinshereniging en gezinsvorming.
Gezinshereniging en gezinsvorming Veel gastarbeiders die naar Nederland kwamen hadden in het land van herkomst een gezin. Naar mate de gastarbeiders in Nederland bleven werd het steeds moeilijk voor hun om los van hun gezin te leven. De kinderen groeide op zonder de vader en het gemis werd steeds groter. Bij het gemis kwamen ook zorgen te maken. De communicatie verliep toen via brieven of door het opsturen van cassetterecorders. Als er door de familie een tijdje niets werd gehoord van de gastarbeider vreesde zij voor het ergste, zo was dit andersom ook. Het leven in een ver en onbekend land viel steeds zwaarder bij de gastarbeiders. Naast deze punten was er een andere motief voor de gastarbeiders om hun gezin naar Nederland te halen. In Nederland hadden de kinderen een betere toekomst dan in het land van herkomst. Al gauw begonnen de eerste gastarbeiders hun gezin naar Nederland te halen. De gastarbeiders hielpen elkaar hierbij en motiveerde elkaar om het gezin naar Nederland te halen. Dit gold ook voor de gastarbeiders die geen gezin hadden in het land van herkomst. Als zij dan trouwde in het land van herkomst haalde zij hun vrouw naar Nederland om hun gezin hier te vormen. De visie van de gastarbeiders om uiteindelijk terug te keren naar het land van herkomst veranderde langzaam. De kinderen gingen hier naar school en de gemeenschap van gastarbeiders begon steeds meer te groeien. Zij voelde zich thuis in Nederland en hadden een beter toekomst in Nederland dan in het land van herkomst. Dit is de reden dat zij uiteindelijk bleven in Nederland. Hoe gaat het nu met de gastarbeiders? De meeste gastarbeiders zijn inmiddels gepensioneerd. Zij hebben hun Leven hier opgebouwd en hun kinderen hier groot gebracht. Zij hebben hier geleefd en gewerkt voor het overgrote dele van hun leven. Het voelt voor deze gast arbeiders alsof ze Nederland voor een deel hebben geholpen op te bouwen om het Nederland van nu te zijn. Hun hele leven is in Nederland gevestigd. Je ziet vaak dat ze ook veel tijd spenderen in het land van herkomst maar uiteindelijk toch altijd terug keren naar Nederland.