Dolle Mina
De Dolle Mina is een feministische groep vrouwen die rond de jaren '70 (van de 20e eeuw) vonden dat de volledige gelijkstelling tussen man en vrouw (feminisme) nog lang niet snel genoeg tot stand kwam. Daartegen demonstreerden ze. De naam "Dolle Mina" komt van de bijnaam die Wilhelmina Drucker in haar tijd kreeg: "Ijzeren Mina" . Een bekende uitspraak van de Dolle Mina's is 'baas in eigen buik'. Dat gaat over abortus. Sinds kort zijn de Dolle Mina's weer actief in veel delen van Nederland, nu om aandacht te geven aan femicide en met verschillende soorten protesten te laten zien dat het niet oké is.
Geschiedenis
Dolle Mina ontstond eind jaren 60, toen vrouwen in Nederland nog veel minder rechten hadden dan mannen. Vrouwen mochten bijvoorbeeld niet werken als ze trouwden en konden geen contracten ondertekenen zonder toestemming van hun man. De groep werd opgericht door jonge vrouwen (en enkele mannen) die of studenten waren, of jongeren uit de Socialistische Jeugd of hardwerkende vrouwen. Die vonden dat dit moest veranderen. Bekende oprichters waren onder andere Dunya Verwey, Michel Korzec, Rita Hendriks en Nora Rozenbroek. Enkele bekende acties van de Dolle Mina's zijn onder andere korsetten verbranden, plasacties en het inval bij damesbladen. Tegenwoordig doen ze dit nog steeds, maar ook houden ze protesten en plaatsen ze veel op hun sociale media.
Doelen
- Gelijke behandeling van vrouwen en mannen
- Veiligheid voor vrouwen
- Toegang tot gratis toiletten
- Recht op zelfbezit van je lichaam
- Meer aandacht voor vrouwenrechten in de politiek