Buret
Een buret is een stuk laboratoriumglaswerk. Het is een glazen buis met een kraantje aan de onderkant en een schaalverdeling op de zijkant, waaraan men kan zien hoeveel vloeistof er (nog) in zit. Hiermee kan men vrij nauwkeurig bepaalde hoeveelheden vloeistoffen aftappen, zoals gebeurt bij het titreren. Dit is het toevoegen van een vloeistof (titrant) bij een andere vloeistof (titer), net zo lang tot er een zichtbare reactie (veelal een kleurverandering) optreed.
Voor dat de titratieproef begint lees je de beginstand in de buret af. Vervolgens laat je de vloeistof, door het kraantje open te zetten, uit de buret lopen. Op het moment dat de reactie plaatsvindt, sluit je het kraantje van de buret. Je leest opnieuw de stand af en met een aftreksom bereken je de hoeveel vloeistof die er uit de buret is gelopen.
Tegenwoordig worden dergelijke bepalingen met een automatische druppelaar gedaan. Dit is veel nauwkeuriger.
In de onder de buret staande Erlenmeyer zit een vloeistof (titer) met daar aan toegevoegd een zogeheten reagensstof. Deze verandert van kleur als concentratie van zuur verandert in basisch (zeg maar zoutig) of omgekeerd. Als dat gebeurt wordt dat het omslagpunt genoemd. Afhankelijk van de te onderzoeken vloeistof in de erlenmeyer wordt er of telkens een bekend soort zuur of een base (zoutige vloeistof) toegevoegd. Men kan zo de de concentratie van - bijvoorbeeld - een zure of basische stof controleren in een oplossing. Dit leer je bij scheikunde in HAVO 5 of hoger.