Bordspel
Het bordspel komt wereldwijd voor, er zijn Canadese, Amerikaanse en Duitse versies bekend. In Nederland wordt er beweerd dat het zijn afkomst heeft in Akersloot, maar ook in West-Friesland eisen mensen dat het hun uitvinding is. Dat klopt niet, feit is wel dat het al een zeer oud spel is, wat de laatste tijd weer opnieuw ontdekt is en enorm in opkomst is. Zo bestaan er al Nederlandse kampioenschappen voor de verschillende bordspellen.
Inleiding
Kenmerkend is het kartonnen opvouwbare of houten bord met daarop een afbeelding die een soort route voorstelt, meestal met vakjes en nummers. Middels één of twee dobbelstenen wordt bepaald hoeveel vakjes de speler zijn of haar pion mag verplaatsen. Een bijzondere afbeelding stelt vaak een opdracht voor.
Bordspellen worden vaak gespeeld met meerdere personen rond de tafel, vaak als buitenspelen door slecht weer niet mogelijk is. Vandaar dat het ook tot de tafelspellen behoort.
Bordspel als videospel
Veel bordspellen van karton en/of plastic die vroeger als tafelspellen werden verkocht, zijn tegenwoordig ook als videospel te spelen. Dit worden dan gelegenheids-videospellen genoemd.
Voorbeelden
Mens-erger-je-niet
Mens-erger-je-niet is een bordspel voor twee tot zes spelers. De oorsprong van het spel ligt in India. Een vereenvoudigde versie van het traditionele Indiase spel Pachisi werd in 1896 onder de naam Ludo in Groot-Brittannië uitgebracht. "Mens erger je niet!" is de naam van dit spel in Nederland en Vlaanderen. De spelregels wijken iets af van Ludo. In Nederland wordt "Mens erger je niet!" door Jumbo op de markt gebracht.De voorkant van het bord is geschikt voor 2 of 4 spelers, de achterkant voor 2, 3 of 6. Het is namelijk gewenst dat de spelers gelijkmatig langs het bord verdeeld zijn. Speelt men op de achterkant met vijf spelers, dan wordt een van de spelers niet direct door een andere speler achtervolgd, waardoor hij een oneerlijk voordeel heeft. Bij dit spel heeft iedere speler vier pionnen die een ronde over het bord moeten maken om veilig op een van de eindcirkels te geraken. Eenmaal daar kan een pion niet meer worden verzet. Als dat met alle pionnen is gelukt, heeft men het spel gewonnen.
Elke speler heeft pionnen van een eigen kleur, een eigen beginpunt, en eigen eindcirkels waar andere pionnen niet mogen komen. Het bord kent twee varianten: een voor maximaal 4 spelers, en een voor maximaal zes spelers. De spelers gooien om beurten met een dobbelsteen en moeten een pion rechtsom het aantal cirkels verplaatsen dat de worp aangeeft. Wanneer een pion op een cirkel komt waar al een andere pion staat, dan wordt deze afgegooid (geslagen). Een afgegooide pion moet weer opnieuw in het spel worden gebracht en van voren af aan zijn ronde maken. Als men het rijtje met de vier eindcirkels van de eigen kleur bereikt, mag men doortellend afhankelijk van het aantal gegooide ogen dit rijtje binnengaan. Het is niet verplicht om eerst 1 te gooien om het rijtje eindcirkels binnen te mogen lopen. Men zet het aantal stappen dat met de dobbelsteen is gegooid; als het eindpunt van de rij eindcirkels wordt bereikt, dan wordt verder gezet, achteruit. Wanneer een zes wordt gegooid moet de speler, indien voorradig, een nieuwe pion in het spel brengen. Daarna gooit hij nogmaals, en daarbij is hij verplicht met de zojuist net in het spel gekomen pion te spelen, niet zelden met het risico een andere eigen pion af te gooien.Wordt er een zes gegooid terwijl er geen nieuwe pionnen voorradig zijn, dan kan met een willekeurige pion gespeeld worden. Ook dan krijgt de speler een extra beurt en wordt er met een willekeurige pion gespeeld.
Ganzenbord
Het ganzenbord is een klassiek bordspel. Het bestaat uit een speelbord, twee dobbelstenen en enkele pionnen van verschillende kleuren, vaak in de vorm van ganzen. De bedoeling van het spel is in zo weinig mogelijk beurten een pion van het begin naar het eind van een reeks velden te voeren, waarbij elke speler in elke beurt zijn pion zoveel velden moet verplaatsen als men ogen gooit met de dobbelstenen. Het speelbord is voorzien van een aantal speciale velden zoals de put en de gevangenis, die de speler hinderen op de weg naar zijn einddoel. Slechts de dobbelsteenworpen zijn bepalend voor de uitslag van het spel en alleen door middel van vals spelen kunnen de deelnemers het spelverloop beïnvloeden en daarmee de kans op winnen verhogen.