Banhu
De banhu is een traditioneel Chinees strijkinstrument uit de huqin- instrumentenfamilie. Het wordt voornamelijk gebruikt in het noorden van China. Ban betekent een stuk hout en hu is een afkorting van huqin. Men denkt dat de Huqin-instrumenten afkomstig zijn van het nomadische Hu-volk.
Net als de meer bekende erhu en gaohu, heeft de banhu traditioneel twee snaren die gespannen zijn over een kleine bamboebrug die op een houten klankbord rust. De manier waarop de banhu gemaakt is verschilt van de erhu doordat de klankkast over het algemeen is gemaakt van een kokosnootschaal in plaats van hout, en in plaats van een slangenleer dat gewoonlijk wordt gebruikt om de bovenzijde van huqin-instrumenten te bedekken, gebruikt de banhu een dunne houten plank. De banhu ontwikkelde zich rond de 16e eeuw en is tot op de dag van vandaag populair in China.
De banhu wordt ook wel "pan-hu" genoemd, omdat hij vaak wordt gebruikt in de bangzi-opera van Noord- China. De yehu, een ander type Chinese viool met een kokoslichaam en een dunne houten bovenzijde, wordt voornamelijk gebruikt in Zuid-China.
Tijdens het spelen wordt de banhu rechtop gehouden. De strijkstok wordt bewogen tussen de twee snaren en de snaren worden op wisselende plaatsen op of naar de hals toe strak gehouden door de vingers van de artiest om zo een melodie te kunnen maken. De banhu heeft een hoge en doordringende toon en je kunt er meer dan twee octaven (toonladders) op spelen.
Links
- YouTube - Banhu