Ridders

Ridders

Wat is een ridder

Het woord ridder noemden ze vroeger ruiter. Ridders waren hele trouwen personen die trouw waren aan hun heer of koning. De ridders moesten altijd plechtig beloven aan hun heer of koning altijd klaar voor hun te staan in tijden van nood of oorlog.

De eerste ridders

De eerste ridders waren in de tijd van de Middeleeuwen. Ze waren bijna altijd te paard. Pas vanaf de 12e eeuw moesten de ridders zich aan strenge regels een voorschriften houden. De afspraken die daar over gemaakt werden noemden ze erecode. Voor aan tafel waren er speciale regels voor de jacht en voor tijdens een gevecht. Van de ridders werden een aantal dingen verwacht ze moesten zich netjes gedragen en manieren hebben. Als je een ridder wilden worden dan moest je plechtig belovn dat je de erecode altijd zal blijven volgen en dat je daar trouw aan bleef.

Hoe word je een ridder

Om een ridder te worden moest je man zijn en uit een adelijke familie komen. Dit komt omdat een ridder zijn veel geld kost. Want je moest een opleiding volgen en de spullen die je daar voor nodig hebt zijn niet goedkoop. Dus het was wel zo makkelijk als je veel geld had want anders was het niet gemakkelijk om ridder te worden. Als je bijvoorbeeld veel land had was het ook makkelijker om ridder te worden. Want land brengt veel geld op. Om een ridder te worden moest je vroeg beginnen met je opleiding al was je al een jaar of zeven dan werd je vaak al naar een ander kasteel gestuurd om tafels te bedienen en goede manieren moest je daar dan ook leren. Je leerde daar een echte man worden. Op de binnen plaats van het kasteel leerden een soldaat de jongens vechten en verdedingen met botte wapens of stokken en zelf gemaakte houten zwaarden. Een ridder moet ook in goede vorm blijven onder andere conditie dus ze deden ook aan zwemmen en worstelen. Het eerste paard van de toekomstigge ridder was een houten paard op wieltjes dat werd door andere getrokken. Want daar konden ze op leren rijden. Je leerde met een bezem aanvallen op het paard de bezem dienden als lans dat is het wapen van een ridder ter paard. Als je veertien jaar oud was dan werd je een schildknaap. Een schildknaap moest een riddr helpen met de voorbereidingen van het gevecht. En aan de zijde van de ridder mee moest vechten. Na vier jaar schildknaap te zijn geweest werd je ridder. Dat gebeurde op een hele speciale manier. Vooraf hielden ze een nachtwake dat houd in dat je om een paar uur wakker blijft en de wacht houd. De volgende dag werd je met een zwaard tot ridder geslagen. Dit noemde men ook wel een ridderslag. Als ridder kon je een zwaard en gouden sporen dragen zo kon iedereen zien dat je een ridder was.

De wapenrusting van een ridder

De eerste ridders vochten in malienkolders. Dit was een soort pak dat van kleine ringetjes gemaakt was. Het materiaal was buigzaam en bedekte alles heel goed. Maar het pak bood niet genoeg bescherming, want een pijl of ander wapen kon er zo doorheen gaan. Vanaf het eind van de 13de eeuw gingen de ridders zich bedekken met stalen platen. In de volgende honders jaar werden er steeds meer platen toegevoegd. Een goed harnas was vaak heel duur om te kopen. In heel Europa maakte men wapenuitrustingen, maar de beste kwamen uit Italiaanse steden zoals Milaan of Brescia, of uit Zuid-Duitse steden zoals Augsburg of Neurenberg. Daar was het makkelijk om aan ijzererts en houtskool te komen. Hoe ging men nu te werk? Men hamerde stukken ijzer tot platen en in model geknipt. Daarna werden ze op aambeelden in de goede vorm geslagen. Dan werden ze gehard in het vuur om tenslotte gepolijst te worden met stro en linnen. Niet alle wapens konden natuurlijk tegelijkertijd gebruikt worden in het gevecht. Ieder wapen had zijn eigen functie. De mannen vooraan in de groep gebruikten meestal pijl en boog. Zo nu en dan schoot men ook wel eens pijlen met vuur naar de vijand toe. Dit was meestal het teken om de strijd te beginnen. Vervolgens had je de ridders met hun lans die ze konden gebruiken om de vijand van zijn paard af te stoten. Daarnaast had je ook ridders die vochten met zwaarden, knotsen, speren en bijlen. Deze wapens werden gebruikt om te voet tegen de vijand te vechten.

Veldslagen

Veldslagen waren gevechten die gehouden werden tijdens oorlogen. De ridders reden vooruit om te verkennen waar de vijand ergens verbleef. De soldaten verspreidden zich over het land of gebied van de vijand. Daar werden boeren vermoord en alles verbrandt wat de vijand nog zou kunnen gebruiken; huizen, stallen, oogst enz Achter het leger aan kwamen de voorraadwagens, bedienden en zieken of gewonden. De leiders probeerden de vijand altijd te verrassen of soms de strijd te vermijden door vrede met de vijand te sluiten. De beslissingen die deze leiders maakten hingen voor een groot deel ook af van het weer, het landschap, of ze genoeg te eten hadden en of ze niet verraden werden door een spion of overloper. Tijdens de strijd tegen de vijand vielen als eerste de ridders aan gevolgd door de rest van het leger. Dit konden soldaten te paard of te voet zijn. Een veldslag kon soms wel een tot drie dagen duren, maar vaak waren de legers al langer bij elkaar in de buurt. Bij een veldslag konden wel duizenden mannen omkomen. De meeste ernstig gewonden werden uit hun lijden verlost door ze alsnog te doden, maar sommige wisten toch wel weg te komen en werden verbonden door vrienden, monniken of nonnen.

Toernooien

Ongeveer 800 jaar geleden begonnen ridders schijngevechten tegen elkaar te houden. Dit deden ze om te oefenen en aan elkaar te laten zien wat ze konden. In het begin werden er ruwe massagevechten gehouden, die noemde ze mêlee. Maar als heel snel werden er regels opgesteld. Het terrein waar de toernooien gehouden waren werden versierd met vaandels en wapenschilden, daarnaast werden er ook tribunes gebouwd. De wapenrusting van de ridders waren ook rijk versierd. Bij een toernooi kon een jonge ridders bekend worden, waardoor hij misschien wel een huwelijk kon sluiten met een rijke(, adellijke) jonkvrouw. Ridders trokken op deze manier van land naar land om bekend te worden en rijk te worden. Het populairste man tot man gevecht was het steek spel. Dan probeerde men met een lans elkaar uit het zadel te stoten. De winnaar kreeg een wapenrusting of goud. Een toernooi was dan wel een vriendschappelijk gevecht, toch konden daar wel eens doden bij vallen.

          http://mediatheek.thinkquest.nl/~kla027/ridderkruis.gif