Kinderarbeid

In de 19e eeuw gingen de meeste kinderen niet naar school. Ze werkten op het land, in de winkel of in de werkplaats. Kinderarbeid was normaal. Het was nuttig, vonden hun ouders, en ze leerden er wat van. Maar het was ook nodig, want zo verdienden kinderen extra geld voor het gezin. Toen kwam de industrele revolutie. Dat betekent dat er overal fabrieken kwamen.Overal kwamen fabrieken die mensen nodig hadden en ook kinderen gingen in de fabriek werken.

Kinderen gingen om 12 uur ’s nachts naar hun werk

Door het vaak zware fabriekswerk kwam er steeds meer protest tegen kinderarbeid. Het werk in de fabriek, de plek en alles eromheen was meestal vreselijk. Bekend is het verhaal van de glasfabriek van Petrus Regout in Maastricht. De ovens brandden er dag en nacht en de fabriek draaide met twee ploegen. Elke ploeg werkte twaalf uur. Kinderen ook. Om twaalf uur ’s nachts liepen kinderen van negen jaar slaperig naar hun werk. Regout vond dat geen probleem. Volgens hem konden ze wel wat slaap missen.