Scheepswrak
Een scheepswrak is een boot die is gezonken en kapot is gegaan. Je vindt ze vaak op de bodem van de zee. Scheepswrakken zijn vaak een geliefde plek voor duikers. Ook vissen gebruiken het wrak als hun verblijfplaats.
Een heel bekend wrak is dat van de RMS Titanic, dat zonk na een aanvaring met een ijsberg en ligt op een diepte van 3800 meter onder de zeespiegel. Scheepswrakken vallen veelal onder Convention on the Protection of the Underwater Cultural Heritage (Verdrag inzake de bescherming of protectie van het onderwater-cultureel erfgoed). Gevonden wrakken kunnen (onderwater)archeologen veel informatie geven over hoe schepen vroeger gebouwd en gebruikt werden. Soms zijn scheepswrakken interessant omdat ze (mogelijk) een waardevolle lading aan boord hebben of hadden. Vanwege de bescherming mag dat niet zomaar weggehaald worden, maar er zijn altijd wel schatzoekers die zich daar niet aan houden.
Een wrak dat in de grond of onder water terecht komt kan soms lange tijd bewaard blijven omdat er geen zuurstof bij het materiaal kan komen, zodat dat niet verrot of verroest. Zo is er bijvoorbeeld ooit een boomstamkano in het Drentse Pesse gevonden van duizenden jaren oud.
Nederlandse wrakken
Ook in de Nederlandse wateren zoals de Noordzee en het IJsselmeer liggen er de nodige scheepswrakken. Bij de drooglegging van de vroegere polders en het huidige Flevoland en de Noordoostpolder vond men verschillende wrakken. Zo kun je in Batavialand zien hoe zo'n wrak is geborgen en geconserveerd. Dat wil zeggen dat ze het scheepswrak zo behandeld hebben met een chemische stof dat deze op het droge bewaard en bekeken kan worden. In de Flevopolder vind je op diverse plaatsen een bordje dat aangeeft dat daar ooit een wrak is gevonden.
Links
- Wereld wrakkenkaart van Nederlandse schepen (interactieve kaart met informatie over de scheepswrakken)