Papyrus
Papyrus is een plant. Heel vroeger ontdekten de mensen dat ze deze plant konden gebruiken om papier van te maken. De plant groeit aan de waterkant van rivieren in het Midden-Oosten, zoals de Nijl.
Papyrus is een vroeg soort schriftdrager, dat veel werd gebruikt in het oude Egypte en de klassieke wereld. Het gebruik van papyrus begon ongeveer vijfduizend jaar geleden in Egypte. Van oudsher werd het materiaal daar gemaakt van de stengels van de papyrusplant (Cyperus papyrus), die over de lengte in repen werden gesneden. Papyrus als schriftdrager werd verkregen door een reeks repen verticaal te sorteren en daar vervolgens een reeks repen horizontaal overheen te plakken en aan te drukken. Het kleverige plantensap fungeerde daarbij als bindmiddel. Zodra het blad droog was, werd het papyrusoppervlak behandeld met een soort lijm, waardoor de inkt niet ging lopen, en glad gepolijst. Voor het schrijfgemak beschreef men de zijde van de horizontaal gesorteerde repen, omdat de bladnerven als schrijflijnen konden dienen. Het materiaal was betrekkelijk broos en werd opgerold voor transport of bewaring, zodat men in principe enkel de binnenzijde beschreef. Een papyrusrol (boekrol) voor langere teksten verkreeg men door meerdere papyrusvellen met de lengtezijdes aan elkaar te plakken, zodat de lezer van tekstkolom naar tekstkolom kon rollen. In het Romeinse keizerrijk ontstond, onder invloed van de christenen, de zogeheten codex, die bestond uit losse vellen die werden gebundeld tot
 |
Dit artikel is een beginnetje. Je wordt uitgenodigd op bewerk te klikken om dit artikel aan te vullen.
Meer informatie over dit onderwerp vind je hier: |
 |
Dit artikel is een beginnetje.
|