Overleg gebruiker:Safe5A

Real Madrid

(Doorverwezen vanaf Real madrid)

Sterspeler Cristiano Ronaldo van Real Madrid Real Madrid is een Spaanse voetbalclub, voluit Real Madrid C.F. (C.F. betekent Club de Fútbol) en is opgericht in maart 1902. Real Madrid heeft ook bijnamen zoals Los Blancos (de "Witten" vanwege hun tenue) of Los Merengues. Real Madrid speelt de thuiswedstrijden in het grote 'Estadio Santiago Bernabéu'. Het stadion heeft 85.454 zitplaatsen.

Real Madrid is een van de beroemdste voetbalclubs van de hele wereld. Ga maar na: Real Madrid won liefst negen (9) keer de Europese beker voor landskampioenen (Europacup I, later Champions League waaraan ook de bestgeklasseerde teams van de sterkere voetballanden mogen meedoen) en nog zoveel andere prijzen, dat je met het beschrijven daarvan alleen al boekdelen zou kunnen vullen.

Wist je trouwens dat Real Madrid eigenlijk één groot sportinstituut is en ook uitblinkt in andere sporten? Het basketbalteam van Real is ook beroemd en won ook tal van Europacups. Zo speelden daar beroemde Amerikanen als Cliff Luyk en Wayne Brabender. Die laatste had trouwens Nederlandse voorouders.

[bewerken] Selectie 2011/2012

Keepers Iker Casillas, Antonio Adán Tomás, Mejías, Fernando Pacheco

Verdedigers Ricardo Carvalho, Pepe, Sergio Ramos, Marcelo, Fábio Coentrão, Álvaro Arbeloa, Raúl Albiol, Raphaël Varane, Pedro Mendes, Nacho, Daniel Carvajal

Middenvelders Nuri Şahin, Sami Khedira, Mesut Özil, Esteban Granero, Xabi Alonso, Hamit Altıntop, José Callejón, Lassana Diarra, Álex Fernández, Lucas

Aanvallers Cristiano Ronaldo, Kaká, Karim Benzema, Gonzalo Higuaín, Ángel Di María, Álvaro Morata, Jesé Rodríguez, Joselu, Óscar Plano, Denis Cheryshev 
 

Categorie: Voetbalclub

artikel

Overlegpagina
Bewerk
Geschiedenis
Wijzig titel
deze pagina wil ik volgen

Safe5A

Mijn overleg
Mijn voorkeuren
Mijn volglijst
Mijn bijdragen
Afmelden

Kidsportaal Aanmelden Nieuwe pagina Uploaden

Onderwijs Portaal Gewijzigde Pagina's Speciale Pagina's

Moeite met lezen? Gebruik dan de voorleeshulp: BrowseAloud!

Powered by MediaWiki

Deze pagina is het laatst bewerkt op 14 apr 2013 om 15:51.
Privacybeleid
Over Wikikids
Voorbehoud

Champions League / Europa Cup I

De UEFA Champions League is de grootste voetbalcompetitie van de wereld. De beste ploegen van Europa doen er aan mee.

Inhoud

[verbergen] 1 Europa Cup I

2 De opvolger: de Champions League 3 Geschiedenis 3.1 1955/56 tot 1965/66 3.2 1966/67 tot 1984/85 3.3 1985/86 tot 2011/12

4 De cupwinnaars vanaf 1955/56 5 Wie won de meeste Europa Cups?

[bewerken] Europa Cup I

De beker van de Europacup I / Champions League oftewel 'de beker met de grote oren'De Champions League is een voortzetting van de Europa Cup I (Er was ook nog een Europa Cup II voor bekerwinnaars die later is afgeschaft en een Europa Cup III die later UEFA Cup werd genoemd). Die Europa Cup I werd voor het eerst verspeeld in het seizoen 1955/56. Het was een Europese competitie tussen de kampioenen van de diverse landen die elkaar in een uit- en een thuiswedstrijd ontmoetten. De winnaars gingen over naar de volgende ronde en de verliezers vielen af. Tot er nog twee clubs overbleven die in de finale streden om de Europa Cup, ook wel de beker met de grote oren genoemd. Of je nu kampioen was van een groot voetballand zoals Italië of Engeland, of van een zwak voetballand zoals Luxemburg of IJsland, dat maakte niet uit. Dan mocht je toch meedoen. Lootte je als zwakke club een kampioen van een sterk land, dan had je pech gehad en lag je er in de eerste ronde meestal al uit. Per land mocht dus maar één club meedoen, behalve als de winnaar van de Europa Cup uit datzelfde land kwam en geen landskampioen was geworden. Die was dan het seizoen daarop gerechtigd ook deel te nemen. In dat geval waren er dus twee clubs die een land vertegenwoordigden.

[bewerken] De opvolger: de Champions League

Met ingang van het seizoen 1992/93 heet de EC 1 Champions League. De formule is in die zin gewijzigd, dat behalve de landskampioenen ook de nummers 2, 3 en zelfs 4 mee mogen doen als ze uit een sterk land komen. Zo zijn Duitsland, Engeland, Italië en Spanje elk soms vertegenwoordigd met 4 clubs. Twee of drie ervan zijn gelijk geplaatst voor de zogenaamde groepsfase, een derde of vierde kan zich daarbij via play-offs ook nog aansluiten. Voor de groepsfase treden 32 clubs aan. Daarin strijden 4 clubs uit diverse landen voor twee plaatsen in de volgende ronde. Verlies is dus niet direct dodelijk, als je maar bij de eerste twee eindigt in je groep. De volgende ronde is, zoals bij de vroegere EC 1, de knock-out-fase. In een uit- en een thuiswedstrijd wordt beslist wie een ronde verder mag.

Zwakkere landen echter mogen alleen met hun kampioen mee doen, en de nummers 2 moeten zich in een voorronde zien te plaatsen. De kampioenen van de zwakste landen zijn zelfs niet rechtstreeks geplaatst, maar moeten ook door de voorrondes (waarvan er drie zijn) heen. Het eindtoernooi bereiken ze meestal niet. Gelijke kansen voor iedereen is dus maar betrekkelijk. Het heeft allemaal met geld te maken. En inderdaad, er zijn miljoenen te verdienen in de Champions League. Het is zelfs zo erg, dat de begrotingen van de topclubs erop zijn afgestemd. Het is een ramp voor ze, als ze niet bovenaan eindigen in hun competities. Vermeldenswaard is nog dat de nummers 3 in de groepsfase zijn geplaatst voor een troosttoernooi, de zogeheten Europa League, de opvolger van de vroegere UEFA Cup.

[bewerken] Geschiedenis

[bewerken] 1955/56 tot 1965/66

Alfredo di Stefano, de sterspeler van het grote Real Madrid uit de Jaren 50In de meer dan halve eeuw dat er om de Europa Cup wordt gespeeld, is er natuurlijk van alles gebeurd dat de sportpagina's van de kranten haalde. En heus niet alleen vanwege sensationele uitslagen. In het begin, Jaren 50 en 60, was het toernooi een onderonsje van clubs uit Zuid-Europa. De eerste vijf finales werden allemaal gewonnen door het Spaanse Real Madrid. Dat had een team waarin welgeteld één Spanjaard speelde, linksbuiten Francisco Gento. De rest bestond voornamelijk uit Argentijnen (onder wie de beroemde Alfredo di Stefano) en Uruguayanen. Dan had je het Portugese Benfica (topspeler Eusebio) dat de volgende twee finales (1961 en 62) won. Daarna waren de Italianen aan de beurt met AC Milan ('63) en Inter ('64 en '65) en ten slotte weer Real Madrid (1966). Een vreselijk ongeluk vond eveneens in die beginfase plaats. Het vliegtuig met de zeer talentvolle jonge ploeg van Manchester United, de "Busby babes" (genoemd naar trainer Matt Busby), die een Europacupwedstrijd in Belgrado hadden gespeeld, verongelukte op 6 februari 1958 bij een tussenstop in München. Slechts enkele spelers, onder wie Bobby Charlton, overleefden die ramp.

[bewerken] 1966/67 tot 1984/85

Nadat de Zuid-Europese hegemonie door Celtic (1967) en Manchester United ('68) was doorbroken, brak een periode aan van Nederlandse successen. De eerste finale (AC Milan - Ajax in '69) ging nog verloren, maar daarna waren het Feyenoord (1970) en Ajax (1971-73) die vier jaar achtereen de Cup voor zich opeisten. Bayern München evenaarde Ajax door ook drie maal op rij de Europacup te winnen (1974-76). Vervolgens begon een tijdperk (1976-84) waarin Engelse clubs bij toerbeurt beslag op de "beker met de grote oren" legden: Liverpool (4x), Nottingham Forest (2x) en Aston Villa (1x). Alleen in 1983 onderbrak het Duitse Hamburg die reeks. Aan de Engelse successen kwam echter abrupt een einde door het Heizeldrama.

Want wederom speelde zich in die jaren een vreselijke tragedie af. In het Heizelstadion in Brussel werd op 29 mei 1985 de finale tussen Liverpool en Juventus uit Italië afgewerkt. Aanhangers van Liverpool bestormden voor de wedstrijd het vak met Italiaanse supporters die probeerden te vluchten maar geen kant opkonden. In de paniek die ontstond, werden 39 mensen doodgedrukt en raakten er 400 gewond. Evengoed ging de wedstrijd onder het motto "The show must go on" gewoon door!

De Engelse voetbalbond besloot hierop alle Engelse clubs voor vijf jaar uit te sluiten van deelname aan de drie Europese cupcompetities, Liverpool, dat als hoofdverantwoordelijke werd beschouwd, zelfs zes jaar. Pas in 1999 wist een Engelse club (Manchester United) weer tot de finale door te dringen. Tegelijk profiteerden natuurlijk de andere Europese clubs van het wegvallen van de Engelse concurrentie.

[bewerken] 1985/86 tot 2011/12

Lionel Messi, de ster van Barcelona, met welk team hij tweemaal de Champions League won Zou PSV de EC 1 gewonnen hebben als Liverpool of een andere Engelse club gewoon had meegedaan? We zullen het nooit weten. In elk geval waren de Eindhovenaren de derde Nederlandse club (na Ajax en Feyenoord) die in de finale van 1988, na een verlenging en zenuwslopende strafschoppen, aan het langste eind trokken.

En Ajax dan. Dat was ook weer terug met een fijn elftal, waarvan de spelers later uitzwermden over Europa naar clubs in landen met lagere belastingtarieven waar dus veel meer te verdienen viel (want clubliefde is iets dat alleen maar bestaat bij sommige supporters). In de al even bloedstollende finale van 1995 werd AC Milan met 1-0 verslagen. Het jaar daarop stond Ajax trouwens opnieuw in de finale, maar moest zijn meerdere erkennen in het Italiaanse Juventus.

De eerste Engelse club die weer de finale bereikte was, zoals gezegd, Manchester United in 1999 in een van de merkwaardigste EC-finales, die ooit zijn gespeeld. Bayern München, ook door de jaren heen een vaste klant voor finaleplaatsen, stond in die wedstrijd twee minuten voor tijd nog met 1-0 voor en rekende zich al rijk. De zege leek in de tas te zitten, tot Manchester in de voorlaatste minuut en in wat zowat de allerlaatste seconde geweest moet zijn tweemaal scoorde en dus toch nog met 2-1 wist te winnen.

Een nauwelijks minder sensationeel verloop kende de finale van 2005 tussen Liverpool en AC Milan. Die leek zelfs halverwege al beslist, want bij de pauze leidden de Milanezen met 3-0. Maar Liverpool wist toch nog een verlenging uit het vuur te slepen (3-3) en toen daarin niet gescoord werd, moesten penalty's de beslissing brengen. Liverpool hield bij die strafschoppenreeks het hoofd het meest koel en won de beker - 20 jaar na de ramp in het Heizelstadion - voor de vijfde keer.

[bewerken] De cupwinnaars vanaf 1955/56

Seizoen

Finale

1955/56 Real Madrid - Stade de Reims 4-3 1956/57 Real Madrid - Fiorentina 2-0 1957/58 Real Madrid - AC Milan 3-2 n.v. 1958/59 Real Madrid - Stade de Reims 2–0 1959/60 Real Madrid - Eintracht Frankfurt 7-3 1960/61 Benfica - Barcelona 3-2 1961/62 Benfica - Real Madrid 5-3 1962/63 AC Milan - Benfica 2-1 1963/64 Internazionale - Real Madrid 3-1 1964/65 Internazionale - Benfica 1-0 1965/66 Real Madrid - Partizan Belgrado 2-1 1966/67 Celtic - Internazionale 2-1 1967/68 Manchester United - Benfica 4-1 n.v. 1968/69 AC Milan - Ajax 4-1 1969/70 Feyenoord - Celtic 2-1 n.v. 1970/71 Ajax - Panathinaikos 2-0 1971/72 Ajax - Internazionale 2-0 1972/73 Ajax - Juventus 1-0 1973/74 Bayern München - Atlético Madrid 4-0

(replay; 1ste finale 1-1)

1974/75 Bayern München - Leeds United 2-0 1975/76 Bayern München - Saint-Étienne 1-0 1976/77 Liverpool - Borussia Mönchengladbach 3-1 1977/78 Liverpool - Club Brugge 1-0 1978/79 Nottingham Forest - Malmö FF 1-0 1979/80 Nottingham Forest - Hamburger SV 1-0 1980/81 Liverpool - Real Madrid 1-0 1981/82 Aston Villa - Bayern München 1-0 1982/83 Hamburger SV - Juventus 1–0 1983/84 Liverpool - AS Roma 1-1

Liverpool w.n.s.

1984/85 Juventus - Liverpool 1–0 1985/86 Steaua Boekarest - Barcelona 0-0

Steaua w.n.s.

1986/87 FC Porto - Bayern München 2-1 1987/88 PSV - Benfica 0-0

PSV w.n.s.

1988/89 AC Milan - Steaua Boekarest 4–0 1989/90 AC Milan - Benfica 1–0 1990/91 Rode Ster Belgrado - Olympique Marseille 0-0

Rode Ster w.n.s.

1991/92 Barcelona - Sampdoria 1-0 1992/93 Olympique Marseille - AC Milan 1-0 1993/94 AC Milan - Barcelona 4-0 1994/95 Ajax - AC Milan 1-0 1995/96 Juventus - Ajax 1-1

Juventus w.n.s.

1996/97 Borussia Dortmund - Juventus 3-1 1997/98 Real Madrid - Juventus 1-0 1998/99 Manchester United - Bayern München 2-1 1999/2000 Real Madrid - Valencia 3-0 2000/01 Bayern München - Valencia 1-1

Bayern München w.n.s.

2001/02 Real Madrid - Bayer Leverkusen 2–1 2002/03 AC Milan - Juventus 0-0

AC Milan w.n.s.

2003/04 FC Porto - AS Monaco 3-0 2004/05 Liverpool - AC Milan 3-3

Liverpool w.n.s.

2005/06 Barcelona - Arsenal 2-1 2006/07 AC Milan - Liverpool 2-1 2007/08 Manchester United - Chelsea 1-1

Manchester United w.n.s.

2008/09 Barcelona - Manchester United 2-0 2009/10 Internazionale - Bayern München 2-0 2010/11 Barcelona - Manchester United 3-1 2011/12 Chelsea - Bayern München 1-1

Chelsea w.n.s.

2012/13 Bayern München - Borussia Dortmund 2-1

n.v. = na verlenging; w.n.s. = wint na strafschoppen

[bewerken] Wie won de meeste Europa Cups?

Club

Aantal

Real Madrid 9 AC Milan 7 Bayern München

Liverpool  5  

Ajax

Barcelona  4  

Internazionale

Manchester United  3  

Benfica

FC Porto
Juventus
Nottingham Forest  2  

Aston Villa

Borussia Dortmund
Celtic
Chelsea

Feyenoord

Hamburger SV
Olympique Marseille

PSV

Rode Ster Belgrado
Steaua Boekarest  1  

(stand t.e.m. seizoen 2011/2012)

Categorie: Voetbal

artikel

Overlegpagina
Bewerk
Geschiedenis
Wijzig titel
deze pagina wil ik volgen

Safe5A

Mijn overleg
Mijn voorkeuren
Mijn volglijst
Mijn bijdragen
Afmelden

Kidsportaal Aanmelden Nieuwe pagina Uploaden

Onderwijs Portaal Gewijzigde Pagina's Speciale Pagina's

Moeite met lezen? Gebruik dan de voorleeshulp: BrowseAloud!

Powered by MediaWiki

Deze pagina is het laatst bewerkt op 26 mei 2013 om 10:23.
Privacybeleid
Over Wikikids
Voorbehoud

Tweede Wereldoorlog

De Tweede Wereldoorlog was een oorlog tussen de Geallieerden (o.a. Engeland, Frankrijk en de Verenigde Staten) en de Asmogendheden (o.a. Duitsland, Japan en Italië), die duurde van 1939 t/m 1945. De Tweede Wereldoorlog werd op verschillende plekken in de wereld gevoerd: in Europa, maar ook in Afrika, het Midden-Oosten en in de Stille Oceaan. Nooit eerder eiste een oorlog zoveel slachtoffers als de Tweede Wereldoorlog. De Tweede Wereldoorlog werd gewonnen door de Geallieerden.

Inhoud

[verbergen] 1 Het begin

2 Nederland 1940-1945 3 De Jodenvervolging 4 D-Day 5 Videolinks 6 Informatie links 7 Spelletje

[bewerken] Het begin

Adolf Hitler sloot zich al vroeg aan bij nazipartij. Hitler was in 1933 de rijkskanselier in Duitsland geworden. Een jaar later ging de rijkspresident Paul von Hindenburg dood. Hitler volgde ook hem op en maakte van de functies rijkskanselier en rijkspresident één functie: "Führer und Reichskanzler" (leider en rijkskanselier). Nadat de nazi's de baas werden in Duitsland, werden veel mensen die tegen deze partij waren, opgepakt. Hij vertelde dat de Duitsers supermensen ("Übermenschen") waren. De zogenaamde "Untermenschen" (Joden, zigeuners) wilde hij uit Duitsland zetten. Hij liet ze opsluiten in zogenaamde concentratiekampen. De meesten kwamen daar niet meer levend uit..

Hij liet ook autowegen aanleggen (Hitler zelf was een fanatiek autoliefhebber) en fabrieken bouwen. Op 1 september 1939 viel hij met een groot modern leger Polen binnen. Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk verklaarden daarop de oorlog aan Duitsland. In 1940 viel Hitler nog veel meer landen aan zoals Denemarken en Noorwegen, Frankrijk, Nederland, Luxemburg en België.

In de zomer van 1941 viel Duitsland ook Rusland aan en in december 1941 viel Duitslands bondgenoot (vriend) Japan de Verenigde Staten aan in Pearl Harbor op Hawai, omdat de Japanners de hele Stille Oceaan wilden overnemen. Duitsland kreeg als bondgenoot van Japan ook oorlog met de Verenigde Staten. Later zouden de Amerikanen ook meehelpen met de bevrijding van Europa.

Ook Nederland werd in Nederlands-Indië (tegenwoordig Indonesië) aangevallen door de Japanners. Een vloot van Britse, Australische en Nederlandse schepen vocht zeeslagen tegen de Japanse vloot uit. De westerse vloot onder leiding van de dappere Nederlandse admiraal Karel Doorman werd verslagen. Doorman is met zijn schip ten onder gegaan.

Oorlog in Europa. De landen met een blauwe kleur werden bezet door Duitsland en zijn bondgenoten. De rode kleur laat zien waar de geallieerden weer controle kregen. De Sovjet-Unie heeft een groene kleur. Zij sluiten zich in 1941 aan bij de geallieerden.

[bewerken] Nederland 1940-1945

Hitler viel op 10 mei 1940 Nederland binnen. Nederland verzette zich, maar na vijf dagen moest het zich toch overgeven. Door steun van Frankrijk bleef Zeeland nog vier dagen langer uit Duitse handen. De koninklijke familie vluchtte snel naar Engeland. Ze kwamen pas in 1945 terug toen de oorlog was afgelopen en alle gevaar was geweken. De Nederlanders, die vijf jaar lang hadden gezucht onder de Duitse terreur en honger hadden geleden, stonden met ingevallen wangen langs de weg met vlaggetjes te zwaaien toen de koningin terugkeerde in Nederland. Ze zag er gelukkig heel wat beter uit dan al die magere landgenoten, die ze al die jaren zo vreselijk had gemist. "Leve de koningin!" en "Oranje boven!" riepen die. De koningin was zichtbaar ontroerd. Een dikke traan biggelde over haar wang."Mijn volk!" mompelde ze.

[bewerken] De Jodenvervolging

Een Jodenster die joden moesten dragen De Duitse soldaten waren in het begin nog redelijk vriendelijk. Ze stalen niet uit winkels en plunderden geen lege huizen. Maar het werd anders toen de Jodenvervolging in Nederland begon. Joden en ook zigeuners (Roma & Sinti) werden apart gezet. Een tijdje later werden er joden en zigeuners van de straat geplukt en naar kamp Westerbork gebracht. Hier werden ze afgevoerd naar grotere concentratiekampen in Duitsland en Polen, zoals Auschwitz of Bergen-Belsen. Daar werden ze slecht behandeld of vermoord.

Hetzelfde gebeurde met homofielen, maar die worden minder vaak genoemd. Het is ook de vraag of die serieus vervolgd werden. Homoseksuelen keken natuurlijk wel uit om zich als zodanig bekend te maken. Ook communisten hadden het zwaar. Communisme was volgens Hitler een Joodse uitvinding.

In de laatste jaren van de oorlog haalden de Duitsers sterke jonge mannen uit Nederland, België, Polen, Duitsland en Italië om gedwongen in Duitse fabrieken te werken.

De Holocaust, zoals de massamoord op de Joden werd genoemd, kostte bijna zes miljoen mensen het leven. In de hele oorlog, dus in Europa en Azië, zijn ongeveer 50 miljoen mensen om het leven gekomen, waaronder veel burgers. In de Eerste Wereldoorlog waren het vooral soldaten die omkwamen. Een bekend slachtoffer van de Holocaust is Anne Frank. er is zelfs een Anne Frank stichting opgezet haar vader Otto Frank stierf in 1980 hij was de enige van de familie Frank die de oorlog had overleeft. later is hij nog wel hertrouwd

[bewerken] D-Day

Op 6 juni 1944 vielen de geallieerden de Duitsers aan op de stranden van Normandië in Frankrijk. "D-Day" (spreek uit: díédee) wordt die dag genoemd. Dat is Engels voor Decision Day, de dag van de beslissing. Dit was het begin van de bevrijding van West-Europa. Eerst wilde Eisenhower, de bevelhebber van de geallieerden, de invasie op 5 juni houden, maar toen woedde er voor de kust een hevige storm. Eerst landden 's nachts parachutisten om een gat in de Duitse linies te maken. En daarna landden er infanteristen op het strand. Je hebt ook verschillende spellen en films over D-Day.

De parachutisten (paratroepers) moesten in het donker uit een vliegtuig springen om tegen de vijand te vechten. Dit gaf grote problemen. Ze moesten elkaar eerst allemaal zoeken, maar dat ging niet zo snel. Tegen de tijd dat ze elkaar gevonden hadden was een groot deel al gesneuveld. Maar na verloop van tijd braken ze door de Duitse linies heen en drongen steeds verder op. Toch duurde het nog een jaar, voordat heel Europa was bevrijd (8 mei 1945). En in het verre oosten capituleerden de Japanners nog later, pas in augustus 1945.

[bewerken] Videolinks Adolf Hitler De opkomst van Hitler Hitler aan de macht Nederland in oorlog Bommen op Rotterdam Luchtalarm, 14 mei 1940 Februaristaking Februaristaking 2 Een brug te ver, slag om Arnhem Arnhem, september 1944, een ooggetuige Honger in de winter 1944-1945 Een koude hongerige winter Een onderduiker is iemand die zich verbergt.

[bewerken] Informatie links Tweede wereldoorlog Webje Tweede Wereldoorlog Webje Wereldoorlogen

[bewerken] Spelletje bordspel Een brug te ver

Categorieën: De Tweede Wereldoorlog Leger

artikel

Overlegpagina
Bewerk
Geschiedenis
Wijzig titel
deze pagina wil ik volgen

Safe5A

Mijn overleg
Mijn voorkeuren
Mijn volglijst
Mijn bijdragen
Afmelden

Kidsportaal Aanmelden Nieuwe pagina Uploaden

Onderwijs Portaal Gewijzigde Pagina's Speciale Pagina's

Moeite met lezen? Gebruik dan de voorleeshulp: BrowseAloud!

Powered by MediaWiki

Deze pagina is het laatst bewerkt op 28 mei 2013 om 12:41.
Privacybeleid
Over Wikikids
Voorbehoud

Eerste Wereldoorlog

Van 1914 tot 1918 vond een oorlog plaats waaraan veel landen meededen, zoals Duitsland, Frankrijk, Engeland, Rusland, Verenigde Staten van Amerika, Turkije, Italië enz. Ze noemden die oorlog daarom toen De Grote Oorlog of de loopgravenoorlog. Die naam is later veranderd in Eerste Wereldoorlog, omdat in 1939 een nog grotere oorlog uitbrak: de Tweede Wereldoorlog.

Nederland deed niet mee aan de Eerste Wereldoorlog, België wel: het werd aangevallen door het Duitse leger, op weg naar Frankrijk. Honderdduizenden Belgen vluchtten toen naar Nederland.

Inhoud

[verbergen] 1 Moord op Franz Ferdinand van Oostenrijk

2 Engeland en België 3 Oostenrijk en Rusland 4 De oorlog in loopgraven 5 Gifgas 6 Vliegtuigen 7 Tanks 8 Het einde van de oorlog 9 Externe links

[bewerken] Moord op Franz Ferdinand van Oostenrijk

Op 28 juni 1914 was aartshertog Franz Ferdinand, de troonopvolger (niet: kroonprins zoals wel eens wordt gedacht) van Oostenrijk op bezoek in Sarajevo. Hij maakte een rondrit door die stad toen plotseling een Servische terrorist, een zekere Gavrilo Princip, uit het publiek opdook en hem doodschoot.

Al gauw stelde Oostenrijk allerlei eisen aan Servië, bijvoorbeeld dat er een rechtszaak kwam tegen degenen die Princip een pistool hadden gegeven en dat de politie van Oostenrijk daar dan bij moest zijn. Maar dat wilde Servië helemaal niet en het besloot zijn leger klaar te maken. Toen Oostenrijk dat hoorde verklaarde het op 28 juli 1914, precies een maand na de moordaanslag dus, Servië de oorlog. Dat was het officiële begin van de Eerste Wereldoorlog. Een dag later vielen de eerste schotem, toen Oostenrijk de Servische hoofdstad Belgrado bombardeerde.

Rusland steunde Servië en sprak dreigende taal in de richting van Oostenrijk, en leek tussenbeide te zullen komen, waardoor Duitsland (een vriend van Oostenrijk) de oorlog aan Rusland verklaarde. Frankrijk had echter een verbond met Rusland en ging zich ook met de zaak bemoeien. Hierop verklaarde Duitsland ook aan Frankrijk de oorlog.

[bewerken] Engeland en België

Frankrijk begon al zijn soldaten neer te zetten bij de grens van Duitsland en Frankrijk. Duitsland vroeg aan België of het zijn troepen door België mocht sturen om Frankrijk aan te vallen, maar dat wilde België natuurlijk niet. Duitsland trok zich hier echter niets van aan en viel op 4 augustus 1914 België binnen op weg naar Frankrijk. Daarop verklaarde Engeland, dat een verbond had met België, weer de oorlog aan Duitsland. Daarna volgde nog oorlogsverklaring op oorlogsverklaring en was er geen houden meer aan. Een tijd van zware gevechten begon, vooral in Europa.

[bewerken] Oostenrijk en Rusland

Oostenrijk had dus nog een appeltje met Servië te schillen maar raakte daardoor in oorlog met Serviëvriend Rusland. Servië werd uitgeschakeld, maar de oorlog met Rusland zelf duurde nog tot 1917, toen er in Rusland een revolutie uitbrak. Oostenrijk en Duitsland sloten begin 1918 vrede met Rusland.

[bewerken] De oorlog in loopgraven

De Duitsers waren inmiddels door België getrokken en in Noord-Frankrijk aangekomen. Daar werden ze in een verschrikkelijke veldslag, de Slag aan de Marne, tegengehouden door het Franse leger, dat geholpen werd door de Engelsen. Maar echt teruggedrongen werden ze ook niet. Ze groeven loopgraven, een soort geulen, waarin ze de Fransen en Engelsen afwachtten. Die groeven zich op hun beurt ook in. Er ontstonden nu loopgraven, Duitse tegenover Franse, soms maar een honderd meter van elkaar, die steeds langer werden en zich ten slotte uitstrekten, dwars door Noord-Frankrijk, van de Zwitserse grens tot aan de Belgische kust. Ze veranderden nauwelijks van plaats, zodat de twee enorme legers vier jaar lang, zonder enig voordeel te bereiken, tot de tanden toe gewapend, tegenover elkaar lagen. Vandaar ook de naam "loopgravenoorlog" voor de Eerste Wereldoorlog.

Het werd steeds moeilijker om een loopgraaf te veroveren, want er kwamen ook mijnen en prikkeldraad, zodat een aanval vaak mislukte.

[bewerken] Gifgas

Duitsland zette op een gegeven moment gifgas in dat in de loopgraven zakte waarna de soldaten meestal doodgingen. De geallieerden besloten dat ze gasmaskers moesten gaan dragen en ze zetten zelf ook gifgas in.

[bewerken] Vliegtuigen

Vanaf het begin van de Eerste Wereldoorlog zetten alle landen vliegtuigen in. In het begin vooral bommenwerpers maar later ook jachtvliegtuigen (kleine vliegtuigen waar één persoon in zat) om de vijandelijke bommenwerpers uit de lucht te schieten, maar ook om hun eigen bommenwerpers te beschermen.

[bewerken] Tanks

Toen Engeland een manier zocht om de loopgraven te veroveren kwamen ze op tanks. In het begin werden ze snel vernietigd, maar naar het einde van de oorlog toe zorgden ze ervoor dat de geallieerden veel makkelijker terreinwinst maakten.

[bewerken] Het einde van de oorlog

In 1918 kwam er een einde aan de Eerste Wereldoorlog doordat Frankrijk en Engeland versterking kregen van de Verenigde Staten (Amerika). Frankrijk en Engeland kregen er daardoor zoveel soldaten bij, dat Duitsland in november 1918 om een wapenstilstand vroeg. Een jaar later werd in Versailles bij Parijs de officiële vrede gesloten. In de vier jaar die de oorlog geduurd had, waren ongeveer 10 miljoen soldaten gesneuveld.

Hongerwinter

De Hongerwinter was de laatste oorlogswinter (1944/45), toen in het nog niet bevrijde westen van Nederland honger en gebrek werd geleden.

Inhoud

[verbergen] 1 De spoorwegstaking

2 Hongersnood 3 Extreme kou 4 Hulp op komst 5 Spelletje

[bewerken] De spoorwegstaking

De Tweede Wereldoorlog (in Nederland van 1940 tot 1945) was bijna afgelopen. Bijna, want een gedeelte van Nederland (boven de grote rivieren) was nog bezet door de Duitsers. De winter van 1944/45 in dat laatste oorlogsjaar was erg streng. Het vroor dat het kraakte en er was gebrek aan alles. Kolen om de kachel te stoken (centrale verwarming had toen haast niemand) waren er niet en er heerste voedselschaarste.

Hoe kwam dat zo? De Nederlandse regering, die in 1940 naar Engeland was gevlucht, had over de radio opgeroepen tot een grote spoorwegstaking. De bedoeling was de Duitse oorlogsmachine te dwarsbomen. De Duitsers hadden gewaarschuwd, dat ze alle voedseltransporten naar het westen van Nederland zouden blokkeren, als de staking door zou gaan. In september 1944 vond de staking echter toch plaats. En de Duitsers hielden woord!

[bewerken] Hongersnood

Daardoor ontstond in het westen een vreselijke hongersnood. Er moest genoegen worden genomen met bloembollen en suikerbieten als voedsel. Er zijn gevallen bekend dat mensen hun kat slachtten. Sommigen gingen op hongertocht naar Overijssel of Drenthe. Daar wilden de boeren nog wel eens een gouden armband tegen een mud aardappelen ruilen.

[bewerken] Extreme kou

Alsof dat nog niet erg genoeg was, was er ook een groot tekort aan brandstof. En dat, terwijl de temperatuur ver onder nul daalde! De kolen moesten uit Limburg komen en dat lag achter de frontlijn (de grens tussen bevrijd en bezet gebied). Aanvoer van brandstof was dus onmogelijk. Daarom gingen de mensen alles slopen, wat maar wilde branden. Schuttingen, spoorbielzen, huizen die leegstonden. Dat mocht wel niet, maar nood breekt wet, nietwaar?

[bewerken] Hulp op komst

In februari 1945 werd door bemiddeling van het Rode Kruis Zweeds wittebrood aan de hongerende bevolking uitgedeeld. Later gaven de Duitsers de geallieerden toestemming om voedsel te droppen. Maar voor zo'n 20.000 Nederlanders is die hulp te laat gekomen.

[bewerken] Spelletje

Tja... Bordspel over de hongerwinter

Categorie: De Tweede Wereldoorlog