Brontekst bekijken van Compromis van 1850

[[Bestand:United_States_1849-1850.png|right|300px|thumb|De Verenigde Staten vóór 1850]]
[[Bestand:United_States_1850-1853-03.png|right|300px|thumb|De Verenigde Staten ná 1850]]
De '''Compromis van 1850''' ([[Engels]]: ''Compromis of 1850'') of de '''Pearce Act''' was een compromis in de [[Verenigde Staten]] over [[slavernij]]. Zoals de naam al zegt werd de compromis in 1850 gesloten. Het was een uitbreiding van de [[Missouri-compromis]] van 1820. Deze Missouri-compromis stelde dat nieuwe staten onder de 36° 30' noorderbreedte (de zogeheten ''[[Slave Scar]]'') automatisch slavenstaten zouden worden en nieuwe staten boven deze lijn automatisch vrije staten zouden worden. 

Een probleem ontstond na de [[Mexicaans-Amerikaanse Oorlog]]. Hierbij veroverden de Verenigde Staten een enorm gebied dat we tegenwoordig als de staten [[Californië]], [[Nevada]], [[Utah]], [[New Mexico]] en [[Arizona]] kennen. Ook wist president [[James K. Polk]] het Oregonterritorium te verdelen tussen de Amerikanen en de Britten. Dit was het noordoosten van de Verenigde Staten (grofweg [[Wyoming]], [[Montana]], [[Idaho]], [[Washington (staat)|Washington]] en [[Oregon]]). Het hele probleem was dat Californië wilde toetreden tot de Verenigde Staten. Californië had haast geen slavenhouders, aangezien het niet profitabel was om slaven te houden. De Slave Scar liep echter dwars door Californië. Een ander probleem was of de andere gebieden in de toekomst zouden toetreden als slavenstaten of vrije staten. 

President [[Millard Fillmore]] wist uiteindelijk een compromis te bereiken:
* Californië mocht als vrije staat toetreden. Toch zou één senator altijd vóór slavernij zijn en eentje tegen de slavernij. Zo bleef de balans tussen slavenstaten en vrije staten behouden. 
* [[Texas]] moest een groot gebied in het oosten afstaan en kreeg hiervoor 10 miljoen dollar. Hiermee kon Texas zijn schulden aflossen. 
* De territoria New Mexico en Utah mochten zelf beslissen of ze slavenstaten of vrije staten waren. 
* Slavenhandel in [[Washington D.C.]] werd verboden.
* De ''Fugitive Slave Act'' werd aangenomen. Hiermee moesten slaven die naar het noorden waren gevlucht terugkeren naar hun eigenaar. 

De compromis was niet echt populair bij noordelijke staten. Noordelijke staten vingen openlijk gevluchte slaven op door netwerken zoals de [[Underground Railroad]]. De wet betekende dat slavenjagers uit Zuidelijke Staten actief waren in het noorden en soms zelfs Afro-Amerikanen aanhielden die nooit slaaf waren geweest. Veel slaven vluchtten daarom, met behulp van netwerken, verder naar [[Canada]]. De compromis werd later aangevuld door de controversiële ''[[Kanas-Nebraska Act]]''. 

[[Categorie:Geschiedenis van de Verenigde Staten]]