Brontekst bekijken van Eurovision: Europe Shine a Light

{{Infobox Eurovisie
| naam = Eurovision: Europe Shine a Light
| jaar = 
| afbeelding =
| ander formaat =
| onderschrift =
| onderschriftlinks =
| motto = 
| gastland = {{NL}}
| locatie = [[Hilversum]] 
| omroep = [[AVROTROS]], [[NOS]] en [[NPO]]
| semi = 
| semi1 = 
| semi2 = 
| finale = 
| datum = 
| regisseur = 
| presentator = 
| presentatoren = [[Chantal Janzen]] <br> [[Jan Smit]] <br> [[Edsilia Rombley]] <br> [[Nikkie de Jager]] (internet)
| presentatorensemi = 
| presentatorensemi1 = 
| presentatorensemi2 = 
| presentatorensemis = 
| presentatorenfinale = 
| presentatorengreenroom = 
| winland = Geen
| winlied = Geen
| windans = 
| winact = 
| wintekst = 
| winmuziek = 
| stem = 
| deelnemers = 
| debuut = 
| terugkerende = 
| terugtrekkende = 
| gediskwalificeerd =
| nul = 
| opening = 
| interval = 
| nulsemi = 
| nulsemi1 = 
| nulsemi2 = 
| nulfinale = 
| openingsemi = 
| openingsemi1 = 
| openingsemi2 = 
| openingfinale = 
| intervalsemi = 
| intervalsemi1 = 
| intervalsemi2 = 
| intervalfinale = 
}}
'''Eurovision: Europe Shine a Light''' was een live-televisie-uitzending, die op 16 mei 2020 werd uitgezonden in plaats van het [[Eurovisiesongfestival 2020]]. Door de wereldwijde pandemie van het [[coronavirus]] werd kon het Eurovisiesongfestival van dat jaar in [[Rotterdam]] niet doorgaan. Een dag na de uitzending werd bekend dat het Eurovisiesongfestival van dat jaar erop (2021) in Rotterdam werd gehouden. Tijdens de televisie-uitzending werden stukjes uit de nummers en videoclips van de 41 deelnemers getoond. Alle 41 deelnemers hadden ook een videoboodschap voor de kijkers thuis ingezonden. Dit werd afgewisseld door oude songfestivalnummers, die vaak samen gezongen werden. 

Het evenement werd vernoemd naar het nummer ''[[Love Shine a Light]]'' van de Britse band [[Katharina & the Waves]], waarmee de band in 1997 voor het Verenigd Koninkrijk het festival won. Het festival werd gepresenteerd door [[Chantal Janzen]], [[Edsilia Rombley]] en [[Jan Smit]], die het normale songfestival zouden presenteren. Beauty-blogger [[Nikkie de Jager]] was via het internet te volgen en sprak met de deelnemers. Ze was in de uitzending ook voor de updates te zien. 

==Opbouw==
Het songfestival bestond voornamelijk uit de videoboodschappen en nummers van de 41 deelnemers. Deze werden in vijf delen verdeeld, waarbij met [[Israël]] begonnen werd en met [[Nederland]] werd geëindigd. Tussen de videoboodschappen waren er optredens van oud-winnaars en oud-deelnemers:
* ''[[What's Another Year]]'' gezongen door [[Johnny Logan]] (vanuit Ierland) en de presentatoren. 
* ''[[Hereos]]'' gezongen door [[Måns Zelmerlöw]] (vanuit Zweden).
* ''[[Hallelujah]]'' gezongen door [[Gali Atari]] (vanuit Israël) met alle finalisten van het Junior Eurovisiesongfestival van 2018 en 2019.
* ''[[Nel blu, dipinto di blu]]'' (Volare) gezongen door [[Diodato]] (vanuit Italië).
* ''[[Molitva]]'' gezongen door [[Marija Šerifović]] (vanuit Servië).
* Een instrumentele versie van ''[[Love Shine a Light]]'' 
* ''[[Ein bißchen Frieden]]'' gezongen door [[Michael Schulte]] (vanuit Duitsland) en [[Ilse DeLange]] (vanuit Nederland).
* ''[[Cuckoo]]'' gezongen door [[Netta]] (vanuit Israël).
* ''[[Someone Else]]'' gezongen door [[Duncan Laurence]] (vanuit Nederland).
* ''[[Love Shine a Light]]'' gezongen door alle kandidaten en [[Katrina Leskanich]] (van Katharine & the Waves).
Daarnaast waren er boodschappen van [[Viki Gabor]] namens Polen (winnares van het Junior Eurovisiesongfestival 2019), [[Alexander Rybak]] namens Noorwegen (winnaar 2009), [[Lenny Kuhr]] en [[Getty Kaspers]] ([[Teach-In]]) namens Nederland (winnaar 1969 en 1975), [[Sandra Kim]] namens België (winnaar 1986), [[Anne-Marie David]] namens Luxemburg (winnaar 1973), [[Niamh Kavanagh]] en [[Dana]] namens Ierland (winnaars in 1993 en 1970), [[Ell & Nikki]] namens Azerbeidzjan (winnaar 2011), [[Sergey Lazarev]] namens Rusland (deelnemer in 2016 en 2019), [[Elena Paparizou]] namens Griekenland (winnaar 2005), [[Carola]] en [[Björn Ulvaeus]] ([[ABBA]]) namens Zweden (winnaars in 1992 en 1974), [[Conchita Wurst]] namens Oostenrijk (winnaar 2014) en [[Graham Norton]] namens het Verenigd Koninkrijk (commentator). 

Daarnaast was er nog een stuk waarin een bekend monument van (bijna) ieder deelnemend land werd opgelicht. Finland, Moldavië en Tsjechië hadden echter geen videofragment opgestuurd, waardoor deze landen niet te zien waren in dit fragment.