Vanallengordels

In 1958 kwam James van Allan tot de ontdekking dat de ruimte rondom de aarde verschillende soorten stralingen bevatte. Hij ontdekte dit doordat hij erop stond dat er een Geigermeter werd gemonteerd aan de toen te lanceren satelliet. De Geigermeter meette tijdens de ruimtemissie veel straling. Deze ontdekking was baanbrekend voor ruimtewetenschap. Deze ruimte wordt opgedeeld in twee verschillende gordels binnen ons magnetisch veld en boven onze atmosfeer. Deze gordels zijn donut-vormig en bevatten elektrisch geladen deeltjes. De binnenste gordel bestaat uit protonen en ligt tussen de 2.000 km en 5.000 km. De buitenste gordel bevat elektronen en ligt op een hoogte van 16.000 km.