Lagerhuis (Verenigd Koninkrijk)

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Het Lagerhuis van het Verenigd Koninkrijk

Het Lagerhuis (Engels: House of Commons) is één van de twee kamers van het parlement van het Verenigd Koninkrijk. Het Lagerhuis wordt gezien als de belangrijkste kamer, waar de wetten als eerste worden besproken en gemaakt. De andere kamer wordt het Hogerhuis genoemd.

Het Lagerhuis bestaat uit 650 leden, die volgens het districtenstelsel worden gekozen. Dit betekent dat het land in kiesdistricten is verdeeld. Elk district heeft ongeveer hetzelfde aantal inwoners en krijgt één zetel in het Lagerhuis. De kandidaat die de meeste stemmen krijgt in een bepaald, vertegenwoordigt dit district.

Oorspronkelijk was het Hogerhuis machtiger dan het Lagerhuis. Tegenwoordig is het Lagerhuis machtiger dan het Hogerhuis. Dit komt doordat het Lagerhuis rechtstreeks door het Britse volk gekozen wordt. Bij het Hogerhuis is dit niet het geval.

Geschiedenis

Het Britse parlement heeft een lange geschiedenis, maar het huidige Britse parlement ontstond in 1707. Toen werden Engeland, Wales en Schotland samengevoegd tot het koninkrijk Groot-Brittannië. In 1800 werd Groot-Brittannië weer samengevoegd met Ierland, waarna het parlement werd uitgebreid. Al vóór 1707 bestond het Engelse parlement uit twee kamers. Het Lagerhuis ontstond in 1707 samen met het Hogerhuis. De Engelse naam House of Commons betekent ongeveer iets als Huis van Gewonen. Een common betekent dan ook een gewoon iemand met lage status. Dit kwam doordat de leden van het Lagerhuis niet van adel hoefden te zijn. Het Hogerhuis daarentegen bestond uit mensen van adel. Hoewel dit tegenwoordig niet meer het geval is, is de naam behouden.

Al sinds het begin was er sprake van een districtenstelsel. Het probleem was dat dit districtenstelsel nooit geüpdatet werd. Dit werd een groot probleem in de 19e eeuw. Steeds meer mensen verhuisden van het platteland naar de stad. Hierdoor werden de inwoners van het platteland minder vertegenwoordigd dan die van de stad. De districten op het platteland werden ook wel verrotte districten genoemd, aangezien de adel en grootgrondbezitters ze gebruikten om invloed te krijgen op het parlement. In 1832 werd daarom besloten om iedere paar jaar de districten opnieuw te tekenen. Hierdoor zou het aantal inwoners in ieder district ongeveer even gelijk zijn.

Aan het einde van de 19e eeuw werd de macht van het Lagerhuis vergroot, terwijl de macht van het Hogerhuis werd verkleind. In het verleden kon het Hogerhuis bijvoorbeeld wetten wegstemmen die goed waren gekeurd door het Lagerhuis. Tegenwoordig kan dit niet meer, tenzij ze in strijd zijn met de grondwet. Wel kan het Hogerhuis een wet voor een aantal maanden vasthouden.

Leden

Ieder lid van het Lagerhuis vertegenwoordigt een kiesdistrict. Dit betekent dat ieder lid een regio in het Verenigd Koninkrijk vertegenwoordigd, waarin hij/zij woont. De inwoners van dat kiesdistrict kunnen tijdens verkiezingen stemmen voor verschillende kandidaten. Deze kandidaten kunnen alleen aan de verkiezingen in hun eigen kiesdistrict meedoen. Ook kunnen de inwoners van het kiesdistrict enkel op de kandidaten uit hun eigen kiesdistrict stemmen. Dit betekent dat er in totaal 650 leden en 650 kiesdistricten zijn.

Deze kiesdistricten liggen in Engeland, Wales, Noord-Ierland en Schotland. De Britse overzeese gebieden en het Brits kroonbezit zijn niet vertegenwoordigd in het Lagerhuis. Dit komt doordat zij veel dingen zelf kunnen beslissen en eigenlijk alleen voor defensie en buitenlandse zaken afhankelijk zijn van het Verenigd Koninkrijk. Hoewel Schotland, Noord-Ierland en Wales hun eigen parlementen hebben, kunnen zij veel minder dingen zelf beslissen. Engeland heeft geen eigen parlement. Van de 650 kiesdistricten liggen er 533 in Engeland, 59 in Schotland, 40 in Wales en 18 in Noord-Ierland.

Om lid te worden van het Lagerhuis moet je:

• 18 jaar of ouder zijn
• Een inwoner van het Verenigd Koninkrijk, de Britse overzeese gebieden, Ierland of een van de landen van het Gemenebest van Naties zijn.
• Geen lid van het Hogerhuis zijn.

Partijen

Politieke partij	zetels	Actief
Conservative Party	356	Landelijk
Labour Party	197	Landelijk
[[Scottish National Party (SNP)	44	Schotland
Liberal Democrats (LibDem)	14	Landelijk
Democratic Unionist Party (DUP)	8	Noord-Ierland
Sinn Féin (SF)	7
Plaid Cymru	3	Wales
Social Democratic and Labour Party

De grootste partij in het Lagerhuis op dit moment is de Conservative Party. Deze heeft de absolute meerderheid en zit altijd rechts van de Speaker. Hier zitten ook de regeringspartijen, ook als dit er meerdere zijn. De Speaker is de voorzitter van het Lagerhuis. Links van de Speaker zitten de oppositiepartijen. De grootste oppositiepartij, op dit moment de Labour Party, krijgt de titel Her Majesty's Most Loyal Opposition. Hier zitten ook kleinere partijen, zoals de Liberal Democrats, de Scottish National Party, de Democratic Unionist Party, Plaid Cymru, de Social Democratic and Labour Party, de Alliance Party and de Green Party of England and Wales. Daarnaast is er nog de partij Sinn Féin, die officieel zetels heeft in het partij, maar deze weigert in te nemen. Op de Liberal Democrats, de Conservative Party and de Labour Party na, zijn alle andere partijen regionale partijen.