Audrey Hepburn

Audrey Hepburn in de film War and Peace uit 1956.

Audrey Kathleen Ruston, beter bekend als Audrey Hepburn (geboren te Elsene op 4 mei 1929 - gestorven te Tolochenaz op 20 januari 1993) was een Britse actrice die grote internationale roem kreeg. Audrey Hepburn wordt gezien als één van de beste actrices ooit. Volgens het Amrican Film Institute waren alleen Katherine Hepburn (geen directe familie) en Bette Davis populairder. Audrey Hepburn zette zich na haar acteercarrière in voor Unicef en werd hiervoor ambassadrice.

Audrey Hepburn werd in 1953 bekend door haar rol in Roman Holiday. Hiervoor kreeg ze diverse prijzen. Hepburn schitterde in de jaren 50 en 60 in verschillende films, zoals My Fair Lady, The Nun's Story, Charade en Wait Until Dark. Haar bekendste film is waarschijnlijk die van Holly Golightly in Breakfast at Tiffany's uit 1961. Uit deze film komt de bekende foto van haar in het zwarte jurkje, met diamanten diadeem en een zwart pijpje. Hepburn is mede hierdoor een echt icoon geworden. Hepburn was geboren in België en sprak hierdoor ook Nederlands.

Levensloop

Jeugd en de Tweede Wereldoorlog

Audrey Hepburn wordt geboren als de dochter van de Britse bankier Joseph Anthony Ruston en de Nederlandse gravin Ella van Heemstra. Hepburn groeide op in het Belgische Elsene en Sint-Gilles. Aanvankelijk kreeg ze de naam Ruston, maar haar vader veranderde later de naam van de familie in Hepburn-Ruston. De familie stamde namelijk af de 15e eeuwse Engelse James Hepburn, waardoor Audrey ergens ver weg van familie was van Katherine Hepburn. In 1932 verhuisde het gezin naar een villa in Linkebeek. Hier ging ze met haar moeder soms mee naar balletvoorstellingen en concerten. Door haar multiculturele achtergrond sprak Audrey maar liefst vijf verschillende talen, namelijk Nederlands, Engels, Frans, Spaans en Italiaans. De laatste drie leerde ze op latere leeftijd.

In het midden van jaren 30 is het fascisme in Europa bezig met zijn opkomst. De fascisten verenigden zich in vereniging, zo ook in het Verenigd Koninkrijk. Ook Audrey's ouders waren fascisten en verzamelden geld voor de Britse Unie van Fascisten. In 1935 besluit haar vader naar Londen te verhuizen. Hier zet hij zich actief in voor de vereniging en ziet Audrey erg weinig. Audrey bleef achter bij haar moeder en ze verhuisden naar haar moeders kant van de familie in Arnhem. In 1937 besluit haar moeder om toch naar Engeland te verhuizen en ze gaan wonen in het plaatsje Kent. Het gezin is herenigd, maar niet voor lang. In 1938 besluiten de ouders te gaan scheiden.

Toen de oorlog uitbrak gingen Audrey en haar moeder terug naar Arnhem. Ze hoopten, net als veel Nederlanders, dat Duitsland Nederland niet zou aanvallen, net als in de Eerste Wereldoorlog. Hoewel Nederland toch werd aangevallen, bleef Audrey in Nederland wonen. Echter nam ze wel een andere naam aan. Audrey Hepburn was een Engelse naam, wat erg risicovol was, aangezien de Engelsen de vijand van de Nazi's waren. Audrey nam de naam "Edda van Heemstra" tot het einde van de oorlog. Tussen 1939 en 1945 ging ze naar met conservatorium toe in Arnhem. Hier nam ze balletlessen en was de lievelingsleerling van veel docenten.

Audrey's oom, Otto, werd in 1942 opgepakt vanwege zijn sabotage-acties en werd hierom ook vermoord door de Nazi's. Audrey ging hierna bij haar opa, Aarnoud, wonen. Lang werd gedacht Audrey van 1942 tot het einde van de oorlog in het verzet zou hebben gezeten, maar later bleek dit helemaal niet waar te zijn. Echter zou ze wel hebben gezien dat Joden naar concentratiekampen werden gedeporteerd. Na D-Day leed Arnhem onder zware verwoestingen. Tijdens de Hongerwinter zou het gezin, net als veel Nederlanders, uit tulpenbollen bloem hebben gemalen om cakes en biscuits te bakken. Ze kreeg tijdens deze periode bloedarmoede, oedeem en problemen met haar ademhaling. De familie Van Heemstra was ook financieel uitgeput. Veel bezittingen gingen verloren, net als veel gebouwen die ze in Arnhem bezaten.

Opleiding en begincarrière

Toen de oorlog in 1945 eindigde, ging Audrey bij haar oma in Amsterdam wonen. Hier nam ze balletlessen van Sonia Gaskell, Nederlands beroemdste balletdanseres toentertijd. Audrey betaalde deze lessen door te werken als kok en huishoudster van een rijke familie. De eerste film waar Audrey in speelde was in 1948. Dit was de Nederlandse film Nederlands in Zeven Lessen, een promotiefilmpje van de KLM waar men toeristen kennis liet maken met Nederland. Audrey speelde in deze film de stewardess. Datzelfde jaar nog vertrok ze naar Londen en naam balletlessen in Notting Hill. Ze betaalde deze lessen door te werken als model. Ook liet ze Ruston uit haar achternaam verwijderen, waardoor haar naam tot stand kwam. Ondanks haar talent voor ballet, maakte haar zwakke lichaam (wat ze had gekregen door de oorlog) het onmogelijk om grote balletrollen in de wacht te spelen. Ze besloot om zich hierna op het acteren te concentreren. Op West End schitterde ze in High Button Shoes en in Cambridge in Sauce Tartare en Sauce Piquante. Om haar stem te ontwikkelen nam ze lessen bij Felix Aylmer. In 1951 speelde ze bijrolletjes in verschillende films. In film The Secret People speelde ze een voormalige ballerina en in Monte Carlo Baby sprak ze zowel Frans als Engels. Toen ze de hoofdrol in het toneelstuk Gigi op Broadway speelde werd ze opgevallen door de pers. De krant Life noemde haar een hit en The New York Times noemde haar het succes van de avond. Het toneelstuk werd vervolgens, met haar in de hoofdrol, in verschillende Amerikaanse steden gespeeld.