Jakobakannetje
Een jakobakannetje is een middeleeuws stuk keukengerei. Het kannetje werd gebruikt om uit te drinken. Na een keer te zijn gebruikt werd het weggegooid. Ze werden rond 1350 volop gemaakt in Siegburg, Duitsland.
De vroege kannen zijn gemaakt van lichtgrijs ongeglazuurd keramiek. Je zou het een aardewerk fles kunnen noemen, want ze zijn zo'n 20–30 cm hoog en vrijwel cilindrisch en hebben een diameter van ongeveer 10 cm. In later tijd werden ze smaller. De kan heeft een handvat en staat op een vaak golvende standring.
Het kannetje is genoemd naar Jacoba van Beieren. Ze werden namelijk bij opgravingen gevonden in de slotgracht van Slot Teylingen in Voorhout, waar Jacoba van (1401-1436) het laatste deel van haar leven woonde.
Het kannetje komt ook In het wapen van Vlissingen voor.