William Henry Harrison: verschil tussen versies

Uit Wikikids
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
 
(9 tussenliggende versies door een andere gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{werk|Nr. 9}}
 
 
{{Infobox politiek persoon
 
{{Infobox politiek persoon
 
|naam = William Henry Harrison
 
|naam = William Henry Harrison
Regel 17: Regel 16:
 
|voorganger = [[Martin Van Buren]]
 
|voorganger = [[Martin Van Buren]]
 
|opvolger = [[John Tyler]]
 
|opvolger = [[John Tyler]]
|functie = 9e [[president van de Verenigde Staten]] <br /> [[Ambassadeur]] voor [[Columbia]] <br /> [[Senator]] voor [[Ohio]] <br /> [[Afgevaardigde]] voor Ohio <br /> 1e [[gouverneur]] van [[Indiana]] <br /> 2e [[secretaris]] van het [[Noordwestterritorium]]
+
|functie = 9e [[president van de Verenigde Staten]] <br /> [[Ambassadeur]] voor [[Colombia]] <br /> [[Senaat (Verenigde Staten)|Senator]] voor [[Ohio]] <br /> [[Huis van Afgevaardigden (Verenigde Staten)|Afgevaardigde]] voor Ohio <br /> 1e [[gouverneur]] van [[Indiana]] <br /> 2e [[secretaris]] van het [[Noordwestterritorium]]
 
}}
 
}}
 
'''William Henry Harrison''' ([[Charles City County (Virginia)|Charles City County]], [[Virginia]], [[Verenigde Staten]], 9 [[februari]] 1773 - [[Washington D.C.]], [[Verenigde Staten]], 4 [[april]] 1841), was tussen maart en april 1841 de negende president van de [[Verenigde Staten]]. William Henry Harrison was slechts één maand president; waarmee de kortste regeerperiode had van alle Amerikaanse presidenten. Harrison was de eerste president namens de [[Whig Party (Verenigde Staten)|Whig Party]].
 
'''William Henry Harrison''' ([[Charles City County (Virginia)|Charles City County]], [[Virginia]], [[Verenigde Staten]], 9 [[februari]] 1773 - [[Washington D.C.]], [[Verenigde Staten]], 4 [[april]] 1841), was tussen maart en april 1841 de negende president van de [[Verenigde Staten]]. William Henry Harrison was slechts één maand president; waarmee de kortste regeerperiode had van alle Amerikaanse presidenten. Harrison was de eerste president namens de [[Whig Party (Verenigde Staten)|Whig Party]].
Regel 27: Regel 26:
 
==Biografie==
 
==Biografie==
 
===Jeugd en opleiding===
 
===Jeugd en opleiding===
  +
[[File:Berkeley_plantation_harrison_home.jpg|left|300px|thumb|De [[Berkeley Plantation]], waar Harrison opgroeide]]
Harrison kwam uit een familie van belangrijke mensen. Zijn vader was namelijk één van de ondertekenaars van de [[Onafhankelijkheidsverklaring]] en zijn broer zat in het [[Huis van Afgevaardigden (Verenigde Staten)|Huis van Afgevaardigden]]. Toen Harrison 18 jaar was ging hij het leger.
 
  +
Harrison was het zevende en jongste kind van Benjamin Harrison V en Elizabeth Harrison. Harrison kwam uit een belangrijke familie uit [[Virginia]]. Zijn familie was rijk en had de plantage [[Berkeley Plantation]]. Zijn vader was namelijk een van de ondertekenaars van de [[Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring]]. Harrison zelf was een paar jaar geboren vóór het ontstaan de Verenigde Staten. Bij de onafhankelijkheidsverklaring verkreeg hij de Amerikaanse nationaliteit. Zijn vader zat ook in het parlement van Virginia en was tijdens de oorlog gouverneur van de staat. Harrisons oudste broer, Carter Bassett Harrison, zat ook in de het Huis van Afgevaardigden van de staat Virginia. Harrison kreeg thuisonderwijs tot dat hij 14 jaar oud was. Vervolgens ging hij naar Hampden–Sydney College, waar hij een klassieke opleiding kreeg met onder meer Grieks, Latijn, Frans, logica en debatteren. In 1791 ging hij naar de Universiteit van Pennsylvania. Hier studeerde hij medicijnen. Al vrij snel hierna overleed zijn vader. Op dat moment was Harrison 18, maar door het overlijden van zijn vader was er geen geld meer voor zijn verdere studie. Harrison stapte uit de universiteit en ging naar de militaire school.
  +
  +
Vervolgens ging Harrison voor zijn opleiding naar Fort Washington bij [[Cincinnati]] in het toenmalig [[Noordwestterritorium]] (waar o.a. Michigan en Ohio nu liggen). Hier voerde het Amerikaanse leger een oorlog tegen de inheemse volkeren. Toen zijn moeder overleed in 1793, kreeg hij een stuk van het familielandgoed en verschillende slaven. Aangezien hij in het leger diende, verkocht hij het land aan zijn broer. In 1797 werd Harrison kapitein in het leger.
   
 
===In de politiek===
 
===In de politiek===
  +
[[File:W.H._Harrison_ca._1800.jpg|right|300px|thumb|William Henry Harrison rond 1800]]
Hij schopte het zo ver dat hij gouverneur werd van de staat [[Indiana]]. Toen hij gouverneur sloeg hij een opstand van indianen in 1811 neer.
 
  +
Op 1 juni 1798 stopte Harrison met zijn militaire carrière. Samen met zijn vrienden en familie wilde Harrison een positie in de regering van het Noordwestterritorium. President [[John Adams]] zorgde dat Harrison een carrière kreeg in juli dat jaar. Harrison had vele vrienden in het oosten van de Verenigde Staten, die tot de elite behoorden. Hij werd gezien als een man die aan de [[frontier]] stond. Tyler zette zich in voor de integratie van het territorium als staat. Dit leidde ertoe dat het gebied later werd opgedeeld en de staten [[Ohio]], [[Indiana]], [[Michigan]], [[Illinois]] en [[Wisconsin]] toetraden. Tussen 4 maart 1799 en 14 mei 1800 zat hij in het [[Amerikaans Congres]] namens het Noordwestterritorium, ook al kon hij niet stemmen. Harrison zorgde ervoor dat er grond werd gekocht voor $2 per are, waardoor veel mensen verhuisden naar het gebied. Uiteindelijk werd het Noordwestterritorium opgedeeld in de staat Ohio, het Indianaterritorium en het Michiganterritorium. Harrison werd door president Adams benoemd tot de gouverneur van het Indianaterritorium.
  +
  +
Op 10 januari 1801 werd Harrison gouverneur en bleef dit tot aan de [[oorlog van 1812]]. Presidenten [[Thomas Jefferson]] en [[James Madison]] bleven Harrison aanhouden als gouverneur van het territorium, ook al was Harrison voor een geheel andere partij. In 1804 was hij voor vijf weken gouverneur voor het Louisianaterritorium, waarna generaal [[James Wilkenson]] het overnam. In Indiana liet hij zijn landgoed bouwen, Grouseland, en liet de hoofdstad verplaatsen van Vincennes naar Corydon. Harrison had veel macht in het territorium en kon het gebied verdelen in counties (gemeenten) en ambtenaren voor het territorium aanstellen. Het belangrijkste was dat Harrison het land van inheemse volkeren innam en zorgde dat hier Amerikaanse gezinnen zich zouden vestigen. Hierdoor zouden er meer inwoners in het gebied wonen en zou het gebied in aanraking komen om een staat te worden. Inheemse volkeren waren immers toen geen Amerikaans staatsburger. Harrison moest dit doen door middel van verdragen en onderhandelingen met de inheemse volkeren, maar in feite was dit min of meer gedwongen. Harrison was echter enorm onpopulair in het gebied, aangezien hij voorstander was van de [[slavernij]]. In 1809 gaf hij meer macht aan het parlement van het territorium, toen het meer naar staatschap toe bewoog.
   
 
===Oorlog van 1812===
 
===Oorlog van 1812===
  +
[[File:Rembrandt_Peale_-_William_Henry_Harrison_-_Google_Art_Project.jpg|left|250px|thumb|Harrison in 1812]]
Hierdoor werd hij generaal en vocht tijdens de [[Oorlog van 1812]].
 
  +
Bij de [[Grote Meren]] was een groep inheemse volkeren die tegen de uitbreiding van de Verenigde Staten was. Zij waren bang hun land te verliezen en wilde de ''Great Spirit'' beschermen, een soort van bovennatuurlijke kracht. Een van deze volkeren was de [[Shawnee]], waarvan hun leider [[Tecumseh]] tegen de Amerikanen vocht. De oorlog begon nadat de Shawnee hun land niet wilden verkopen. Dit leidde uiteindelijk tot de [[slag bij Tippecanoe]], die door Harrison gewonnen werd. Hierdoor werd Harrison in het gehele land bekend en gezien als een held. Maar ondertussen besloot president James Madison de Britse kolonie [[Canada]] aan te vallen. Madison wilde op deze manier de Verenigde Staten uitbreiden. Madison geloofde dat de Britten Canada zouden opgeven, aangezien ze te druk bezig waren met de oorlog in Europa tegen [[Napoleon Bonaparte]]. Dit bleek een vergissing te zijn en leidde tot de [[Oorlog van 1812]].
  +
  +
Harrison was de leider van het leger van het Noordwestterritorium. In de [[slag bij Detroit]] leden de Amerikanen een grote nederlaag. Hierna werd Harrison de enige leider van het Noordwestelijke leger. Harrison vocht tegen de Britten, maar ook tegen de inheemse volkeren die de kant van de Britten kozen. Shawnee-leider Tecumseh koos ook de kant van de Britten. Harrison wist beide groepen te verslaan en trok met het Amerikaans leger door het zuiden van Canada. Harrison wist Tecumseh in de [[slag bij de Thames]] te verslaan. Dit is was een van de belangrijkste veldslagen in de oorlog. De Amerikanen werden vrij snel uit Canada verdrongen. Desondanks werd Harrison gezien als een van de helden van de oorlog. Het [[Amerikaans Congres]] gaf Harrison een gouden medaille voor zijn successen.
   
 
===Na de oorlog===
 
===Na de oorlog===
  +
[[File:William_Henry_Harrison.jpg|right|250px|thumb|Harrison in 1840]]
Na deze oorlog kreeg Harrison andere politieke rollen. Hij zat een aantal keer in de [[Senaat (Verenigde Staten)|Senaat]] en het Huis van Afgevaardigden. Hij was lid van de [[Whig partij]]. In 1836 deed hij namens deze partij mee aan de verkiezingen, maar verloor deze van Martin Van Buren. In 1840 deed hij opnieuw mee en won. [[John Tyler]] werd zijn vicepresident.
 
  +
Na de oorlog ging Harrison opnieuw de politiek in. Aanvankelijk werd hij weer gouverneur van het Indianaterritorium en later zetelde hij in de Senaat van de staat Ohio. In 1828 werd hij naar [[Colombia]] gezonden om de vrede te laten terugkeren. Harrison vertelde dat [[Simon Bolívar]] een dictator was geworden en riep Bolívar op om van Colombia een democratie te maken. Bolívar weigerde dit. Toen [[Andrew Jackson]] president werd, werd Bolívar teruggeroepen. Harrison ging terug naar de Verenigde Staten en ging verder met zijn plantage. Hij verbouwde maïs en stookte [[whisky]]. Ondertussen werd hij lid van de nieuwe [[Whig Party (Verenigde Staten)|Whig Party]], die een tegenstander was van de [[Democratische Partij]] van [[Andrew Jackson]].
  +
  +
In 1836 deed hij mee aan de presidentsverkiezingen namens de Whig Party. Het leek erop dat Harrison de verkiezingen zou winnen, maar werd uiteindelijk verslagen door [[Martin Van Buren]]. In 1840 deed Harrison opnieuw mee aan de verkiezingen en Van Buren was weer zijn tegenstander. Ondertussen was er een economische crisis uitgebroken. Hoewel Van Buren deze niet veroorzaakt had, maar eigenlijk Andrew Jackson (zijn voorganger), kreeg hij wel de schuld ervan. Van Buren wist de crisis namelijk niet op te lossen en was hierdoor enorm onpopulair. Harrison speelde hierop in en beeldde Van Buren af als een rijke man, die ontvreemd van de maatschappij was. In werkelijkheid was het Harrison die rijker was dan Van Buren. Waar Van Buren uit een normale familie kwam, kwam Harrison van de elite. Harrison koos [[John Tyler]] als zijn running mate onder de campagne ''Old Tippecanoe and Tyler too''. Hierover werd zelfs een campagnelied geschreven en er werd allerlei campagnemateriaal gemaakt. Er werd hard campagne gevoerd. Harrison wist uiteindelijk Van Buren te verslaan en won de verkiezingen.
   
 
===Presidentschap en overlijden===
 
===Presidentschap en overlijden===
  +
[[File:Death_of_Harrison,_April_4_A.D._1841.jpg|left|300px|thumb|Harrison is overleden]]
Na zijn overwinning gaf hij op 4 maart 1841 zijn eerste toespraak als president. Deze duurde maar liefst twee uur en is hiermee de langste toespraak na de [[inauguratie]] (inhuldiging) in de gehele Amerikaanse geschiedenis. Deze toespraak was ook meteen de reden dat hij slechts een maand president was. Er was niets mis met de toespraak, maar het weer. Het was een koude dag en Harrison werd verkouden. Door zijn verkoudheid kreeg hij een longontsteking. Na verschillende behandelingen overleed hij precies een maand na de toespraak op 4 april 1841. Hiermee is hij de president met de kortste regeerperiode in de Amerikaanse geschiedenis.
 
  +
Harrison was erg oud toen hij als president werd gekozen, aangezien hij al in de 70 was. Harrison wilde echter laten zien dat hij nog steeds de held van vroeger was. Zijn vrouw was echter te ziek om mee te reizen naar [[Washington D.C.]] en bleef thuis in Ohio. Harrison werd beëdigd op 4 maart 1841. Dit was een koude, natte dag, maar Harrison koos er niet voor om een jas te dragen. Hij reed op een paard door de stad en hield na zijn beëdiging een speech van bijna twee uur. Dit is tot nu toe de langste inhuldigingsspeech door een Amerikaanse president in de geschiedenis. Harrison herhaalde hierin zijn standpunten. Hij wilde veel van wat Jackson en Van Buren deden ongedaan maken. Zo wilde hij de nationale bank weer oprichten om de economie op gang te brengen. Zo wilde hij de crisis oplossen. Het wordt over het algemeen gelooft dat Harrison een verkoudheid opliep tijdens deze speech en dit zijn gezondheid zodanig verslechterde dat hij een maand later overleed. Historici wijzen er ook op dat het Witte Huis toen aan het [[moeras]] van de [[Potomac]] lag. Waar het Witte Huis nu aan de [[National Mall]] ligt, bestond dit toen nog niet. In het moeras leefden veel muggen die allerlei ziekten meebrachten. Het wordt waarschijnlijk gehouden dat Harrison hieraan overleed.
  +
  +
Op 26 maart 1841 werd duidelijk dat Harrison een verkoudheid had. Op 28 maart was hij zo ziek dat hij niet meer zijn bed uit kon komen. Op 4 april overleed hij. Zijn dood zorgde voor een crisis, aangezien de grondwet niet duidelijk was over het feit wat er nu gebeuren moest. Bepaalde mensen geloofden dat er nieuwe verkiezingen gehouden moesten worden, terwijl anderen dit te snel vonden. Vicepresident John Tyler kwam met het antwoord. Tyler stelde dat de vicepresident de president opvolgde als deze overleed, aftrad of werd afgezet. De vicepresident zou dan president blijven tot aan de volgende verkiezingen. Dit werd door het Amerikaans Congres bevestigd en Tyler werd uiteindelijk de opvolger. Deze regel bleef men toepassen, ook al stond hij niet officieel in de grondwet. Pas in 1967 werd dit officieel vastgelegd in het 25e amendement.
   
 
==Reputatie en nagedachtenis==
 
==Reputatie en nagedachtenis==
Regel 55: Regel 69:
 
{{Navigatie presidenten van de Verenigde Staten}}
 
{{Navigatie presidenten van de Verenigde Staten}}
 
[[Categorie:President van de Verenigde Staten|Harrison]]
 
[[Categorie:President van de Verenigde Staten|Harrison]]
  +
[[Categorie:Amerikaans gouverneur]]
   
 
[[en:William Henry Harrison]]
 
[[en:William Henry Harrison]]

Huidige versie van 13 sep 2023 om 19:21

William Henry Harrison
William Henry Harrison by James Reid Lambdin, 1835.jpg
William Henry Harrison
Naam voluit
Geboren 9 februari 1773
Geboren te Charles City County, Virginia
Overleden 4 april 1841
Overleden te Washington D.C.
Gehuwd met Anna Harrison
Relatie met
Partij Whig Party
Religie Episcopalisme
Stroming
Functie 9e president van de Verenigde Staten
Aantreden 4 maart 1841
Aftreden 4 april 1841
Voorganger Martin Van Buren
Opvolger John Tyler
Functie(s)
9e president van de Verenigde Staten
Ambassadeur voor Colombia
Senator voor Ohio
Afgevaardigde voor Ohio
1e gouverneur van Indiana
2e secretaris van het Noordwestterritorium
Portaal Portal.svg Politiek

William Henry Harrison (Charles City County, Virginia, Verenigde Staten, 9 februari 1773 - Washington D.C., Verenigde Staten, 4 april 1841), was tussen maart en april 1841 de negende president van de Verenigde Staten. William Henry Harrison was slechts één maand president; waarmee de kortste regeerperiode had van alle Amerikaanse presidenten. Harrison was de eerste president namens de Whig Party.

Harrison was de laatste president die geboren werd toen de Verenigde Staten nog een Britse kolonie waren. Zijn bijnaam was Old Tippecanoe, naar zijn overwinning in de Slag bij Tippecanoe tegen de inheemsen. Ook had hij gevochten tegen de Britten in de Oorlog van 1812. Na de oorlog ging hij de politiek in en werd diverse malen gouverneur en afgevaardigde. In 1836 deed hij mee aan de presidentsverkiezingen, maar werd verslagen door president Martin Van Buren. Harrison wist vier jaar later Van Buren te verslaan en zelf president te worden. Harrison was de eerste president die een moderne campagne vormde zoals we deze nu kennen. Zo werden er allerlei vlaggen, flyers en andere spullen gemaakt. Na zijn beëdiging hield hij een speech van ruim twee uur zonder jas, waarna hij waarschijnlijk een longontsteking opliep. Hieraan overleed hij een maand later. Dit zorgde voor een politieke crisis, aangezien de grondwet niet duidelijk was over wat er moest gebeuren wanneer een president overleed tijdens zijn presidentschap. Uiteindelijk kwam zijn vicepresident, John Tyler, naar voren en stelde dat hij president zou worden tot de volgende verkiezingen.

Het presidentschap van Harrison was enorm kort, waardoor hij weinig heeft bereikt. Harrison was een van de oudste presidenten die de Verenigde Staten ooit gehad hebben. Enkel presidenten Ronald Reagan, Donald Trump en Joe Biden zijn ouder. Zijn kleinzoon, Benjamin Harrison, zou later president worden van de Verenigde Staten.

Biografie

Jeugd en opleiding

De Berkeley Plantation, waar Harrison opgroeide

Harrison was het zevende en jongste kind van Benjamin Harrison V en Elizabeth Harrison. Harrison kwam uit een belangrijke familie uit Virginia. Zijn familie was rijk en had de plantage Berkeley Plantation. Zijn vader was namelijk een van de ondertekenaars van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring. Harrison zelf was een paar jaar geboren vóór het ontstaan de Verenigde Staten. Bij de onafhankelijkheidsverklaring verkreeg hij de Amerikaanse nationaliteit. Zijn vader zat ook in het parlement van Virginia en was tijdens de oorlog gouverneur van de staat. Harrisons oudste broer, Carter Bassett Harrison, zat ook in de het Huis van Afgevaardigden van de staat Virginia. Harrison kreeg thuisonderwijs tot dat hij 14 jaar oud was. Vervolgens ging hij naar Hampden–Sydney College, waar hij een klassieke opleiding kreeg met onder meer Grieks, Latijn, Frans, logica en debatteren. In 1791 ging hij naar de Universiteit van Pennsylvania. Hier studeerde hij medicijnen. Al vrij snel hierna overleed zijn vader. Op dat moment was Harrison 18, maar door het overlijden van zijn vader was er geen geld meer voor zijn verdere studie. Harrison stapte uit de universiteit en ging naar de militaire school.

Vervolgens ging Harrison voor zijn opleiding naar Fort Washington bij Cincinnati in het toenmalig Noordwestterritorium (waar o.a. Michigan en Ohio nu liggen). Hier voerde het Amerikaanse leger een oorlog tegen de inheemse volkeren. Toen zijn moeder overleed in 1793, kreeg hij een stuk van het familielandgoed en verschillende slaven. Aangezien hij in het leger diende, verkocht hij het land aan zijn broer. In 1797 werd Harrison kapitein in het leger.

In de politiek

William Henry Harrison rond 1800

Op 1 juni 1798 stopte Harrison met zijn militaire carrière. Samen met zijn vrienden en familie wilde Harrison een positie in de regering van het Noordwestterritorium. President John Adams zorgde dat Harrison een carrière kreeg in juli dat jaar. Harrison had vele vrienden in het oosten van de Verenigde Staten, die tot de elite behoorden. Hij werd gezien als een man die aan de frontier stond. Tyler zette zich in voor de integratie van het territorium als staat. Dit leidde ertoe dat het gebied later werd opgedeeld en de staten Ohio, Indiana, Michigan, Illinois en Wisconsin toetraden. Tussen 4 maart 1799 en 14 mei 1800 zat hij in het Amerikaans Congres namens het Noordwestterritorium, ook al kon hij niet stemmen. Harrison zorgde ervoor dat er grond werd gekocht voor $2 per are, waardoor veel mensen verhuisden naar het gebied. Uiteindelijk werd het Noordwestterritorium opgedeeld in de staat Ohio, het Indianaterritorium en het Michiganterritorium. Harrison werd door president Adams benoemd tot de gouverneur van het Indianaterritorium.

Op 10 januari 1801 werd Harrison gouverneur en bleef dit tot aan de oorlog van 1812. Presidenten Thomas Jefferson en James Madison bleven Harrison aanhouden als gouverneur van het territorium, ook al was Harrison voor een geheel andere partij. In 1804 was hij voor vijf weken gouverneur voor het Louisianaterritorium, waarna generaal James Wilkenson het overnam. In Indiana liet hij zijn landgoed bouwen, Grouseland, en liet de hoofdstad verplaatsen van Vincennes naar Corydon. Harrison had veel macht in het territorium en kon het gebied verdelen in counties (gemeenten) en ambtenaren voor het territorium aanstellen. Het belangrijkste was dat Harrison het land van inheemse volkeren innam en zorgde dat hier Amerikaanse gezinnen zich zouden vestigen. Hierdoor zouden er meer inwoners in het gebied wonen en zou het gebied in aanraking komen om een staat te worden. Inheemse volkeren waren immers toen geen Amerikaans staatsburger. Harrison moest dit doen door middel van verdragen en onderhandelingen met de inheemse volkeren, maar in feite was dit min of meer gedwongen. Harrison was echter enorm onpopulair in het gebied, aangezien hij voorstander was van de slavernij. In 1809 gaf hij meer macht aan het parlement van het territorium, toen het meer naar staatschap toe bewoog.

Oorlog van 1812

Harrison in 1812

Bij de Grote Meren was een groep inheemse volkeren die tegen de uitbreiding van de Verenigde Staten was. Zij waren bang hun land te verliezen en wilde de Great Spirit beschermen, een soort van bovennatuurlijke kracht. Een van deze volkeren was de Shawnee, waarvan hun leider Tecumseh tegen de Amerikanen vocht. De oorlog begon nadat de Shawnee hun land niet wilden verkopen. Dit leidde uiteindelijk tot de slag bij Tippecanoe, die door Harrison gewonnen werd. Hierdoor werd Harrison in het gehele land bekend en gezien als een held. Maar ondertussen besloot president James Madison de Britse kolonie Canada aan te vallen. Madison wilde op deze manier de Verenigde Staten uitbreiden. Madison geloofde dat de Britten Canada zouden opgeven, aangezien ze te druk bezig waren met de oorlog in Europa tegen Napoleon Bonaparte. Dit bleek een vergissing te zijn en leidde tot de Oorlog van 1812.

Harrison was de leider van het leger van het Noordwestterritorium. In de slag bij Detroit leden de Amerikanen een grote nederlaag. Hierna werd Harrison de enige leider van het Noordwestelijke leger. Harrison vocht tegen de Britten, maar ook tegen de inheemse volkeren die de kant van de Britten kozen. Shawnee-leider Tecumseh koos ook de kant van de Britten. Harrison wist beide groepen te verslaan en trok met het Amerikaans leger door het zuiden van Canada. Harrison wist Tecumseh in de slag bij de Thames te verslaan. Dit is was een van de belangrijkste veldslagen in de oorlog. De Amerikanen werden vrij snel uit Canada verdrongen. Desondanks werd Harrison gezien als een van de helden van de oorlog. Het Amerikaans Congres gaf Harrison een gouden medaille voor zijn successen.

Na de oorlog

Harrison in 1840

Na de oorlog ging Harrison opnieuw de politiek in. Aanvankelijk werd hij weer gouverneur van het Indianaterritorium en later zetelde hij in de Senaat van de staat Ohio. In 1828 werd hij naar Colombia gezonden om de vrede te laten terugkeren. Harrison vertelde dat Simon Bolívar een dictator was geworden en riep Bolívar op om van Colombia een democratie te maken. Bolívar weigerde dit. Toen Andrew Jackson president werd, werd Bolívar teruggeroepen. Harrison ging terug naar de Verenigde Staten en ging verder met zijn plantage. Hij verbouwde maïs en stookte whisky. Ondertussen werd hij lid van de nieuwe Whig Party, die een tegenstander was van de Democratische Partij van Andrew Jackson.

In 1836 deed hij mee aan de presidentsverkiezingen namens de Whig Party. Het leek erop dat Harrison de verkiezingen zou winnen, maar werd uiteindelijk verslagen door Martin Van Buren. In 1840 deed Harrison opnieuw mee aan de verkiezingen en Van Buren was weer zijn tegenstander. Ondertussen was er een economische crisis uitgebroken. Hoewel Van Buren deze niet veroorzaakt had, maar eigenlijk Andrew Jackson (zijn voorganger), kreeg hij wel de schuld ervan. Van Buren wist de crisis namelijk niet op te lossen en was hierdoor enorm onpopulair. Harrison speelde hierop in en beeldde Van Buren af als een rijke man, die ontvreemd van de maatschappij was. In werkelijkheid was het Harrison die rijker was dan Van Buren. Waar Van Buren uit een normale familie kwam, kwam Harrison van de elite. Harrison koos John Tyler als zijn running mate onder de campagne Old Tippecanoe and Tyler too. Hierover werd zelfs een campagnelied geschreven en er werd allerlei campagnemateriaal gemaakt. Er werd hard campagne gevoerd. Harrison wist uiteindelijk Van Buren te verslaan en won de verkiezingen.

Presidentschap en overlijden

Harrison is overleden

Harrison was erg oud toen hij als president werd gekozen, aangezien hij al in de 70 was. Harrison wilde echter laten zien dat hij nog steeds de held van vroeger was. Zijn vrouw was echter te ziek om mee te reizen naar Washington D.C. en bleef thuis in Ohio. Harrison werd beëdigd op 4 maart 1841. Dit was een koude, natte dag, maar Harrison koos er niet voor om een jas te dragen. Hij reed op een paard door de stad en hield na zijn beëdiging een speech van bijna twee uur. Dit is tot nu toe de langste inhuldigingsspeech door een Amerikaanse president in de geschiedenis. Harrison herhaalde hierin zijn standpunten. Hij wilde veel van wat Jackson en Van Buren deden ongedaan maken. Zo wilde hij de nationale bank weer oprichten om de economie op gang te brengen. Zo wilde hij de crisis oplossen. Het wordt over het algemeen gelooft dat Harrison een verkoudheid opliep tijdens deze speech en dit zijn gezondheid zodanig verslechterde dat hij een maand later overleed. Historici wijzen er ook op dat het Witte Huis toen aan het moeras van de Potomac lag. Waar het Witte Huis nu aan de National Mall ligt, bestond dit toen nog niet. In het moeras leefden veel muggen die allerlei ziekten meebrachten. Het wordt waarschijnlijk gehouden dat Harrison hieraan overleed.

Op 26 maart 1841 werd duidelijk dat Harrison een verkoudheid had. Op 28 maart was hij zo ziek dat hij niet meer zijn bed uit kon komen. Op 4 april overleed hij. Zijn dood zorgde voor een crisis, aangezien de grondwet niet duidelijk was over het feit wat er nu gebeuren moest. Bepaalde mensen geloofden dat er nieuwe verkiezingen gehouden moesten worden, terwijl anderen dit te snel vonden. Vicepresident John Tyler kwam met het antwoord. Tyler stelde dat de vicepresident de president opvolgde als deze overleed, aftrad of werd afgezet. De vicepresident zou dan president blijven tot aan de volgende verkiezingen. Dit werd door het Amerikaans Congres bevestigd en Tyler werd uiteindelijk de opvolger. Deze regel bleef men toepassen, ook al stond hij niet officieel in de grondwet. Pas in 1967 werd dit officieel vastgelegd in het 25e amendement.

Reputatie en nagedachtenis

Campagnemateriaal met William Henry Harrison

Imago

William Henry Harrison staat eigenlijk bekend als vergeten president, aangezien hij tijdens zijn presidentschap weinig bereikt heeft. Harrison was ook maar een maand president en staat eigenlijk enkel hier bekend om. Harrison wordt meer herdacht vanwege zijn bijdrage in de Oorlog van 1812 en wordt gezien als een van de helden van de oorlogen. De monumenten die voor hem zijn opgericht voor zijn bijdrage in de oorlog en niet voor zijn presidentschap. Toch heeft Harrisons presidentschap wel een blijvende impact in de Amerikaanse geschiedenis gehad. Harrison was de eerste die zijn presidentscampagne op een moderne manier voerde. Er werd een hoop campagnemateriaal gemaakt, zoals vlaggen, buttons, maar ook servies en er werd zelfs een campagnelied geschreven.

Monumenten


Afkomstig van Wikikids , de interactieve Nederlandstalige Internet-encyclopedie voor en door kinderen. "https://wikikids.nl/index.php?title=William_Henry_Harrison&oldid=811740"