Whig Party (Verenigde Staten)
De (United States) Whig Party (Nederlands: (Amerikaanse) Pruikenpartij) was een politieke partij in de Verenigde Staten, die tussen 1833 en 1861 bestond. De Whig Party was de tegenhanger van de Democratische Partij. De partij ontstond toen de Democratisch-Republikeinse Partij uiteenviel tijdens het presidentschap van Andrew Jackson. Jackson was van de Democratische Partij en veel politici vonden dat hij te veel macht naar zich toe trok. Ook waren ze tegen zijn beleid. Zij richtten vervolgens de Whig Party op, naar het voorbeeld van de Britse Whig Party, waar ook de naam vandaan komt.
Tijdens het presidentschap van de Democraat Martin Van Buren werd de Whig Party populair. Er was veel kritiek op Van Buren, aangezien hij de economische crisis niet kon oplossen. Hierdoor werd hij verslagen tijdens de verkiezingen van 1839 door William Henry Harrison. Harrison overleed echter al na een maand in zijn presidentschap werd opgevolgd door John Tyler. Tyler had veel onvrede met de Whig Party en na een paar maanden werd hij uit de partij gezet. In 1844 verloren de Whigs de verkiezingen aan de Democratische president James Polk. In 1848 won men de verkiezingen met Zachary Taylor, maar Taylor overleed al na anderhalf jaar in zijn presidentschap. Hij werd opgevolgd door zijn vicepresident Millard Fillmore. Fillmore zou de laatste Whig-president worden, aangezien hierna de partij uit elkaar begon te vallen.
De partij was verdeeld geraakt over de slavernij. Veel Whigs in het zuiden stapten over naar de Democratische Partij, terwijl Whigs in het noorden overstapten naar de nieuwe Republikeinse Partij. De Republikeinen wisten uiteindelijk de verkiezingen te winnen in 1860 met Abraham Lincoln. Een jaar later werd de Whig Party opgeheven.