Vinkachtigen
| Vinkachtigen Fringillidae | |||
|---|---|---|---|
|
| |||
| Leefgebied | Amerika, Eurazië en Afrika, evenals op enkele eilandengroepen zoals de Hawaiiaanse eilanden | ||
| Leefomgeving | divers | ||
| Behoort tot de | Zangvogels, Vogels | ||
| |||
Vinkachtigen of de echte vinken zijn kleine tot middelgrote zangvogels uit de familie Fringillidae. Vinken hebben stevige conische (driehoekige) snavels die zijn aangepast om zaden, bessen en noten te eten en hebben vaak een kleurrijk verenkleed. Ze bezetten een groot aantal leefomgevingen waar ze gewoonlijk verblijven en migreren (trekken). Ze hebben een wereldwijde verspreiding behalve Australië en de poolgebieden. De familie Fringillidae bevat meer dan tweehonderd soorten verdeeld in vijftig geslachten. Het omvat de kanaries, sijzen, barmsijzen, serins, kruisbekken en 'organisten' (euphonias), evenals de verschillende Hawaïaanse honingkruipers.
Rol van vinken in het verleden
Vinken en kanaries werden in het VK, de VS en Canada en ook in Nederland in de kolenmijnindustrie gebruikt om van de achttiende tot de twintigste eeuw het dodelijke koolmonoxide te detecteren. Hierbij droegen mijnwerkers de vogeltjes in een kooitje mee de mijn in. Als de vink plotseling overleed, wist de mijnwerker dat het foute boel was. Koolmonoxide zie je en ruik je namelijk niet. Dit stopte in 1986.
De Darwinvinken (Thraupidae) die Charles Darwin op verschillende bij elkaar gelegen eilanden vond, brachten hem mede op het idee dat dieren zich aanpassen aan andere leefomstandigheden.
Beschrijving
Vinkensoorten variëren in grootte van amper 10 cm tot wel 25 cm en in gewicht van 8 gram tot ruim 80 gram. Mannetjes en vrouwtjes verschillen veelal sterk van kleur, waarbij de mannetjes meestal feller van kleur zijn.
Vinken zijn typisch bewoners van goed beboste gebieden, maar sommige zijn te vinden op bergen of zelfs in woestijnen. De meesten zingen goed en verscheidene worden vaak gehouden als siervogels voor in kooien of een volière.
Hun manier van vliegen is afwisselend fladderen en glijden op gesloten vleugels, waardoor het lijkt alsof ze stuiteren.
De nesten zijn mandvormig en worden meestal in bomen gebouwd, zeldzamer in struiken, tussen rotsen of op een soortgelijke ondergrond.
Soorten
De familie Fringillidae bevat 231 soorten verdeeld in 50 geslachten en drie onderfamilies. De vink (Fringilla coelebs), de meest algemene vertegenwoordiger van deze familie in Europa.