Victoria van het Verenigd Koninkrijk: verschil tussen versies
| Regel 18: | Regel 18: | ||
Toen Victoria achttien was, werd ze in het midden van de nacht door haar moeder wakker gemaakt. Haar oom, koning Willem IV, was overleden. Hierop maakte de aartsbisschop van [[Canterbury]] haar koningin van het Verenigd Koninkrijk. |
Toen Victoria achttien was, werd ze in het midden van de nacht door haar moeder wakker gemaakt. Haar oom, koning Willem IV, was overleden. Hierop maakte de aartsbisschop van [[Canterbury]] haar koningin van het Verenigd Koninkrijk. |
||
| − | ===Kroning |
+ | ===Kroning=== |
| + | |||
| + | ===Vroege koningschap=== |
||
| + | Victoria liet zich in het begin van haar regeerperiode leiden door minister-president [[William Lamb]], de graaf van Melbourne. Lamb was Victoria een soort van vaderfiguur en de twee waren goede vrienden. Ze spendeerden veel tijd samen. Victoria hield vooral van Lamb's gevoel voor humor, waarom ze vaak lachte. In haar taak als koningin moest ze echter serieus zijn. Ze trok vanaf haar kroning in [[Buckingham Palace]], wat alle Britse koningen vanaf Victoria zouden doen. Ze sprak hierna nooit meer met John Conroy of met haar moeder. Hun plan om Victoria onder hun duim te krijgen was mislukt. Victoria haatte hun. Conroy deed overigens wel verschillende pogingen om Victoria weer onder de duim te krijgen. Hij benaderde William Lamb en beloofde hem geld, land, een titel en een plek in het gerechtshof. Lamb accepteerde dit, maar Victoria hoorde hiervan. Conroy bleef werken voor haar moeder en twee planden hun volgende plan. |
||
| + | |||
| + | William Lamb trad kort hierna af en nadat het parlement een andere minister-president gekozen had. Voor Victoria was dit een zware tijd. [[Robert Peel]] volgde Lamb op en behandelde Victoria alsof ze dom was. Peel wilde dat Victoria haar hofdames ontsloeg. Peel was een lid van de Conservative Party en haar hofdames waren lid van de Whig Party (hun rivalen). Voor Victoria waren haar hofdames haar beste vriendinnen en weigerde de bevelen van Peel op te volgen. Peel besloot hierna op te stappen. Deze gebeurtenis wordt ook wel de ''Bedchamber Crisis'' genoemd. |
||
===Huwelijk en overlijden van Albert=== |
===Huwelijk en overlijden van Albert=== |
||
| + | Victoria's moeder en John Conroy probeerden nog steeds meer macht te geven aan het Duitstalige gedeelte van de familie. Victoria's moeder benaderde haar neef, [[Albert van Saksen-Coburg en Gotha]], om haar het hof te maken. Op deze manier probeerden ze meer invloed op Victoria te krijgen. Albert en Victoria hadden elkaar nog maar één keer ontmoet. Toen Victoria Albert opnieuw zag was ze op één slag verliefd op hem. Ze schreef in haar dagboek: |
||
| + | {{Citaat|Albert is buitengewoon knap, en zijn haar heeft ongeveer dezelfde kleur als het mijne, zijn ogen zijn groot en blauw, en hij heeft een mooie neus en een zeer zoete mond met mooie tanden, maar de charme van zijn aangezicht is zijn meningsuiting, die is uiterst verrukkelijk.}} |
||
| + | Victoria wist niet dat dit onderdeel was van het plan van haar moeder, maar de twee hielden daadwerkelijk van elkaar. Albert was namelijk ook verliefd op Victoria. Dit was anders dan de koninklijke huwelijken in die tijd, waarbij de koning en koningin vaak veel buitenechtelijke relaties hadden en niet in hetzelfde bed sliepen. Victoria vroeg Albert ten huwelijk (wat erg modern was voor die tijd). In die tijd was het enorm ongebruikelijk dat een vrouw de man ten huwelijk vroeg. Ze twee trouwden uiteindelijk op 10 februari 1840. |
||
| + | |||
| + | Na het huwelijk raakten Victoria al snel zwanger van Albert. Victoria leed onder de zwangerschappen. Ze had veel pijn en last van haar hormonen. Ze werd ook kritisch en raakte in een [[depressie]]. Victoria werd vrij ongeduldig en er waren veel ruzies. Hier voelde ze zich weer schuldig over. Volgens haar was haar man namelijk perfect. Victoria wist niet dat dit ook onderdeel was van het plan van haar moeder en Conroy. Alberts familie, haar moeder en Conroy wilde dat Albert haar maar bleef zwanger maken. Hierdoor zou Victoria zwak zijn en daardoor Victoria nooit leren om zelf te regeren. Victoria haatte haar zwangerschappen en hield niet echt van haar kinderen. Vermoedelijk had Victoria last van een [[post-partumdepressie]], een depressie die vrouwen kunnen krijgen na een zwangerschap. |
||
===Latere regering=== |
===Latere regering=== |
||
Versie van 28 jul 2020 00:35
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
|
Dit artikel is nog niet af. |
Alexandrina Victoria (Kensington Palace, Londen, 24 mei 1819 - 22 januari 1901) was koningin van het Verenigd Koninkrijk tussen 1837 en 1901. Met een regeerperiode van 63 jaar is ze de langste regerende Britse koning(in) na koningin Elizabeth II. Koningin Victoria was de eerste koning(in) die de titel keizer(in) van Indië kreeg. Koning Victoria was de laatste heerser uit het huis Hannover.
Hoewel onder Victoria de koning(in) geen politieke macht meer had, wist zij het moderne koningschap te stichten. De Britse koning(in) was nu het symbool van het Verenigd Koninkrijk. Koningin Victoria was gedurende haar regeerperiode enorm populair en werd het voorbeeld voor het Victoriaanse moraal. Victoria handelde volgens de dingen die toen van personen verwacht werden. De periode waarin ze regeerde wordt ook wel de Victoriaanse periode genoemd, die naar haar vernoemd is. Onder koning Victoria bereikte het Verenigd Koninkrijk zijn hoogtepunt en was het Britse Rijk het grootste rijk te wereld.
De koningin is nogsteeds één van de bekendste en beroemdste heersers uit de Britse geschiedenis. Haar leven is verschillende keren verfilmd. Haar kinderen trouwden met verschillende Europese koninklijke families, waardoor ze ookwel de Grandmother of Europe (Oma van Europa) wordt genoemd. Door deze huwelijken werd ook de ziekte hemofilie verspreid door de Europese koninklijke families.
Levensloop
Jeugd
Victoria was de dochter van Edward van Kent en Victoria van Saksen-Coburg-Saalfeld. Haar vader was de zoon van de Britse koning George III. Aangezien haar vader geen koning was, werd nooit verwacht dat Victoria koningin zou worden. De opvolgers van George III, koning George IV en Willem IV, hadden allebei geen kinderen. Na Willem IV werd besloten dat de troon over zou gaan op haar vader. Haar vader was echter al in 1820 overleden, waarna Victoria in één keer de troonopvolger werd.
In die tijd hadden vrouwen een ondergeschikte rol en werden over het algemeen niet vertrouwd. Haar moeder sprak alleen Duits en moest Victoria in haar eentje opvoeden tot koningin. Hierdoor werd John Conroy aangesteld om Victoria te begeleiden. Conroy kreeg de opdracht om Victoria en haar moeder te helpen. Hij had in feite de rol van de vader. Conroy zag dit als zijn kans om Victoria te beïnvloeden om later een invloedrijke rol in haar regering te krijgen. Victoria werd opgevoed in Kensington Palace in Londen. Hoewel Victoria een veel luxe had, was ze ook erg ongelukkig. Na haar dood zijn haar dagboeken vrijgekomen. Hierin beschrijft ze dat ze een vrij ongelukkige jeugd had. Conroy had namelijk strikte regels voor haar opgesteld. Het doel hiervan was dat Victoria niet in staat was om iets zelf te doen. Victoria werd altijd begeleid door een bediende en mocht nooit met andere kinderen spelen. Conroy en haar moeder hoopten op deze manier dat Victoria in een soort van marionet veranderd kon worden. Ze wilden haar makkelijk kunnen beïnvloeden.
Victoria werd als tiener per trein door het Verenigd Koninkrijk rondgeleid. Ze moest alle steden en alle personen (inclusief titels) kunnen onthouden. Ook bij diners moest ze alle personen kunnen onthouden. Dit was natuurlijk onmogelijk, aangezien een diner uit honderden mensen bestond. Conroy vertelde Victoria vaak dat ze te dom was om koningin te worden. Hierdoor was ze erg van streek. In 1835 kreeg ze tyfus na het bezoeken van de stad Ramsgate. Conroy vertelde haar dat ze lui was en loog. Victoria was daadwerkelijk ziek en lag ziek op bed in een hotelkamer. Conroy vertelde haar dat ze een vreselijke koningin zou worden. Hij wilde dat ze een brief zou ondertekenen waarin ze al haar macht naar hem zou overdragen. Dit zou Conroy in feite koning van het Verenigd Koninkrijk maak. Victoria wees dit echter af.
Toen Victoria achttien was, werd ze in het midden van de nacht door haar moeder wakker gemaakt. Haar oom, koning Willem IV, was overleden. Hierop maakte de aartsbisschop van Canterbury haar koningin van het Verenigd Koninkrijk.
Kroning
Vroege koningschap
Victoria liet zich in het begin van haar regeerperiode leiden door minister-president William Lamb, de graaf van Melbourne. Lamb was Victoria een soort van vaderfiguur en de twee waren goede vrienden. Ze spendeerden veel tijd samen. Victoria hield vooral van Lamb's gevoel voor humor, waarom ze vaak lachte. In haar taak als koningin moest ze echter serieus zijn. Ze trok vanaf haar kroning in Buckingham Palace, wat alle Britse koningen vanaf Victoria zouden doen. Ze sprak hierna nooit meer met John Conroy of met haar moeder. Hun plan om Victoria onder hun duim te krijgen was mislukt. Victoria haatte hun. Conroy deed overigens wel verschillende pogingen om Victoria weer onder de duim te krijgen. Hij benaderde William Lamb en beloofde hem geld, land, een titel en een plek in het gerechtshof. Lamb accepteerde dit, maar Victoria hoorde hiervan. Conroy bleef werken voor haar moeder en twee planden hun volgende plan.
William Lamb trad kort hierna af en nadat het parlement een andere minister-president gekozen had. Voor Victoria was dit een zware tijd. Robert Peel volgde Lamb op en behandelde Victoria alsof ze dom was. Peel wilde dat Victoria haar hofdames ontsloeg. Peel was een lid van de Conservative Party en haar hofdames waren lid van de Whig Party (hun rivalen). Voor Victoria waren haar hofdames haar beste vriendinnen en weigerde de bevelen van Peel op te volgen. Peel besloot hierna op te stappen. Deze gebeurtenis wordt ook wel de Bedchamber Crisis genoemd.
Huwelijk en overlijden van Albert
Victoria's moeder en John Conroy probeerden nog steeds meer macht te geven aan het Duitstalige gedeelte van de familie. Victoria's moeder benaderde haar neef, Albert van Saksen-Coburg en Gotha, om haar het hof te maken. Op deze manier probeerden ze meer invloed op Victoria te krijgen. Albert en Victoria hadden elkaar nog maar één keer ontmoet. Toen Victoria Albert opnieuw zag was ze op één slag verliefd op hem. Ze schreef in haar dagboek:
|
Albert is buitengewoon knap, en zijn haar heeft ongeveer dezelfde kleur als het mijne, zijn ogen zijn groot en blauw, en hij heeft een mooie neus en een zeer zoete mond met mooie tanden, maar de charme van zijn aangezicht is zijn meningsuiting, die is uiterst verrukkelijk. |
|
Victoria wist niet dat dit onderdeel was van het plan van haar moeder, maar de twee hielden daadwerkelijk van elkaar. Albert was namelijk ook verliefd op Victoria. Dit was anders dan de koninklijke huwelijken in die tijd, waarbij de koning en koningin vaak veel buitenechtelijke relaties hadden en niet in hetzelfde bed sliepen. Victoria vroeg Albert ten huwelijk (wat erg modern was voor die tijd). In die tijd was het enorm ongebruikelijk dat een vrouw de man ten huwelijk vroeg. Ze twee trouwden uiteindelijk op 10 februari 1840.
Na het huwelijk raakten Victoria al snel zwanger van Albert. Victoria leed onder de zwangerschappen. Ze had veel pijn en last van haar hormonen. Ze werd ook kritisch en raakte in een depressie. Victoria werd vrij ongeduldig en er waren veel ruzies. Hier voelde ze zich weer schuldig over. Volgens haar was haar man namelijk perfect. Victoria wist niet dat dit ook onderdeel was van het plan van haar moeder en Conroy. Alberts familie, haar moeder en Conroy wilde dat Albert haar maar bleef zwanger maken. Hierdoor zou Victoria zwak zijn en daardoor Victoria nooit leren om zelf te regeren. Victoria haatte haar zwangerschappen en hield niet echt van haar kinderen. Vermoedelijk had Victoria last van een post-partumdepressie, een depressie die vrouwen kunnen krijgen na een zwangerschap.
Latere regering
Keizerin van Indië
Overlijden
Victoriaanse periode
Invloed en eerbetoon
Koningin Victoria als icoon
Vernoemingen
Films
Hemofilie
Kinderen
Op 20 juni 1837 werd Victoria, als opvolger van koning William IV, koningin van het Verenigd Koninkrijk. Ze was toen pas 18. Ze trouwde op 10 februari 1840 met haar neef, Albert van Saksen-Coburg en Gotha. Albert en Victoria kregen negen kinderen:
- Victoria Adelaide Mary Louise (21 november 1840 - 5 augustus 1901)
- Albert Edward (9 november 1841 - 6 mei 1910)
- Alice Maud Mary (25 april 1843 - 14 december 1878)
- Alfred Ernst Albert (6 augustus 1844 - 30 juli 1900)
- Helena Augusta Victoria (25 mei 1846 - 9 juni 1923)
- Louise Caroline Alberta (18 mei 1848 - 3 december 1939)
- Arthur William Patrick Albert (1 mei 1850 - 16 januari 1942)
- Leopold George Duncan Albert (7 april 1853 - 28 maart 1884)
- Beatrice Mary Victoria Feodore (14 april 1857 - 26 oktober 1944)
In 1861 stierf haar man Albert (daardoor kreeg ze de bijnaam 'de weduwe van Windsor'). Op 1 januari 1877 werd ze Keizerin van India, in dat jaar vierde ze ook haar jubileum.
Victoria stierf op 22 januari 1901, ze was 82 en was in totaal 64 jaar Koningin geweest van het Verenigd Koninkrijk, ze is begraven in Windsor Castle.
| Koningen van Engeland, Schotland en het Verenigd Koninkrijk | |||
|---|---|---|---|
| Engeland (tot 1603 · lijst) Alfred de Grote (871-899) · Eduard de Oudere (899-924) · Æthelstan (924-939) · Edmund I de Geweldige (939-946) · Edred (946-955) · Edwy (955-959) · Edgar de Vreedzame (959-975) · Eduard de Martelaar (975-978) · Ethelred II (978-1016) · Sven Gaffelbaard (1013-1014) · Edmund II (1016) · Knoet de Grote (1016-1035) · Harold I (1035-1040) · Hardeknoet (1040-1042) · Eduard de Belijder (1042-1066) · Harold II (1066) · Edgar II (1066) · Willem I de Veroveraar (1066-1087) · Willem II (1087-1100) · Hendrik I (1100-1135) · Stefanus (1135-1154) · Hendrik II (1154-1189) · Richard I (1189-1199) · Jan (1199-1216) · Hendrik III (1216-1272) · Eduard I (1239-1307) · Eduard II (1307-1327) · Eduard III (1327-1377) · Richard II (1377-1399) · Hendrik IV (1399-1413) · Hendrik V (1413-1422) · Hendrik VI (1422-1461) · Eduard IV (1461-1470; eerste keer) · Hendrik VI (1470-1471) · Eduard IV (1471-1483) · Eduard V (1483) · Richard III (1483-1485) · Hendrik VII (1485-1509) · Hendrik VIII (1509-1547) · Eduard VI (1547-1553) · Jane (1553) · Maria I (1553-1558) · Elizabeth I (1558-1603) Schotland (tot 1603) Engeland, Schotland en Ierland (1603-1707 · lijst) Verenigd Koninkrijk (en Ierland) (1707-heden · lijst) |
|||