Vaticaanse Obelisk
De Vaticaanse Obelisk is een obelisk die in het midden van het Sint-Pietersplein in Vaticaanstad staat. De obelisk is 25,36 meter hoog en weegt 340.000 kilo. Er staan geen hiërogliefen op de obelisk. De Vaticaanse Obelisk is de enige van de antieke obelisken uit de Romeinse tijd die nog steeds overeind staat.
De obelisk werd in de Egyptische plaats Heliopolis gemaakt in de 13 eeuw voor Christus. Wie opdracht gaf is onbekend. Rond 30 voor Christus liet de Romeinse keizer Cornelius Gallus de obelisk naar Alexandrië. Daar kwam in het op de Forum Julius te staan en eerde keizer Augustus. Op de obelisk werd daarom een inscriptie aangebracht, die er nog steeds op te vinden is. Hoewel de tekst inmiddels is aangepast, zie nog de gaten waar ooit bronzen letters in hingen.
In 37 na Christus kwam de obelisk uiteindelijk in Rome, in opdracht van Caligula. Hier stond de obelisk eerst in het midden van het Circus van Nero. Het schip waarmee de obelisk werd overgebracht was, zeker voor die tijd, vrij groot. Men heeft het later hergebruikt voor de deel van de fundering van de haven van Portus. Keizer Tiberius liet de tekst ter herinnering van Alexander overschrijven, dit is het huidige plakkaat. Tijdens de regering van keizer Nero werden naast de obelisk christenen gekruisigd. Na Nero raakte het circus in onbruik en werd afgebroken. Men liet de obelisk staan, zelfs toen de oude Sint-Pieterskerk ernaast werd gebouwd.
Toen men de nieuwe Sint-Pieterskerk bouwde en het Sint-Pietersplein aanlegde wilde paus in 1586 dat de obelisk op het midden van het plein kwam te staan. De verhuizing duurde 6 maanden en er waren 900 mannen voor nodig die de obelisk voorzichtig op houten rollers verplaatsten. De bol die bovenop de obelisk stond is toen verwijderd en vervangen door een kruis. De bol zou de as van Julius Caesar bevatten en is tegenwoordig in de Capitolijnse musea te vinden. De paus liet ook een voet ontwerpen waardoor de obelisk door vier bronzen leeuwen gedragen lijkt te worden. In 1743 werden hier ook adelaars aan toegevoegd. Sinds 1817 dient de obelisk ook als zonnewijzer. Op het plein zijn sindsdien lijnen te vinden.