Ulysses S. Grant

Ulysses S. Grant
Ulysses S. Grant
Naam voluit	Ulysses Simpson Grant
Geboren	27 april 1822
Geboren te	Point Pleasant, Ohio
Overleden	23 juli 1885
Overleden te	Wilton, New York
Gehuwd met	Julia Grant
Relatie met
Partij	Republikeinse Partij
Religie	Methodisme
Stroming
Functie	18e president van de Verenigde Staten
Aantreden	4 maart 1869
Aftreden	4 maart 1877
Voorganger	Andrew Johnson
Opvolger	Rutherford Hayes
Functie(s)
18e president van de Verenigde Staten
Portaal Politiek

Ulysses Simpson Grant (Point Pleasant, Ohio, Verenigde Staten, 17 april 1822 - Mount McGregor, New York, Verenigde Staten, 23 juli 1885), was tussen 1869 en 1877 de achttiende president van de Verenigde Staten. Grant was president namens de Republikeinse Partij. Eerder was hij al generaal in de Amerikaanse Burgeroorlog aan de kant van de Unie (de Verenigde Staten). Zijn presidentschap stond in het teken van de Reconstructie, maar Grant staat ook bekend door zijn dronkenschap en de corruptie van zijn regering.

Grant diende aanvankelijk in de Mexicaans-Amerikaanse Oorlog en stopte zijn militaire carrière in 1854. Hij keerde zeven jaar terug toen de Amerikaanse Burgeroorlog was uitgebroken. Grant was een van de meeste succesvolle Unie-generaals in die oorlog. Zijn grootste succes van de inname van Vicksburg, waarbij de Verenigde Staten controle kregen over de Mississippi en de Geconfedereerde Staten werden hierdoor in tweeën gesplitst. Hoewel de Geconfedereerde Staten wilden onderhandelen met Grant, weigerde Grant dit en wilde dat de Geconfedereerde Staten zich overgaven zonder voorwaarden. Hierdoor kreeg hij de bijnaam Unconditional Surrender Grant (Onvoorwaardelijke Overgave Grant), naar de eerste letters van zijn naam. Uiteindelijk gaf generaal Robert E. Lee zich over aan Grant. Grant was hierdoor erg populair. In 1868 werd verkozen tot president. Hij stichte het ministerie van justitie, versloeg de Ku Klux Klan, stichtte het eerste nationale park (Yellowstone) en zorgde dat het zuiden weer opgebouwd werd. Grant wist met gemak een tweede termijn te winnen. Zijn tweede termijn stond in het teken van corruptie van zijn kabinetsleden en een economische crisis. Hoewel hij zich opnieuw verkiesbaar wilde stellen in 1877 werd dit geweigerd. Grant werd opgevolgd door Rutherford B. Hayes.

In zijn tijd werd Grant gezien als een van de beste Amerikaanse presidenten en had hetzelfde niveau populariteit als George Washington en Abraham Lincoln. In de zuidelijke staten werd hij echter gehaat. Toen de zuidelijk staten de Amerikaanse Burgeroorlog gingen gebruiken voor de zogeheten Lost Cause, werden Geconfedereerde generaals Robert E. Lee tot helden verklaard. Aangezien elke held een vijand nodig heeft, werd Grant de vijand. Lost Cause-verdedigers bekritiseerden Grant voor zijn dronkenschap, corruptie en zijn gebruik van soldaten als kanonnenvoer. Hierdoor werd Grant juist als een slechte president gezien. Tegenwoordig zien veel Amerikanen Grant als een held en als een van de betere presidenten.

Levensloop

Jeugd en opleiding

Een voorstelling van de geboorteplaats van Grant

Grant werd geboren op 27 april 1822 in Point Pleasant in de Amerikaanse Ohio. Grant was de zoon van Jesse Root Grant en Hannah Simpson Grant. Grant kwam uit een familie van Engelse kolonisten en zijn familie woonde als sinds 1630 in de Verenigde Staten. Zijn grootvader had gediend in de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog. Aan zijn moeders kant was Grant van Ierse afkomst. In 1823 verhuisde zijn familie naar Georgetown en het gezin kreeg nog vijf kinderen. Toen Grant vijf jaar oud was kreeg hij onderwijs. Uiteindelijk werd Grant naar een privéschool gestuurd. In zijn jeugd raakte Grant geïnteresseerd in paarden. Hij leerde paardrijden en besteedde veel tijd deze te verzorgen. Grants vader was een leerlooier (iemand die leer maakt), maar Grant was niet geïnteresseerd in het looien van leer. In plaats hiervan stuurde zijn vader hem met paard en wagen voor de verkoop van leer en de aankoop van goederen.

Grant werd nooit gedwongen om de kerk te gaan door zijn ouders, terwijl zijn broers en zussen dit wel werden. Grant was gelovig, maar geloofde dat religie iets persoonlijks was. Hij bad hierdoor alleen privé. Tegenwoordig wordt geloofd dat Grant een agnost was. Tot aan de Amerikaanse Burgeroorlog zou Grant zich niet met de politiek bemoeien. Toch stelde hij dat als hij moest kiezen, hij voor de Whig Party zou zijn.

Huwelijk en kinderen

De familie in 1870

In 1848 trouwde Grant met Julia Dent; de zuster van een van zijn vrienden. Het paar was eerst vier jaar verloofd geweest, voordat ze trouwden in St. Louis. Julia's familie had slaven, terwijl Grants familie tegen de slavernij was. Hierdoor waren Grants ouders niet op de trouwerij aanwezig. Julia werd uiteindelijk wel door Grants familie geaccepteerd. Het paar kreeg vier kinderen:

• Frederick
• Ulysses Jr.
• Ellen
• Jesse

Het paar bleef na de bruiloft twee maanden samen, waarna Grant terug in het leger ging.

Militaire carrière

Op 17-jarige leeftijd schreef zijn vader Grant in voor het leger. Grant kreeg van andere soldaten de bijnaam Sam. Dit verwees naar Uncle Sam, naar initialen van Grant (US). Grant bleek erg vaardig te zijn om in het leger te gaan. Naast de training spendeerde hij veel tijd aan het lezen van boeken en schilderen. Hij was geïnspireerd door generaal Winfield Scott, die hij ook ontmoette. In 1843 slaagde hij van de militaire academie. Grant vestigde zich vervolgens in Saint Louis. In 1846 brak de Mexicaans-Amerikaanse Oorlog uit na spanningen over Texas. Texas was officieel onderdeel van Mexico, maar had zich onafhankelijk verklaard. De Texanen wilden zich bij de Verenigde Staten aansluiten en de Verenigde Staten wilden Texas toevoegen als staat. President John Tyler tekende aan het einde van zijn presidentschap een wet die dit mogelijk maakte. Zijn opvolger, James K. Polk, wilde de Verenigde Staten daarnaast naar het westen uitbreiden. Onder Polks presidentschap brak de oorlog uit.

Grant in 1868

Grant vocht in de oorlog in het Amerikaans leger en had de leiding in de slag bij Resaca de la Palma. Zijn vaardigheid met paarden werd duidelijk de slag bij Monterrey. Hierbij hing aan de zijkant van zijn paard. Voordat hij de stad verliet hielp hij met het verzorgen van de gewonden. Grant kreeg promotie tot eerste luitenant. Het resultaat van de oorlog was dat Texas en het gebied ten westen van Texas nu bij de Verenigde Staten hoorden. Hier liggen nu de staten Californië, Nevada, Utah, Colorado, New Mexico en Arizona. Gedurende de oorlog had Grant de technieken gezien van generaal Winfield Scott en Zachary Taylor. Hoewel hij in de oorlog had gevochten, was hij tegen de aanwinst van het grondgebied. Grant was fel tegen de slavernij en was bang dat het nieuwe gebied gebruikt zou worden voor de uitbreiding van de slavernij. Grant trok met zijn vrouw naar Detroit en later naar het noorden van de staat New York. Grant werd later ingezet voor een missie van het brengen van arbeiders naar Californië via Panama. In Californië was namelijk goud gevonden. Grant verbleef in San Francisco en later in het Oregon-territorium.

In 1853 werd Grant benoemd tot kapitein, maar stapte een jaar later uit het leger. Hij keerde terug naar Saint Louis en ging werken. Grant leefde de zeven jaren hierna in armoede. In 1856 verhuisde het gezin naar de ouders van Grant. De economische crisis van 1857 zorgde voor nog meer armoede. Grant bleef zich echter met de landbouw bezighouden. In 1858 kreeg hij malaria, waarna de landbouw opgaf. Datzelfde jaar kreeg hij van zijn schoonvader een slaaf. Grant was tegen de slavernij en kon het niet in hem opbrengen om mensen tot werken te dwingen. Grant besloot daarom de slaaf te bevrijden. Grant was een lid van de Republikeinse Partij, die tegen de slavernij was. Toch besloot hij op de Democratische kandidaat James Buchanan te stemmen in 1856, aangezien hij bang was dat het zuiden zich zou afscheiden. In 1860 stemde hij eveneens voor de Democratische kandidaat Stephen A. Douglas, aangezien hij bang was dat de verkiezing van Abraham Lincoln tot een burgeroorlog zou leiden. Lincoln won de verkiezingen en niet veel later scheidden de Zuidelijke Staten zich ook een voor een af.

Amerikaanse Burgeroorlog

Zie Amerikaanse Burgeroorlog voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Grant in 1864

Dit leidde uiteindelijk tot de Amerikaanse Burgeroorlog, die startte na de aanval op Fort Sumter op 12 april 1861. Grant koos de kant van de Unie; de Noordelijke Staten. Hij meldde zich bij Lincoln en werd ingezet in het westen. Grant moest de weg langs de Mississippi vrijmaken, zodat de Zuidelijke Staten in tweeën waren verdeeld. Grant trok met zijn troepen naar Illinois en wilde vanaf daar het zuiden binnenvallen. Grant was aan het begin van de oorlog de meest succesvolle generaal voor het Noordelijke leger. Het Zuidelijke leger behaalde grote overwinningen op het noorden in onder andere Virginia, maar Grant wist het Zuidelijke leger te verslaan in westen. De eerste grote overwinning in Tennessee was ook een overwinning voor Grant. Het Zuiden wilde vrede sluiten met Grant, maar Grant moest hier niet van weten. Hij eiste onvoorwaardelijke overgave. Hierdoor kreeg hij de bijnaam Unconditional Surrender Grant. Grant stond bekend om zijn technieken en zijn vastberadenheid. In de beroemde slag bij Shiloh vocht hij twee dagen lang tijdens het zuidelijke leger onder leiding van P.G.T. Beauregard. Grant offerde veel soldaten op, wat voor veel kritiek zorgde. Veel kabinetsleden van Lincoln wilden Grant als generaal ontslaan, maar Lincoln wilde Grant houden. De reden waarom Grant zo vastberaden was, had mede met alcohol te maken. Grant dronk veel alcohol als hij van huis was en was redelijk verslaafd. Grant dwong zichzelf om geen alcohol te drinken tijdens de oorlog. Een soldaat van Grant zei over hem:

He habitually wears an expression as if he had determined to drive his head through a brick wall, and was about to do it. Hij heeft een gezichtsuitdrukking alsof hij vastbesloten was om met zijn hoofd door een stenen muur te breken en was in staat om dat te doen.

Na de overwinning in Shiloh was Vicksburg de enige stad langs de Mississippi die nog in handen van de Zuidelijke Staten was. Het Noordelijke leger had namelijk al New Orleans op het zuiden veroverd. Grant verplaatste zijn leger snel naar de stad en belegerde Vicksburg voor maanden. Op 4 juli 1863, een dag na de Slag bij Gettysburg, gaf de stad zich over. Dit waren twee overwinningen voor het noorden en gaf nieuwe hoop.

Na de overwinning in Vicksburg nam Grant het leger van William Rosecrans over. Grant trok door Tennessee, maar werd later door Lincoln naar het westen gehaald. Grant nam het hier op tegen de Zuidelijke generaal Robert E. Lee. Lincoln en Grant hadden als doel om de Zuidelijke hoofdstad Richmond in Virginia in te nemen. In zijn eerste slag tegen Lee, de slag in de Wildernis, verloor hij dik van Lee. Maar in plaats van terug te keren, achtervolgde hij het leger van Lee. Grant wist het leger van Lee te verzwakken, maar uiteindelijk liep de achtervolging bij Petersburg vast. Vervolgens volgde een belegering van de stad van maar liefst negen maanden. Petersburg gaf zich uiteindelijk over en Grant wist Richmond in te nemen. Lee vluchtte, maar sloot op 9 april 1865 vrede met Lee in Appomattox Court House. De overgave van Robert E. Lee wordt gezien als het eigenlijk einde van de oorlog. Hoewel het zuiden nog doorvocht, hadden zij in feite al verloren. In de volgende weken gaven steeds meer Zuidelijke generaals zich over.

Na de burgeroorlog

De uitslag van de verkiezingen van 1868

Vijf dagen na de overwinning van Grant werd Lincoln vermoord. Lincoln had eerder Grant uitgenodigd om met hem naar het theater te gaan, maar Grant had dit afgewezen. Grant ging die dag namelijk naar Philadelphia reizen. Grant was, net als de rest van het land, gechoqueerd door de moord. Grant dacht daarnaast dat hij het eigenlijke doelwit was. Op zijn begrafenis zei Grant dat Lincoln de grootste man was, die hij ooit ontmoet had. Grant beloofde samen te werken met de regering van de nieuwe president Andrew Johnson. Grant bleef leiding geven aan het Amerikaanse leger en hield zich bezig met de wederopbouw in het zuiden. Na de oorlog werd de slavernij in het zuiden afgeschaft en het leger hield toezicht of dit ook echt gebeurde. Johnson en Grant hadden echter andere ideeën over wat er met het zuiden moest gebeuren na de oorlog. Johnson wilde net als Grant dat alle slaven bevrijd werden, maar voor Johnson stopte het daar. Grant was daarnaast nog voorstander van burgerschap en stemrecht voor Afro-Amerikanen. Johnson wilde dat de Zuidelijke Staten zich weer snel aansloten bij het noorden, maar Grant wilde het zuiden hervormen.

De Republikeinen hadden een meerderheid in het Amerikaans Congres en stonden aan de kant van Grant. Johnson sprak echter voor veel wetten een veto uit. Uiteindelijk leidde dit mede tot een afzettingsprocedure tegen Johnson. De procedure haalde echter één stem te weinig en Johnson bleef president. Toch wilden de Democraten hem niet meer als kandidaat voor de verkiezingen van 1868. Johnson en de Democraten waren onpopulair geworden. Ondertussen kwamen de Republikeinen met een nieuwe populaire kandidaat; Ulysses S. Grant. Grant won de verkiezingen van de Democratische kandidaat Horatio Seymour en werd zo de nieuwe president.

Presidentschap

Eerste termijn

De inauguratie van Grant

Grant was een groot voorstander van gelijke rechten voor iedereen. Grant wilde Afro-Amerikanen, de voormalige slaven, stemrecht geven. Ook wilde hij zorgen dat zij Amerikaans staatsburger waren. Dit was al een plan dat Lincoln had, maar zijn opvolger Johnson wilde dit absoluut niet. Grant had een Republikeinse meerderheid in het Amerikaans Congres. Uiteindelijk werd in 1870 het vijftiende amendement aan de grondwet toegevoegd, waardoor Afro-Amerikanen stemrecht kregen. Grant was hierdoor voor Afro-Amerikanen een hele populaire president. Grant pleitte daarnaast nog voor een goede behandeling van inheemse Amerikanen en gelijke rechten voor vrouwen. Vrouwen en inheemse Amerikanen zouden pas in de jaren 1920 gelijke rechten krijgen. Onder Grant verbeterde de positie van Joden in de samenleving. Grant koos veel mensen met een Joodse achtergrond als ambtenaar. Toen hij hoorde dat de Russische tsaar Joden verbande, tekende hij een petitie tegen de tsaar. Grant was in veel aspecten zijn tijd vooruit. Hij wilde religieus onderwijs beperken en onderwijs voor iedereen ongeacht geslacht of afkomst beschikbaar maken. Dit voorstel haalde het echter niet door de Senaat.

In 1872 stichtte Grant het eerste nationale park van de Verenigde Staten, Yellowstone. Grant was een groot voorstander van vrede en wilde de vrede bewaren. In zijn tijd waren er geen grote internationale conflicten. Grant verbeterde handelsrelaties met onder andere Spanje, het Verenigd Koninkrijk en Canada. Ook wilde hij handelsrelaties met Korea openen, maar dit faalde. Grant had een plan om de Dominicaanse Republiek toe te voegen aan de Verenigde Staten, maar senator Charles Sumner was tegen dit plan. In 1875 wist Grant ervoor te zorgen dat er vrijhandel met het koninkrijk Hawaii was. Grants grootste zorg was echter de Reconstructie in het zuiden. De Zuidelijke Staten hadden bezwaar tegen gelijke rechten voor Afro-Amerikanen, maar Grant zette onder andere de staat Georgia onder druk om de wet alsnog aan te nemen. Onder Grant kwam de eerste Ku Klux Klan (KKK) op, die zich bezighield met geweld, haatzaaien en moorden op Afro-Amerikanen. Grant gebruikte het Amerikaans leger om de Klan te verslaan en de Klan verdween in 1874. De KKK zou echter een heropleving beleven in de 20e eeuw.

Tweede termijn

Grant in 1870

Hoewel onder Grant de economie een kleine dip had gehad, was Grant toch erg populair als president. De economie was tijdens inmiddels hersteld en groeide erg hard. Grant won de verkiezingen van 1872 met grote meerderheid. Grant wilde dat Afro-Amerikanen door de Amerikaanse overheid tegen discriminatie beschermt werden. Grant had de support van onder andere Frederick Douglas en verschillende burgerrechtenactivisten. Grant wilde daarnaast zorgen voor een sterke dollar. De dollar was zowel gekoppeld aan de zilver- als de goudstandaard. Grant zorgde ervoor dat de dollar alleen nog aan de goudstandaard was gekoppeld. Dit was slecht nieuws voor boeren en dit leidde uiteindelijk tot een nieuwe economisch crisis in 1873. Tijdens deze crisis gingen veel spoorwegenmaatschappijen failliet. Dit maakte Grant tijdens zijn tweede termijn een stuk minder populair.

Wat ook niet meehielp waren de vele schandalen. Grant werd gezien als een eerlijk en betrouwbaar man, maar hij omringde zich met mensen die dit niet echt waren. Dit leidde tot vele schandalen omtrent corruptie. Een van de bekendste schandalen was Whiskey Ring. Dit was een samenspanning tussen whiskystokers en Amerikaanse politici. Verschillende Republikeinse politici werkten met deze stokers samen om fraude te plegen in accijns. Op deze manier hoefden de stokers minder accijns te betalen dan ze eigenlijk moesten. De stokers betaalden hiervoor de politici veel geld. Deze schandalen wierpen een schaduw over Grant en Grant werd minder populair. Hoewel Grant zelf nooit van corruptie is beschuldigd, was dit niet goed voor zijn reputatie. Daarnaast had Grant de gewoonte om veel alcohol te drinken, wat ook niet hielp. Grant wilde zich verkiesbaar stellen voor de verkiezingen van 1878. Een Amerikaanse president kon toentertijd meer dan twee termijnen dienen als president (dit werd pas in de jaren 1950 veranderd naar maximaal twee termijnen). De Republikeinen wilden dit echter niet en kozen Rutherford B. Hayes als hun kandidaat. Hayes won de verkiezingen van dat jaar en werd de opvolger van Grant.

Latere leven

Grant schrijft zijn biografie

Grant was na zijn presidentschap ongekend populair. Grant besloot daarom een wereldtour te maken. Hij ging naar Europa, het Midden-Oosten en Azië. Hij bezocht onder meer de Britse koningin Victoria, paus Leo XIII, de Duitse rijkskanselier Otto von Bismarck en de keizer van China. Grant was de eerste Amerikaanse president die de heilige stad Jeruzalem bezocht. De wereldtour van Grant bewees dat de Verenigde Staten een wereldmacht aan het worden waren. De tour werd ook door president Hayes gesteund, aangezien het de Verenigde Staten in het buitenland promootte. Hayes' presidentschap was echter een ramp en de Republikeinse Partij wilde hem geen tweede termijn geven. Grant deed een poging om opnieuw de Republikeinse presidentskandidaat in 1880 te worden, maar verloor van James A. Garfield. Garfield werd gekozen tot president en Grant steunde hem. Garfield werd echter na negen maanden al vermoord, wat een zware shock voor Grant was.

Grant had het na zijn presidentschap financieel moeilijk. In die tijd kregen presidenten geen geld na hun presidentschap van de Amerikaanse overheid. Grant zette zich in voor vrijhandel met Mexico, maar de Senaat wilde dit niet. Grant had verschillende baantjes, maar deze faalden allemaal. In 1885 ging zijn gezondheid ook nog eens hard achteruit en hij kon dit meer werken. Grant besloot daarom een autobiografie te schrijven. Zijn vriend en schrijver Mark Twain zorgde dat dit gepubliceerd kon worden. Zijn biografie werd een bestseller en leverde een hoop geld op. Het boek heette Personal Memoirs of U. S. Grant. Het geld dat met het boek verdiend was, werd nagelaten van Grants vrouw. Bij Grant werd keelkanker vastgesteld en kort na het publiceren van het boek overleed hij. De dood van Grant zorgde ervoor dat president Grover Cleveland een periode van nationale rouw voor 30 dagen afkondigde. Grant lichaam werd per trein van West Point naar New York City gehaald. Langs de route stonden duizenden mensen, waaronder de nog levende oud-presidenten, hun kabinetsleden, de rechters van het Hooggerechtshof en oud-generaals. Zo'n 1,5 miljoen mensen bewezen hun laatste eer aan Grant. Grants lichaam werd in een tijdelijke tombe in New York City geplaatst. Twaalf jaar later werd het naar de huidige, grote tombe verplaatst.

Reputatie en nagedachtenis

Imago

De Grant's Tomb in New York City; het op een na grootste mausoleum in Noord-Amerika

Na zijn presidentschap werd Grant gezien als een van de beste presidenten die de Verenigde Staten ooit hadden gehad. Grant was in zijn latere leven net zo populair als George Washington en Abraham Lincoln. Hij werd geprezen voor zijn presidentschap en zijn overwinningen in de Amerikaanse Burgeroorlog. Grant was vooral in de Noordelijke Staten populair. Het zuiden had na de oorlog veel kritiek op de bloederige militaire operaties die Grant uitvoerde. Tijdens zijn leven bleef Grant populair, maar dit veranderde na zijn dood aan het einde van de 19e eeuw. Gedurende deze tijd probeerden soldaten van de voormalige Zuidelijke Staten de daden van de Confederatie goed te praten. Zij vormden een beweging, dat leidde tot de Lost Cause Myth. De Lost Cause Myth houdt in dat de oorlog helemaal niet over slavernij ging, maar over de rechten van staten. De oorlog zou een oorlog van noordelijke agressie zijn. De beweging prees Geconfedereerde generaals zoals Robert E. Lee. Lee werd door de aanhangers van de mythe gezien als een ware held. Aangezien iedere held een schurk nodig heeft, werd Grant als schurk gezien. Volgens de aanhangers van de Lost Cause Myth was Grant een slechte generaal, die altijd dronken was en soldaten als kanonnenvoer offerde. Ook werd Grants presidentschap als corrupt gezien.

Dit zorgde ervoor dat Grant als een gemiddelde tot slechte president werd gezien. Dit veranderde rond de jaren 1950. Grant werd geprezen voor zijn militaire kwaliteiten. In 2021 werden deze officieel door de Amerikaanse overheid erkent. Volgens de overheid zijn Grants technieken later nog veel gebruikt. Veel Amerikanen zagen Grant nog steeds als een dronken en corrupte man. Grant stond vaak onder de lijstjes met slechtste presidenten samen met Andrew Johnson, Franklin Pierce, James Buchanan en Herbert Hoover. Tijdens de burgerrechtenbeweging van de jaren 1960 veranderde dit een beetje. Tegenwoordig wordt Grant door vele als een gemiddelde tot goede president gezien. Grant wordt geprezen voor zijn inzet voor de rechten van Afro-Amerikanen.

Monumenten

Ulysses S. Grant Memorial

Grant Park in Chicago

De volgende monumenten zijn opgedragen aan Ulysses S. Grant:

• De Ulysses S. Grant Memorial in Washington D.C.
• Ulysses S. Grant National Historic Site in de buurt van St. Louis, Missouri
• U.S. Grant Cottage State Historic Site in de staat New York
• Grant Park in Chicago, Illinois
• Diverse plaatsen de naam Grant.
• De General Grant sequoia; de grootste boom in het Kings Canyon National Park
• De Ulysses S. Grant Library van de Universiteit van Mississippi.
• Een marmeren standbeeld in het Capitool, Washington D.C.
• Het Ulysses S. Grant Monument in Chicago
• Een ruiterstandbeeld in Philadelphia, Pennsylvania
• Een standbeeld voor het Capitool van de staat Ohio
• Een buste in San Francisco, Californië
• Het U.S. Grant Hotel in San Diego
• De televiserie Grant uit 2020

Daarnaast is Grant een personage in vele televisieseries en films, waaronder de film Lincoln (2012) en een aflevering van Dr. Quinn, Medicine Woman.