Techno

Roland TR-808 drummachine

Techno is een muziekstijl van elektronische dansmuziek (EDM) dat over het algemeen te herkennen is aan een zich herhalende 'vier op de vloer' beats. Het is een variatie op de house. Over het algemeen wordt deze gemaakt voor gebruik in een doorlopende dj-set. Het centrale ritme is vaak in de gewone vierkwartsmaat (4/4), terwijl het tempo varieert tussen de 120 en 150 beats per minute (bpm). Techno-artiesten kunnen elektronische instrumenten gebruiken, zoals samplers, drummachines, sequencers en synthesizers, maar ook digitale geluidverwerkers op de computer. Drummachines uit de jaren 80, zoals van het merk Roland TR-808 en TR-909, worden nog steeds zeer gewaardeerd en software-emulaties (software-synthesizers die de oudere vormen nabootsen) van dergelijke retro-instrumenten zijn populair. Het originele nummer van Giorgio Moroder "I feel love" (niet-vocale versie, ook bekend van Donna Summer) uit 1976 kan worden gezien als een van de vroegste vormen van techno.

De term "techno" is bedacht om te verwijzen naar een soort elektronische muziek die begin jaren tachtig in Duitsland is ontstaan. In 1988, na de Britse uitgave van het overzicht "Techno! The New Dance Sound of Detroit", werd de term techno geassocieerd met een vorm van elektronische dansmuziek gemaakt in Detroit. 'Detroit techno' is het resultaat van de versmelting van synthpop door artiesten als Kraftwerk, Giorgio Moroder en Yellow Magic Orchestra met Afro-Amerikaanse stijlen als house, electro en funk. De muziek die halverwege tot eind jaren '80 werd geproduceerd door Juan Atkins, Derrick May en Kevin Saunderson (gezamenlijk bekend als Belleville Three), samen met Eddie Fowlkes, Blake Baxter, James Pennington en anderen, wordt gezien als de eerste golf van techno uit Detroit. Een belangrijke rol in de ontwikkeling van de techno is gedaan door de radio-DJ The Magnify Mojo, die zijn luisteraars laat luisteren naar een mix van soul, funk en de Europese synthesizermuziek.

Carl Cox, Britse producer en dj van house en techno

Na het succes van housemuziek in een aantal Europese landen, groeide techno in populariteit in het Verenigd Koninkrijk, Duitsland, België en Nederland. In de Verenigde Staten slaat de techno nauwelijks aan. In Europa ontwikkelden zich snel regionale varianten en tegen het begin van de jaren '90 hadden techno-substijlen zoals acid, hardcore, ambient en dub-techno zich ontwikkeld. Muziekjournalisten en fans van techno zijn over het algemeen wat terughoudender in het gebruik van de term (je kunt niet alles techno noemen); er kan dus een duidelijk onderscheid worden gemaakt tussen soms er op lijkende maar vaak kwalitatief verschillende stijlen, zoals tech house en trance. Op een gegeven moment is techno de benaming voor zowel de hithouse van 2 unlimited (zie ook Eurodance) als de abstracte klanken van Aphex Twin.

Een band als The Prodigy schroeft het tempo op ten behoeve van het rave-wereldje. Dit zijn georganiseerde (soms verboden) dansfeesten in een pakhuis, bos, grot of ander privéterrein of openbare ruimte, meestal met optredens van dj's. In Rotterdam wordt de techno veranderd tot de substijl die bekend staat als 'gabber' waar het tempo nog hoger ligt.

Martin Garrix is tijdens het 'Amsterdam Dance Event' in oktober 2016 bekroond tot de nieuwe nummer 1 DJ van de wereld (DJ top 100 lijst, hard dance, in 2016). De rest in de top vijftien wordt gevuld door meer Nederlanders bestaande uit bijvoorbeeld Hardwell, Armin van Buuren, Tiësto, Joris Voorn en Afrojack. Ook de vrouwelijke Charlotte de Witte doet goed mee. Kijk je alleen naar de techno DJ's, dan staat de Britse Carl Cox op nummer 1 (in 2016).

Links

• SchoolTV - Techno
• Muziekweb - Techno
• YouTube - Techno
• DJMag (DJ magazine) - Top 100 dj's (2020)