Tasmaanse duivel: verschil tussen versies
k (replaced: [[File: → [[Bestand: (2)) |
|||
| (11 tussenliggende versies door 6 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| + | {{dier |
||
| − | + | |Naam= Tasmaanse duivel |
|
| + | |Wetenschappelijke naam=Sarcophilus harrisii |
||
| + | |Afbeelding= [[Bestand:Sarcophilus harrisii taranna.jpg|300px]] |
||
| + | |IUCN-status= Bedreigd |
||
| + | |Leefgebied= [[Tasmanië]] |
||
| + | |Leefomgeving= Rotsachtige gebieden |
||
| + | |Familie= Echte roofbuideldieren (''Dasyuridae'') |
||
| + | |AfbeeldingLeefgebied= [[Bestand:Leefgebied Tasmaanse duivel.png|300px]] |
||
| + | }} |
||
| − | + | De '''Tasmaanse duivel''' is een [[buideldier]], dat alleen voorkomt op [[Tasmanië]], een [[eiland]] ten zuidoosten van [[Australië]]. |
|
| − | Net als veel Australische dieren is het een buideldier. Een buideldier , zoals ook de kangaroe, draagt het jonkie in de buidel. |
||
| − | De Tasmaanse duivel ziet er vaak gevaarlijk uit. |
+ | De Tasmaanse duivel ziet er vaak gevaarlijk uit. Het kan zijn bek ver open doen, waarbij je zijn tanden kunt zien. Ook maakt hij een hard krijsend geluid. |
| + | == Lichaamsbouw == |
||
| ⚫ | |||
| − | + | de Tasmaanse duivel is ongeveer 70 tot 110 cm lang, exlusief zijn staart. Hij heeft zwakke achterpoten. |
|
| ⚫ | |||
| − | Het volgende gebeurt:ook de tasmaanse duivel kan omkomen in het verkeer. |
||
| ⚫ | |||
| − | Daarnaast is er een ziekte onder deze dieren. Ze krijgen dikke bulten in de mond/wangen.Daardoor kan het dier moeilijker eten. |
||
| ⚫ | De Tasmaanse duivel eet vlees van dode dieren. Op Tasmanië worden veel kangoeroes aangereden door auto's. De kangoeroes grazen graag in de berm omdat het gras daar goed groeit. Dat komt omdat het regenwater van de straat de bermen inloopt. De Tasmaanse duivel komt hier op af, maar kan zo wel omkomen in het verkeer. |
||
| − | Naar de oorzaak ervan wordt onderzoek verricht.Vermoedelijk heeft het te maken met de wijze waarop houtkap van |
+ | Daarnaast is er een ziekte onder deze dieren: een speciale vorm van [[kanker]]. Ze krijgen dikke bulten ([[tumor]]en) in de mond en wangen. Daardoor kan het dier moeilijker eten en verhongert het uiteindelijk. Naar de oorzaak ervan wordt onderzoek verricht. Vermoedelijk heeft het te maken met de wijze waarop houtkap van de bossen wordt uitgevoerd. De dieren levend in het bos worden vergiftigd, alvorens met houtkap begonnen wordt. |
| − | De dieren levend in het bos worden vergiftigd, alvorens met houtkap begonnen wordt. |
||
| − | Pas geleden stond in de krant dat er cartoons gemaakt wordt over de Tasmaanse duivel |
+ | Pas geleden stond in de krant dat er cartoons gemaakt wordt over de Tasmaanse duivel. De opbrengst zal voor het onderzoek worden bestemd, om het dier te helpen. |
| + | [[Categorie:Buideldieren]] |
||
| − | --[[Gebruiker:Quintana|Quintana]] 30 mei 2007 11:11 (CEST) |
||
| − | 30-05-2007 |
||
Versie van 13 feb 2021 09:42
| Tasmaanse duivel Sarcophilus harrisii | |||
|---|---|---|---|
|
| |||
| Bedreigd | |||
| Leefgebied | Tasmanië | ||
| Leefomgeving | Rotsachtige gebieden | ||
| Behoort tot de | Echte roofbuideldieren (Dasyuridae) | ||
|
| |||
| |||
De Tasmaanse duivel is een buideldier, dat alleen voorkomt op Tasmanië, een eiland ten zuidoosten van Australië.
De Tasmaanse duivel ziet er vaak gevaarlijk uit. Het kan zijn bek ver open doen, waarbij je zijn tanden kunt zien. Ook maakt hij een hard krijsend geluid.
Lichaamsbouw
de Tasmaanse duivel is ongeveer 70 tot 110 cm lang, exlusief zijn staart. Hij heeft zwakke achterpoten.
Met uitsterven bedreigd
De Tasmaanse duivel eet vlees van dode dieren. Op Tasmanië worden veel kangoeroes aangereden door auto's. De kangoeroes grazen graag in de berm omdat het gras daar goed groeit. Dat komt omdat het regenwater van de straat de bermen inloopt. De Tasmaanse duivel komt hier op af, maar kan zo wel omkomen in het verkeer.
Daarnaast is er een ziekte onder deze dieren: een speciale vorm van kanker. Ze krijgen dikke bulten (tumoren) in de mond en wangen. Daardoor kan het dier moeilijker eten en verhongert het uiteindelijk. Naar de oorzaak ervan wordt onderzoek verricht. Vermoedelijk heeft het te maken met de wijze waarop houtkap van de bossen wordt uitgevoerd. De dieren levend in het bos worden vergiftigd, alvorens met houtkap begonnen wordt.
Pas geleden stond in de krant dat er cartoons gemaakt wordt over de Tasmaanse duivel. De opbrengst zal voor het onderzoek worden bestemd, om het dier te helpen.