Symfonische rock
Symfonische rock (kortweg symfo) is een muziekstijl welke valt onder het genre rock. Het wordt ook wel progressieve rock genoemd, maar de symfonische rock bevat nog meer onderdelen vanuit de klassieke muziek, zoals het gebruik van klassieke instrumenten, thema's of de klassieke opbouw van composities (muziekstukken). Het ontstaat dan ook iets later dan de progressieve rock, namelijk aan het einde van de jaren '60.
Het wordt ook wel Adult Oriented Rock (op volwassenen gerichte rock) of melodieuze rock genoemd.
Omdat het werken met een volledig klassiek orkest duur en tijdrovend is, zoekt men naar andere manieren om de klank van een orkest na te bootsen. Er wordt bijvoorbeeld gebruik gemaakt van de mellotron, een voorloper van de sampler. Een mellotron is een elektrisch muziekinstrument met pianotoetsen, waarbij het geluid gemaakt wordt door middel van geluidsfragmenten (bijvoorbeeld van een viool) die op magneetbanden zijn opgenomen. Bij indrukken van een toets wordt een magneetband tegen een magneetkop d.m.v. een aandrukrol gedrukt en dan afgespeeld. Voor elke toets (toon) is er een stukje magneetband nodig waarop maximaal acht seconden muziek staat. Laat men de toets los, dan schiet het stukje band weer terug naar het begin. Vanaf de jaren '70 maakt men gebruik van een zogeheten string synthesizer. Met de huidige computertechniek gaat het namaken van orkesten en dergelijker nog eenvoudiger.
Bekende artiesten en bands die symfonische rock brengen zijn bijvoorbeeld Kate Bush, Pink Floyd met "Another Brick In The Wall", The Electric Light Orchestra (ELO), Roger Waters, Vangelis, Procol Harum, The Alan Parsons Project, Iron Maiden en Supertramp. "Private Investigations", een nummer van de Engelse rockband Dire Straits, heeft ook symfonische trekjes.
Nederland
Ook Nederlandse bands beginnen eind jaren '60 met het maken van symfonische rock. Een voorbeeld ervan is Ekseption uit Haarlem. De toetsenist Rick van der Linden heeft zijn opleiding gehad op een conservatorium (toen nog vooral een muziekopleiding voor klassieke muziek). Hij begon met zijn elektronische orgel klassieke muziekstukken te mixen met de rock. Op hun eerste single gebruikt de band het eerste deel van Beethovens vijfde symfonie. "The Fifth" haalt dan de derde plaats in de Top 40.
Ook de dwarsfluit speler Thijs van Leer en gitarist Jan Akkerman van de band Focus mixen klassieke muziek met jazz en rock. Opvallend is de jodelende zang van Thijs van Leer. Jan Akkerman wordt in 1973 in de door Melody Maker uitgeschreven verkiezing tot beste gitarist ter wereld uitgeroepen.
Minder bekend is de band Alquin uit Delft. Deze band zal vrij snel een overstap maken naar de funk. De Groningse band Solution maakt in 1971 hun eerste album "Solution". Het bevat een mix van jazz, rock en progressieve rock die bij pers en het publiek in goede smaak valt. Ook de band Kayak kan tot de symfonische rock gerekend worden. Zij richten zich vooral op sfeer en rust. In 1979 roept het Amerikaanse vakblad Record World de band Kayak uit tot meest veelbelovende band.
Ook de Haagse band Earth & Fire met zangeres Jerney Kaagman, maakte gebruik van de mellotron waardoor hun muziek symfonische trekjes krijgt.
Links
- Muziekweb - progrock - symfo
- YouTube - Symfonische rock
- Paul McCartney demonstrates the Mellotron (Engels)
- "The 5th" - Ekseption (1969)
- "Sylvia" - Focus (1972)
- Empty Faces - Solution (1977)
- "Ruthless Queen" - Kayak (1978)