Swing (muziek)
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
|
Dit artikel is nog niet af. |
Swingmuziek of kortweg Swing is een vorm van de muziekstijl Jazz die zich in de jaren '30 en '40 van de twintigste eeuw in de Verenigde Staten ontwikkelde. De naam kwam van de nadruk op de off-beat (eNE - tweeE - drieE - VierE) wat beïnvloed werd door de ragtime. Swingbands hadden meestal solisten die improviseerden op de melodie over het arrangement (dat wat aangeeft welke instrumenten er aan de beurt zijn). De dansbare swingstijl van Bigbands en bandleiders zoals Benny Goodman was de meest voorkomende muziekvorm van Amerikaanse populaire muziek van 1935 tot 1946. Ook wel bekend als het swingtijdperk. Door de groei van de radio-omroep en de grammofoonplaten-industrie vanaf de jaren twintig kregen enkele van de meer populaire dansbands landelijke bekendheid. Het werkwoord "swing" ("zwaaien") wordt ook gebruikt als een term om de band aan te moedigen nog opzwepender te spelen. Bekende muzikanten uit het swingtijdperk zijn onder meer Louis Armstrong, Count Basie, Cab Calloway, Jimmy Dorsey, Tommy Dorsey, Duke Ellington, Benny Goodman, Woody Herman, Harry James, Louis Jordan, Glenn Miller, Louis Prima en Artie Shaw.
Swing begon zo'n beetje in 1920 en werd gespeeld door dansmuziek bands. Daarbij ontstonden nieuwe stijlen die op de bladmuziek werd vastgelegd. Hierbij ging het om ritmische vernieuwingen, bedacht en ontwikkelt door Louis Armstrong en Earl Hines. Met het begin van de jaren dertig kwamen de financiële moeilijkheden van de Grote Depressie (economische crisis) die het opnemen van de nieuwe muziek bemoeilijkte en sommige bands gingen failliet. Na de Tweede Wereldoorlog begon Swing in populariteit af te nemen en nieuwere jazzstijlen als jump blues en bebop wonnen aan populariteit.
Swing werd vermengd met andere genres om nieuwe muziekstijlen te maken. In de countrymuziek gebruikten artiesten als Jimmie Rodgers, Moon Mullican en Bob Wills onderdelen van swing samen met Blues om een muziekstijl te maken dat 'western swing' wordt genoemd. De beroemde Roma gitarist Django Reinhardt bedacht de 'gypsy swing' (zigeuner zwing). Eind jaren '80 tot begin jaren '90 ontstond de populaire 'urban- style swing-beat' genaamd 'New Jack Swing' (New York Go-Go), gemaakt door de jonge producent Teddy Riley. Eind jaren '90 en in de jaren '00 was er een swing-herleving, geleid door de Squirrel Nut Zippers, het Brian Setzer orkest en Big Bad Voodoo Daddy.
Swingdansen zou het swingtijdperk overleven en ook gekoppeld worden met de vroege Rock & Roll en latere R&B.
Instrumenten
Net als bij de bigband komen werden de volgende muziekinstrumenten gebruikt: koperblazers als trompet of cornet en trombone en de houblazer klarinet. De ritmesectie bestond uit een sousafoon en drums en soms een banjo. Tegen het begin van de jaren twintig werden gitaren en piano's soms vervangen door de banjo en een contrabas soms in de plaats van de sousafoon. Een belangrijk onderdeel van de Swing is het vraag en antwoordspel tussen bijvoorbeeld de houtblazers en koperblazers.