Straatfotografie
Straatfotografie is een genre van fotografie waarbij je met je fotocamera op stap gaat om boeiende plaatjes te schieten van andere mensen en hun omgeving.
Het onderwerp van straatfotografie
Het fotograferen van straattaferelen wordt al sinds de uitvinding van de fotografie gedaan, maar dat gebeurde meestal om stadsgedeelten, gebouwen en monumenten te documenteren. Het was in de 19e eeuw ook een heel gedoe om met zwaar fotomateriaal rond te zeulen. Pas met de komst van de kleinbeeldcamera begin 20e eeuw werd het voor de fotograaf aantrekkelijk om op wandel te gaan en buiten interessante taferelen vast te leggen.
De naam straatfotografie laat vermoeden dat er bij dit genre alleen op straat mag worden gefotografeerd, maar dat is niet zo. 'Straat' moet je heel ruim interpreteren als 'publieke ruimte'. Denk aan stations, bushaltes, markten en parken.
Nu denk je misschien dat elke foto die 'op straat' wordt genomen ook meteen straatfotografie is. Toch niet. Een goede straatfoto maken is best wel moeilijk. Je moet natuurlijk inzicht hebben in een aantal technische mogelijkheden van de camera, maar ook 'een goed oog' hebben voor boeiende taferelen. Een goede straatfotograaf reageert heel snel wanneer wat interessants zich plots aanbiedt.
Straatfotografie leren
Mogelijk wandel je de hele dag in de stad rond, schiet honderden plaatjes, maar houdt er slechts enkele over die goede straatfoto's zijn. Om het onder de knie te krijgen kun je best beginnen met heel veel foto's te bekijken van grootmeesters van de straatfotografie. De Fransman Henri Cartier-Bresson (1908-2004) wordt beschouwd als "de vader van de moderne straatfotografie". Andere bekende straatfotografen zijn Joel Meyerowitz, Garry Winogrand en Thomas Leuthard. Mogelijk de bekendste promotor van straatfotografie is Eric Kim, die gratis Engelstalige cursussen online zet. Nederlandstalige boeken en websites zijn er nog niet zoveel, en de meeste ervan zijn commercieel doordat ze vooral cursussen en boeken willen verkopen.
De klassieke straatfotografen werkten het liefst in zwart-wit, maar hedendaagse straatfotografen geven vaak de voorkeur aan kleurenfoto's. De meeste straatfotografen werken met een lichte kleinbeeldcamera met een vast 50mm-objectief ('prime', soms een groothoek), met stille sluiter en snelle autofocus. Als je pas begint met deze hobby, mag je gerust alles op 'automatisch' zetten. Typische straatfoto's hebben een grote scherptediepte, (diafragma f/8, f/11 of kleiner) omdat ook de achtergrond belangrijk is. Straatfotografie is immers wat anders dan portretfotografie waar met grote diafragma-openingen wordt gewerkt om de achtergrond onscherp te maken. Ook typisch is een hoge sluitersnelheid vanaf 1/250 seconde om bewegingsonscherpte te vermijden.
Je hoeft geen dure camera
Je hoeft niet meteen naar de winkel te hollen om een dure kleine camera te kopen. Waarschijnlijk zit er al een prima straatcamera in je zak: je smartphone! Moderne smartphones maken immers prachtige foto's, zelfs al is hun sensor wat kleiner in vergelijking met fotocamera's.
Link
- (nl) Visie op straatfotografie, een informatieve site zonder commerciële bedoelingen.