Stoomschip

Een Stoomschip (ook wel stoomboot genoemd) is een type boot.

in 1816 voer de eerste stoomboot de haven van Amsterdam binnen. Het was een feestelijke gebeurtenis, want het was iets bijzonders.In de 19e eeuw werd het zeilschip voortdurend verbeterd, omdat het anders de strijd met de stoomboot niet vol kon houden. In 1860 duurde een reis naar Indië nog maar 76 dagen ! Daar kon het stoomschip uit die tijd niet tegen op. Bovendien moest bij stoomschepen een deel van de laadruimte gevuld worden met kolen voor de machine.

In 1869 werd het Suez-kanaal geopend. Die maakte de weg naar Indië 3000 kilometer korter. Maar doordat er vaak een noorden- of zuidenwind waait, was het kanaal voor zeilschepen niet goed bevaarbaar. Nu kreeg de stoomboot op deze route ineens een voorsprong die niet meer verloren ging. Toch was voor de bemanning ook op een stoomschip het leven zwaar. De zeelui hoefden niet meer in weer en wind loodzware, vaak natte zeilen bij te zetten of te reven, maar vooral de stokers, de mannen die de vuren onder de stoomketels moesten stoken, hadden warm en zwaar werk.

Hoewel veel mensen zich ertegen verzetten kwamen er meer en grotere stoomboten. Toch waren er nog jarenlang kooplui en kapiteins die dachten dat de stoomboten na een poosje wel weer zouden verdwijnen. Maar toen dat niet het geval bleek te zijn werden plannen uitgewerkt om de havens van Amsterdam en Rotterdam beter bereikbaar te maken. Dat gebeurde onder andere door het graven van de Nieuwe Waterweg en het Noordzeekanaal.

Na 1890 brak er een bloeitijd aan voor de stoombootmaatschappijen. Steeds meer stoomschepen voeren de Amsterdamse haven in en uit, o.a. naar Indië en Noord-Amerika. Ook op de Zuiderzee (tegenwoordig het IJsselmeer) was er een druk stoombootverkeer.