Spaanse griep

De Spaanse griep was een wereldwijde griepepidemie in 1918 en 1919. Ruim 30.000.000 mensen uit Noord-Amerika, Afrika, Azië en Europa stierven aan het virus. Het heet de "Spaanse griep", omdat de kranten in Spanje er het eerst over schreven.

Toen de Spaanse griep uitbrak, was de Eerste Wereldoorlog nog in volle gang. Het virus kon zich makkelijk verspreiden over de loopgraven. In augustus 1918 had de helft van de Amerikaanse soldaten in Europa de ziekte. De epidemie zorgde bij zowel de geallieerden als de centralen voor een groot troepenverlies: 200.000 Britten, 400.000 Fransen en 500.000 Duitsers werden buiten gevecht gesteld.

In Nederland stierven 21.000 mensen aan de ziekte. Omdat het virus vaak longontsteking nalaat, stierven daaraan ook nog eens 38.000 mensen. Het exacte dodenaantal wereldwijd is onbekend. Sommigen zeggen 20 miljoen, anderen 40 miljoen. In totaal raakten een half miljard mensen besmet met het virus, 20% van de toenmalige wereldbevolking. In de Verenigde Staten stierven 675.000 mensen en in Engeland en Frankrijk ook honderdduizenden. In India en Rusland stierven de meeste mensen. In Nederlands-Indië stierven er 1.5 miljoen mensen aan deze ziekte.