Sledehond

Uit Wikikids
Versie door Hanssain (overleg | bijdragen) op 14 jan 2022 om 14:14 (Aanzet sledehond)
(wijz) ← Oudere versie | toon huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Under construction icon-red.svg Werk in uitvoering!
Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt.
Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren.
De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel.
Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.
Under construction icon-red.svg
Dit artikel is nog niet af.
Sledehonden tijdens wedstrijd

Een sledehond is een hond die is getraind en gebruikt om een ​​landvoertuig in een tuig te trekken, meestal een slee over sneeuw.

Sledehonden worden al minstens 8.000 jaar in het Noordpoolgebied gebruikt en waren, samen met kajaks en later waterscooters, het enige vervoermiddel in Arctische gebieden tot de introductie van vrachtwagens met opleggers, sneeuwscooters en vliegtuigen in de 20e eeuw, die voorraden vervoerden in gebieden die ontoegankelijk waren voor andere voertuigen.  Ze werden met wisselend succes gebruikt bij de verkenningen van de Noord- en Zuidpool. Ook tijdens de goudkoorts in Alaska werden ze ingezet. Sledehondenteams bezorgden post aan plattelandsgemeenschappen in Alaska, Yukon, Northwest Territories en Nunavut. Sledehonden worden tegenwoordig nog steeds gebruikt door sommige plattelandsgemeenschappen, vooral in gebieden van Rusland, Canada, Noorwegen, Zweden, Finland en Alaska, evenals een groot deel van Groenland. Ze worden ook gebruikt voor recreatieve doeleinden en race-evenementen, zoals de Iditarod Trail en de Yukon Quest.

Geschiedenis

Een studie uit 2017 toonde aan dat 9.000 jaar geleden de wolf gedomesticeerd was, eerst tot jachthond en later was de huishond aanwezig op wat nu het eiland Zhokhov is, in het noordoosten van Siberië. In die tijd was Siberië verbonden met het vasteland. De honden werden selectief gefokt als sledehonden of jachthonden, wat betekent dat een sledehondenstandaard en een jachthondstandaard naast elkaar bestonden. De beste maximale grootte voor een sledehond is 20-25 kg op basis van themperatuur-regulatie van de vacht en zo, en de oude sledehonden waren tussen de 16 en 25 kg. Dezelfde standaard is 2000 jaar geleden gevonden in de overblijfselen van sledehonden uit deze regio en in de moderne Siberische Husky-ras standaard. Andere honden waren zwaarder met 30 kg en lijken honden te zijn die met wolven waren gekruist en werden gebruikt voor de jacht op ijsberen. Bij de dood waren de hoofden van de honden zorgvuldig door mensen van hun lichaam gescheiden en hierdoor werd gedacht aan ceremoniële redenen.

Ook de Inuit hadden al lang geleden een sledehond. Het gebruik van honden als trekdieren was wijdverbreid in Noord-Amerika, voor de komst van de Europeanen. De Alaskan Gold Rush (goud koorts) zorgde voor hernieuwde belangstelling voor het gebruik van sledehonden als transportmiddel. De meeste goudkampen waren in de winter alleen per hondenslee toegankelijk. Sledehonden werden eind 1800 en begin 1900 gebruikt om de post in Alaska te bezorgen. Alaskan Malamutes waren het favoriete ras, met teams van gemiddeld acht tot tien honden. In de jaren 1920 en 1930 namen vliegtuigen de postbezorging van Alaska over.

Sledehondenrassen

De originele sledehonden werden gekozen vanwege hun grootte, kracht en uithoudingsvermogen, maar moderne honden worden gefokt voor snelheid en uithoudingsvermogen. Voor de wedstrijden worden de hondenteams zorgvuldig samengesteld. Ze worden uitgezocht op grootte (ongeveer hetzelfde) en de gang (de loop-, draf- of loopsnelheid) van de honden. Ze kunnen tot wel 45 km/u rennen. Sledehonden hebben zeer taaie zwemvliezen tussen de dicht bij elkaar staande tenen. Hun zwemvliezen fungeren als sneeuwschoenen.

Sledehondenrassen worden meestal onderverdeeld in de volgende soorten:

  • sprinthonden, gefokt om snel sleeën te trekken
  • vrachthonden, gefokt om enorme gewichten te trekken
  • langeafstandshonden, gefokt om honderden of zelfs duizenden kilometers te reizen, en
  • slee laika's , Russisch gefokt om sleeën te trekken, rendieren te hoeden en op wild te jagen.

De vacht van een hond is afhankelijk van het gebruik. Vrachthonden moeten een dichte, warme vacht hebben om de warmte binnen te houden en sprinthonden hebben een korte vacht die warmte naar buiten laat. De meeste sledehonden hebben een dubbele vacht, waarbij de buitenlaag sneeuw weghoudt van het lichaam en een waterdichte binnenvacht voor isolatie. Bij warm weer kunnen honden problemen hebben met het reguleren van hun lichaamstemperatuur en kunnen ze oververhit raken. Hun staarten dienen om hun neus en poten te beschermen tegen bevriezing als de hond opgerold ligt te slapen. Ze hebben ook een unieke opstelling van bloedvaten in hun benen om te helpen beschermen tegen bevriezing.

Eetlust is een belangrijk onderdeel bij het kiezen van sledehonden; kieskeurige honden buiten het pad kunnen kieskeuriger zijn als ze onderweg zijn op het pad. Ze krijgen vetrijke diëten en onderweg kunnen ze vette zalm of blubberige zeezoogdieren eten. Sledehonden mogen ook niet overdreven agressief zijn tegenover andere honden. Ze hebben ook veel beweging nodig.

Rassen:

  • Alaskan husky
  • Siberische Husky
  • Alaskan Malamute
  • Canadese Eskimohond
  • Groenlandse hond
Afkomstig van Wikikids , de interactieve Nederlandstalige Internet-encyclopedie voor en door kinderen. "https://wikikids.nl/index.php?title=Sledehond&oldid=702061"