Sitting Bull
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
|
Dit artikel is nog niet af. |
| Sitting Bull | |
|---|---|
| |
| Zittende stier, ca. 1883 | |
| Naam voluit | Zittende stier ( Lakota: Tȟatȟáŋka Íyotake, Engels: Sitting Bull) |
| Geboren | ca.1831 |
| Geboren te | Grand River, Dakota Territory,  Verenigde Staten
|
| Overleden | 15 december 1890 |
| Overleden te | Standing Rock Indian Reservation, Grand River, South Dakota |
| Gehuwd met | Licht haar Vier-Gewaden-Vrouw |
| Functie | leider van Hunkpapa Lakota stam |
| Functie(s) | |
| Stamhoofd | |
Portaal  Politiek
| |
Zittende stier (Lakota: Tȟatȟáŋka Íyotake, Engels: Sitting Bull), werd geboren in ca. 1831 en overleed aan een schotwond op 15 december 1890.
Inleiding
Hij was een leider van de Hunkpapa Lakota stam die zijn volk leidde tijdens jarenlang verzet tegen het regeringsbeleid van de Verenigde Staten. Hij werd gedood door de reservaatpolitie van het Standing Rock Indian Reservation tijdens een poging hem te arresteren, op een moment dat de autoriteiten vreesden dat hij zich bij de Ghost Dance- beweging zou aansluiten.
Voor de Slag om de Little Bighorn had Sitting Bull een visioen waarin hij veel soldaten, "zo dik als sprinkhanen", ondersteboven in het Lakota-kamp zag vallen, wat zijn volk beschouwde als een voorspelling van een grote overwinning waarin veel soldaten zouden worden gedood. Ongeveer drie weken later versloegen de geconfedereerde (bondgenoten) Lakota-stammen samen met de noordelijke Cheyenne stammen de 7e cavalerie onder luitenant-kolonel George Armstrong Custer op 25 juni 1876, waarbij Custer's bataljon werd vernietigd en de voorspellende visie van Sitting Bull leek te worden bevestigd. Het leiderschap van Sitting Bull inspireerde zijn volk tot een grote overwinning. Als reactie daarop stuurde de Amerikaanse regering duizenden extra soldaten naar het gebied, waardoor veel van de Lakota zich het volgende jaar moesten overgeven. Sitting Bull weigerde zich over te geven en in mei 1877 leidde hij zijn stam naar het noorden naar Wood Mountain, North-West Territories (nu Saskatchewan). Hij bleef daar tot 1881, toen hij en het grootste deel van zijn stam terugkeerden naar Amerikaans grondgebied en zich overgaven aan Amerikaanse troepen.
Na als een soort artiest te hebben gewerkt met Buffalo Bill's Wild West- show, keerde Sitting Bull terug naar het Standing Rock Indian Reservation in South Dakota. Uit angst dat hij zijn invloed zou gebruiken om de Ghost Dance - beweging te steunen, beval de agent van de reservaatpolitie James McLaughlin in Fort Yates zijn arrestatie. Tijdens een daaropvolgende worsteling tussen de volgelingen van Sitting Bull en de reservaatpolitie, werd Sitting Bull in zijn zij en hoofd geschoten door de Standing Rock-politieagenten luitenant Bull Head (Lakota : Tȟatȟáŋka Pȟá) en Red Tomahawk (Lakota: Čhaŋȟpí Dúta), nadat op de politie was geschoten door aanhangers van Sitting Bull. Zijn lichaam werd naar het nabijgelegen Fort Yates gebracht om begraven te worden. In 1953 groef zijn Lakota - familie zijn stoffelijk overschot op en herbegroeven het in de buurt van Mobridge, South Dakota, in de buurt van zijn geboorteplaats.
Levensloop
Sitting Bull werd geboren op het land dat later werd opgenomen in het Dakota Territory (nu North Dakota en South Dakota samen). In 2007 beweerde de achterkleinzoon van Sitting Bull vanuit de mondelinge familietraditie dat Sitting Bull werd geboren langs de Yellowstone River, ten zuiden van het huidige Miles City, Montana. Hij werd bij zijn geboorte Ȟoká Psíče (Jumping Badger) genoemd en kreeg de bijnaam Húŋkešni ("Slow") om zijn zorgvuldige en ongehaaste aard te beschrijven. Toen hij veertien jaar oud was, vergezelde hij een groep Lakota - krijgers (waaronder zijn vader en zijn oom Four Horns) in een rooftocht om paarden uit een kamp van Crow - krijgers te halen. Hij toonde moed door vooruit te rijden en een verraste Crow te overmannen, waarvan de andere bereden Lakota getuige was. Bij zijn terugkeer in het kamp gaf zijn vader een feestelijk feest waarop hij zijn eigen naam aan zijn zoon verleende. Terwijl de naam, Tȟatȟáŋka Íyotake, in de Lakota-taal ruwweg vertaalt als "Stier die zit", begonnen Amerikanen hem gewoonlijk "Sitting Bull" te noemen. Daarna stond de vader van Sitting Bull bekend als Jumping Bull (Springende Stier). Tijdens deze ceremonie voor de hele stam, overhandigde de vader van Sitting Bull zijn zoon een adelaarsveer om in zijn haar te dragen, een krijgerspaard en een gehard schild van buffelhuid om de overgang van zijn zoon naar de volwassenheid als Lakota-krijger te markeren.
Tijdens de Dakota-oorlog van 1862, waarbij de mensen van Sitting Bull niet betrokken waren, vermoordden verschillende groepen indianen uit Oost- Dakota naar schatting 300 tot 800 kolonisten en soldaten in het zuiden van Minnesota als reactie op slechte behandeling door de regering en in een poging om de blanken weg te jagen. Ondanks dat het verwikkeld was in de Amerikaanse Burgeroorlog, nam het Amerikaanse leger in 1863 en 1864 wraak, zelfs tegen stammen die niet betrokken waren bij de vijandelijkheden. In 1864 vielen twee brigades van ongeveer 2200 soldaten onder brigadegeneraal Alfred Sully een dorp aan. De verdedigers werden geleid door Sitting Bull en Gallen Inkpaduta. De Lakota en Dakota werden verdreven, maar de ongeregeldheden gingen door tot in augustus tijdens de Slag om de Badlands.
In september ontmoetten Sitting Bull en ongeveer honderd Hunkpapa Lakota een kleine groep in de buurt van wat nu Marmarth, North Dakota is. Ze waren achtergelaten in een wagontrein onder bevel van kapitein James L. Fisk om reparaties uit te voeren aan een gekantelde wagon. Toen hij een aanval leidde, werd Sitting Bull door een soldaat in de linkerheup geschoten. De kogel kwam via zijn rug naar buiten en de wond was niet ernstig.