Schuit

Simpel gezegd is een schuit gewoon een grote boot.

De eerste schuiten stammen uit de 13e eeuw. Tot en met de 17e eeuw werden ze veelvuldig gebruikt. De kleinste schuiten wogen ongeveer 30 ton (1 ton is 1000 kilo), terwijl de grootste schuiten wel 180 ton zwaar konden zijn! De eerste schuiten waren open vaartuigen: zonder vaste dekken, gangboorden of opbouwen. Later kregen sommige schuiten toch een dek, die werden dan dekschuiten genoemd.

Schuiten bestonden in verschillende soorten en maten. Ze hadden ook verschillende namen. Zo had een gaffelschuit een gaffelzeil en was een baggerschuit bedoeld om bagger (zand en slib) uit de rivier te halen. Veerschuiten dienden als veerpont voor mensen die de rivier over moesten. Schuiten die spullen vervoerden, noemde men pakschuiten. Ze waren immers bepakt en bezakt met goederen.

Bijzonder waren de trek- of jaagschuiten. Zij heetten zo omdat ze vanaf de wal werden voortgetrokken. Langs de kant liepen dan paarden of mensen om de schuit te trekken. Je kunt je voorstellen dat dit een zwaar karwei was! Dit trekken werd ook wel ‘jagen’ genoemd, wat de naam jaagschuit (als alternatief voor trekschuit) verklaart.

Tot het begin van de 20e eeuw vervulde de schuit een belangrijke rol in de economie. Als gewone binnenvaartschepen ergens niet konden komen, omdat het water moeilijk bevaarbaar was, schoten de schuiten te hulp. Met de opkomst van het wegverkeer kwam er langzamerhand een einde aan het gebruik van schuiten, al zie je ze zelfs nu nog hier en daar rond varen.