Schlager

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

De Schlager is het Duitstalige levenslied. Wat de term 'Hit' is in het Engels, is dat 'Schlager' in het Duits. Het betekent letterlijk 'succes' of 'geslaagd'. Waarschijnlijk omdat een nummer na het daverende eerste succes kan worden vergeleken met een blikseminslag (een nummer wat inslaat).

Net als de (vaak) Engelstalige popmuziek ontstond de Schlager aan het eind van de negentiende eeuw. Schlager is dus min of meer popmuziek in het Duits. De invloed van de (vaak) Engelstalige pop is vooral na de tweede wereldoorlog dan ook groot. Daarvoor gaat het vooral om populaire operette muziek uit vooral Wenen (Oostenrijk). Bijvoorbeeld liederen uit de operette "die Fledermaus" (1874) van Straus Jr. Met de komst van de radio, de grammofoonplaat en later de film met geluid komen er tal van Schlagers op de markt. Een bekende vooroorlogse zangeres die deze soms wat frivole (ondeugende) Schlagers zingt is Marlene Dietrich. Door de komst van het Nationaal-socialisme werden de vaak Joodse muzikanten bij de orkesten geweerd en werden de liedjes gebruikt voor propaganda (een soort van reclame voor diegene die Hitler en zijn politiek aanhangen). Toen de eerste radiostations na de oorlog weer werden goedgekeurd, begon de platenindustrie weer te produceren. Soms werden hits uit deze tijd simpelweg gecomponeerd als een soort van carnavalsliederen om de nare tijd een beetje te doen vergeten. Een voorbeeld hiervan is het liedje "Ich fahr mit meiner Lisa, zum schiefen Turm von Pisa" , dat voor het eerst werd gezongen door Jupp Schmitz in 1949. Of "Wer soll das bezahlen?" van Jupp Schmitz (1949).

Met de komst van de grammofoonplaten van Amerikaanse Bigbands die tijdens de tweede wereldoorlog met de Amerikaanse soldaten meekwamen naar Europa ontstond er na de oorlog in Duitsland ook een stroom van Bigbands en orkesten die Duitstalige zangers en zangeressen begeleiden. Bij Schlagers worden vaak onderwerpen bezongen als verliefd zijn, maar soms ook serieuze onderwerpen als discriminatie en gehuichel. Bijvoorbeeld Udo Jürgens met "Ein ehrenwertes Haus". Ook zaken als drugsmisbruik, het milieu of echtscheiding worden bezongen. Soms wordt er ook in Duits dialect gezongen (taal uit een bepaalde streek van Duitsland).

Zangers en zangeressen van buiten Duitsland deden het met hun liedjes, vertaald in het Duits of speciaal voor de Duitse markt geschreven nummers, ook goed. Voorbeelden zijn Roger Whittaker uit Engeland, Nana Mouskouri uit Griekenland, Hein(tje) Simons uit Nederland of Mireille Mathieu uit Frankrijk.

Nederland

Ook voor de Nederlandse muziekmarkt is de Slager niet onbekend. Vooral in de oostelijke grensstreek hoor je Duitstalige Schlagers. Nederlandse artiesten van het Nederlandse levenslied als Frans Bauer, Corry Konings, Eddy Wally en Marianne Weber hebben sommige van hun nummers ook in het Duits uitgebracht en zijn daarmee ook in Duitsland bekend. Andersom zijn er Duitse artiesten die hun Schlager repertoire (lijst van liedjes) in het Nederlands zingen. Een bekend voorbeeld daarvan is Dennie Christian (die overigens in Duitsland amper bekend is).